Réttur - 01.03.1939, Blaðsíða 76

veldamönduls. En skilyrði þessarar „vináttu“ voru
hörð. Þjóðverjum skyldi leyft óskorað áhrifavald í
Suðaustur- og Austur-Evrópu, og Italir skyldu fá aukin
lönd í Afríku. Jafnframt krafðist Hitler hinna gömlu
nýlenda Þýzkalands, er það hafði misst við Versala-
friðinn. Það verður ekki annað sagt, en að Vesturvekl-
in hafi gert allt, sem í þeirra valdi stóð til að verð-
skulda hylli hinna fasistisku ránsmanna. í byrjun
marzmánaðar, þegar sjá mátti fyrir örlög Spánar,
héldu enskir og franskir stjórnarmeðlimir fagrar ræð-
ur, þar sem alþjóðaástandinu var lýst í glæsilegum lit-
um. Friður myndi ríkja á jörðinni og efnahagslegir
sældardagar renna upp. Nokkrum dögum síðar, þriðju-
daginn 14. marz, réðust þýzkar hersveitir inn í Tékkó-
slóvakíu, innlimuðu Bæheim og Mæri í þýzka ríkið og
lýstu Slóvakíu undir vernd Þýzkalands. Þetta var önn-
ur holdtekja „andans í Munchen.“—
Þegar Tékkóslóvakía var sundurlimuð í sept. 1938
ábyrgðust England og Frakkland þau landamæri, er
henni voru þá sett. Öllum, mátti þó vera Ijóst, að þessi
ábyrgð var hreinn vaðall, því að ef ekki var hægt að
verja»Tékkóslóvakíu meðan hún réð yfir virkjum
sínum og 30 herdeildum, þá var það á engra færi að
verja hana ágangi, lclippt eins og hún var á hæl og tá.
Það var einnig bert, að hinir nýju valdhafar Tékkó-
slóvakíu urðu í flestum atriðum að hlíða boði Hitlers.
En þrátt fyrir þrælslund þeirra stjórnarflokka, sem
nú fóru með völd í Tékkóslóvakíu, fannst nasistum hún
ekki nógu eftirlát. En það var h'ka margt sem augu
langsoltinna nasista girntust í hinu tékkóslóvakíska
Jeppríki. Þar voru stærstu vopnasmiðjur heimsins,
Skóda-verksmiðjurnar, 3 miljarðar gullfranka, auðug
iðjuver og blómlegar sveitir. Með hertöku Tékkósló-
vakíu fékk Þýzkaland umráð yfir bönkum landsins,
sem voru aðallánveitendur hinna snauðu landa Suð-
austur-Evrópu og Balkanskaga. Auk þessa lengdust
landamæri Þýzkalands við Pólland og Ungverjaland
76