Réttur - 01.03.1939, Blaðsíða 53

'langt í skrifstofu sinni óg vann kappsamlega — að
framleiðslu, kallaði hann það sjálfur. Hann neytti ár-
bíts, hádegisverðar og kvöldmatar vel og stundvíslega,
fór í kvikmyndahús með konu sinni, annaðhvort laugar-
dagskvöld, drakk sér bjór í veitingastofunni, sat í kaffi-
húsi einn eða tvo tíma að kvöldinu, veitti sér og fjöl-
skyldunni hálfsmánaðar dvöl í Keszthely í sumarleyf-
inu á sumri hverju, keypti sér ný föt þriðja hvert ár,
hafði gaman af að koma konu sinni á óvart með ódýr-
ar smágjafir, greiddi skilvíslega iðgjöld af lítilli og snot-
urri líftryggingu. Fyrir tíu árum hafði hann stundað
smávegis vinfpngi við stúlku eina, sem vann í skrifstof-
unni, það stóð í fáeina mánuði, og því lauk, sem betur
fór, með mestu hægð og hæversku, því að kvennmaður-
inn, sem var átakanlega ung að aldri, gekk í heilagt
hjónaband með umboðsmanni verksmiðjunnar utan af
landi. Josep Benedek lenti aldrei í frekari æfintýri af
þessu tagi. Hann sýndi yfirmönnum sínum virðingu í
hvívetna, en samstarfsmönnum sínum föðurlega góðvild
og vinsemd. Öðru hvoru prófaði hann son sinn í ung-
verskri málfræði og verzlunarreikningi. Hann reis árla
úr rekkju, slórði aldrei fram eftir á kvöldin. Skuldum
safnaði hann engum, því að hógværar kröfur hans og
þarfir voru ekki dýrar 1 rekstri. Innst í hjarta leit hann
á sjálfan sig sem stökustu fyrirmynd að jafnvægi og
hyggindum, og hafði jafnvel orð á því stundum. I stuttu
máli: Jósep Benedek var ánægður með sjálfan sig, og
ennfremur í stuttu máli: Josep Benedek var hinn sígildi
smáborgari, það hefði verið ókleift að mála annan betri.
Mála ... Það er nú svo, um það er einmitt þessi saga.
III.
Andrassystrætið glóði í gulu sólflóði. Josep Benedek
og synir hans tveir löbbuðu í átt til skemmtigarðsins.
öðru hvoru lét Josep Benedek ýmsar tilhlýðilegar og
uppalandi athugasemdir í ljósi um fólk eða eitt og ann-
að, sem þeir sáu á leið sinni, og um þær mundir, sem
5S