Réttur - 01.03.1939, Síða 2

þannig ltjörfylgis, hvor á sínu sviði. En eftir að þessir
flokkar komust í stjórnaraðstöðu, hófst nýr áfangi f
þróuninni. Úmbótastarfinu er haldið áfram um skeið,
en jafnframt taka þessir flokkar að hlaða utan um sig
embætta- og bitlingakerfi. Eíldsvaldið, bankarnir og
atvinnulífið fléttast saman meira en dæmi eru til í flest-
um auðvaldslöndum. Vinstri flokkarnir verða samgrón-
ir íslenzka kapitalismanum, allri hans spillingu og öllu
hans margháttaða forréttindafyrirkomulagi. Og því
meir, sem hallar undan fæti, því meira viðnám taka
foringjarnir að veita gegn sókn verkalýðsins og bænd-
anna, þar til svo er komið að verkalýðsfélögin eru
hneppt í fjötra vinnulöggjafar, allsherjarkauplækkun er-
framkvæmd með lögboðinni gengislækkun, öll verkföll
1 því augnamiði að fá bætt launakjör og allar kaup-
hækkanir bannaðar, allir samningar ógiltir, sem fela 1
sér tryggingu fyrir hækkuðu kaupi með vaxandi dýrtíð,
aðstoðar ríkisvaldsins leitað til þess að kljúfa verka-
lýðsfélögin, ríkislögregla undirbúin, „Alþýðuflokkurinn“
krefst þess að Sósíalistaflokkurinn sé bannaður, og lýsir
því kinnroðalaust yfir sem stefnumáli, að það beri að
útiloka sósíalista frá atvinnu, ráðstafanir eru gerðar
til að flæma alla frjálslynda menn úr embættum og yfir-
leitt öllum föstum störfum, ákveðnir valdamenn „vinstri
flokkanna" beita sér af alefli fyrir því að öllum rót-
tækum unglingum sé meinuð skólavist, samvinnufélög
eins og Bygingarfélag alþýðu í Reykjavík eru svift
sjálfsákvörðunarrétti sínum með bráðabirgðalögum, sem
gefin eru út þvert ofan í stjórnarskrána, aðkallandi at-
vinnuframkvæmdir eins og bygging síldarverksmiðju á
Siglufirði eru stöðvaðar í hagsmunaskyni fyrir atvinnu-
málaráðherrann og venzlafólk hans. Iiér er aðeins stikl-
að á því stærsta.
Þegar vinstri foringjarnir tóku að snúast gegm
sínum eigin umbjóðendum, hlaut svo að fara að riðli
2