Réttur - 01.11.1967, Síða 23

innflulningstolla og höft á enn öðrum vöru-
tegundum ef talið var nauðsynlegt vegna ó-
hagstæðs greiðslujafnaðar eða atvinnuleysis.
Ákvæði eru í samningnum um að EFTA-
ríkin láti Finna njóta sömu kjara í greiðslu-
viðskiptum og þau sjálf njóta — og skyldi
þetta ákvæði vera gagnkvæmt.
Sérstakt ráð fer með þau mál, sem snerta
viðskipti Finnlands og EFTA-landanna. Á-
kvarðanir um öll mikilvægustu málin á milli
þessara aðila skulu teknar með samhljóða at-
kvæðum, Finnar hafa m. ö. o. neitunarvald.
l}á er þess að geta, að Finnar geta sagt upp
samningnum með eins árs fyrirvara.
Þessa er getið hér sérstaklega þar sem að-
staða Finna og íslendinga er að mörgu leyti
með líkum hætti. Báðar eru þjóðirnar fámenn-
ar og framleiðsla þeirra einhæf, sérstaklega
okkar íslendinga. Af því leiðir, að báðar þjóð-
irnar eru í ríkum mæli háðar erlendum mörk-
uðum, Finnar markaði Sovétríkjanna og við
markaði í Bandaríkjunum og sósíalistísku
löndunum.
Hefur þá verið gerð lausleg grein fyrir aðal-
atriðunum í stofnsamningunum þrem, Rómar-
samningnum, Stokkhólmssamningnum og
samningnum milli Finna og EFTA-ríkjanna
sjö.
Eins og áður segir veldur tilkoma bandalag-
anna nokkrum vanda fyrir okkur íslendinga,
sem allra þjóða mest eru háðir erlendum við-
skiftum.
Það er sýnt að við þurfum að hafa mikla
gát á því sem við komum til með að gera.
Fyrst og fremst þurfum við að flýta okkur
hægt.
203