Réttur - 01.03.1938, Blaðsíða 19

til hans — biturt, magnað hatur til þess, sem hafði
drepið hann.
Nú stóð hann á fætur. Hann sagði ekkert. Eg ekki
heldur. Eg sá þéttvaxið, breitt bak hans í blárri vinnu-
skyrtunni, þar sem hann stóð í dyrunum. Síðan gekk
hann út í myrkrið og regnið.
Jón Sigurðsson.
Af öllum lýðum, sem landiS byggja,
þú leystir kúgarans bönd.
Birtir í ljóma íslenzkum augum
ónumin framtíSarlönd.
Þú sóttir eldinn, sem ísland skorti,
hiS andlega helga bál.
Þú áttir kraftinn, og kynngiglæður
þú kveiktir í þjóðarsál.
Þú áttir vaxtarþrá vökumannsins
að vinna hiS helga starf:
að færa börnum framtíðarinnar
frelsi og hróður í arf.
LýSum Islands var hugsjón þín helguS,
hjarta þitt vermdist af þrá.
Þú háðir baráttu brautrySjandans
og braut þín til sigurs lá.
Þú sóttir djarfur að miklu marki
— þín minnirig er stjarna vor,
því aldrei fyrnist þitt fagra lífsstarf
né fenna þín manndómsspor.
Og nafn þitt lifir í landsins sögu
— lifir se.m feðranna mál.
Þú kveiktir eldinn, sem aldrei dvínar,
í íslenzkri þjóðarsál.
Helgi Sæmundsson.
19