Réttur - 01.03.1939, Blaðsíða 49

<sr svo frjálslyndir í allri sinni afstöðu til þjóðmálanna,
;að þeir eru fúsir til þess, hvenær sem er, að kynna sér
;sjónarmið okkar, þegar þeim gefast ástæður til, leið-
rétta skoðanir sínar á okkar stefnu og endurskoða af-
stöðu sína til félagsmálanna og taka á hverjum tíma
þann kostinn, er þeim virðist sannastur reynast og í
beztu samræmi við þær menningarhugsjónir, er þeir
bera í brjósti. Þetta leggur okkur þær skyldur á herð-
ar, er við ekki megum bregðast. Við verðum að viður-
kenna, að okkur hefir á margan hátt mistekist að ná
til þess fólks, sem við eigum þó að hafa skilyrði til að
láta skilja okkur, — við höfum haldið okkur of fjarri
fólkinu með margt af því þýðingarmesta, sem við höf-
um látið frá okkur fara til að kynna fyrir því grund-
vallaratriðin í lífsskoðunum okkar. Við höfum þýtt sí-
gildar fræðibækur, í stað þess að skrifa sjálfir um
þessi efni út frá okkar eigin þjóðlífi og ástandi þess
á hverri líðandi stundu. Boðskapur hefir allt of mikið
fallið í tvær kvíslar, annars vegar meðferð dægurmál-
:anna, hið daglega stjórnmálaþref, þar sem skort hefir
á liina fræðilegu yfirsýn, hins vegar strangfræðilegar
bókmenntir, þar sem skort hefir lifandi samband við
hin daglegu mál, sem fóllcið ber fyrir brjósti. Þegar við
tölum í ró og næði við hinn greinda og athugula al-
þýðumann, þá finnum við bezt, að þessar tvær kvíslar
verða að falla saman, til þess að fólkið geti skilið það
>enn betur, að sósíalismrnn er þeirra mál, hagsmuna-
lega jafnt og menningarlega, er lausn á þeim viðfangs-
efnum, sem það hefir við að stríða, er uppfylling þeirra
tðska, sem það elur i brjósti.
49