Réttur - 01.03.1939, Síða 33

staðgengill hans á þessum stað, flokkurinn sjálfur holdi
klæddur í persónu Gísla Jónssonar. Og sjá! Kvöl og
mæða og atvinnuleysi og allsleysi er ekki framar til!
Sjá, allt er orðið nýtt. Það hljómar eins og boðskapur
sjálfra jólanna: I dag er yðar frelsi fætt. Nóg atvinna!
Upp úr skínandi neyðinni rísa skínandi verksmiðjur.
Og niðursuðudósum og rækjum rignir yfir þetta yfir-
gefna þorp, eins og manna á eyðimörku. Slíkt talar til
hjartnanna. Og þótt lítið, afskekkt þorp hafi oft litla
þekkingu á grundvallarlögum þjóðlífsins, þá hefir það
venjulega stórt og viðkvæmt hjarta frammi fyrir hinu
yfirnáttúrlega og óskiljanlega. Á þessari stundu lifði
þetta litla þorp eina dýrðlega upprisuhátíð. Lífsham-
ingja þess var ekki dáin, heldur lifir hún. Gísli Jónsson
er kominn til að færa oss mikinn fögnuð. Sjálfstæðis-
flokkur þjóðarinnar hefir í náð sinni litið til hins öreiga
lýðs. Hvílík hamingja að vera með í þessum flokki, sem
hafði valdið til að gefa og taka eftir óútreiknanlegum
vilja sínum, sem er ofar öllum okkar skilningi. Og jafn-
vel þótt allmargir yrðu ekki hrifnir og þættust skynja
hvassar tennur úlfsins balc við sauðarsnoppuna og þætti
lítið til um dýrðina, þá gat þeim ekki dulizt, að hér var
ríkið og mátturinn. Því að þótt ekki sé verið að hóta
neinu, þá getur manni dottið ýmislegt í hug, og það
öruggasta er þó alltaf öruggast. Og hvað myndu mörg
smáþorp á landinu eiga þann vökumann innan verk-
lýðshreyfingarinnar, er á líkum stundum gæti látið
lúður sinn gjalla svo hátt og hvellt, að orð hans gætu
heyrzt í gegnum gullhljóm og vélaskrölt slíkra fágætra
augnablika í lífi kynslóðanna. Þess vegna verða allir
með í hinum frelsandi flokki, nema rétt örfáir, harð-
svíraðir sósíalistar, sem aðeins geta muldrað eitthvað
um auðvald, þetta eina vald, sem gat bjargað Bíldudal
frá fullkominni eymd.
En á Stokkseyri er engu þess háttar til að dreifa. Guð
hefir ekki sent þangað neina óvænta náðargjöf, nema
þessa einu, sem varla getur talizt óvænt, það er alltaf
33