Réttur - 01.05.1967, Qupperneq 39

Uýst yfir stofnun Parisarkommúnunnar órið 187T.
gaunguför var lcikiS í |>rjá velur af þeim fé-
lögum. Alll þella var slarfað án viðurkenn-
íngar, enda lél félagi'ð sín aldrei getið opinber-
lega, lieldur voru einataklíngar bornir fyrir
framkvœmdunum; þegar Indriði Einarsson
skólapiltur var heiðraður fyrir Nýársnóttina
með 30 ríkisdölum þakkaði liann það Ilelga
E. Helgesen og Magnúsi Stephensen einum cti
hafði ekki hugmynd um hvert upptakanna var
að leila.
Og á fundum i Kvöldfélaginu bar Sigurður
málari upp sínar stórbrotnu hugmyndir um
framlíðarskipulag lleykjavikur, sem allir falla
nú í slafi yfir sem kynna sér þær. Sami mað-
ur skipulagði listræna viðhöfn á Þíngvöllum
1074, þá dauðvona, svo konúugur spurði undr-
andi: Er ekki hægl að gera neiLl fyrir þennan
mann? — Nej, han har ikke fortjent nogcl,
svaraði Hilmar Finsen. Skömmu síðar skrifar
Malthías Joehumsson, nýgeinginn frá ]>essum
vini sínum: „Málaraauminginn er að deyja.“
Umræðuefni kvöldfundanna voru skráð á
seðla, sem félagsmenn drógu um og lóku síðan
til meðferðar. Margl af verkefnum fundanna
kann nú raunar að þykja barnaleg úrlausnar-
efni, svo sem hverjir hafi verið mestu níð-
íngar í fornöld, — eða hversvegna skáld séu
yfirleitl kvenholl og drykkfelld, en í því máli
voru andmælendur sjálf skáldin, Matthías
Joehumsson og Krislján Jónsson.
95