Réttur - 01.04.1984, Blaðsíða 48

ERLEND
VÍÐSJÁ
Vaxtaarðrán heimsokrarans
Það er ljóst dæmi hvernig bankaauð-
vald Bandaríkjanna arðrænir skuldaþjóð-
ir að athuga þróunina í Kolumbíu frá 19.
mars til 1. maí.
Stórbankar New York hækkuðu vext-
ina 19. mars 1984 úr 11 upp í 11,5%. 5.
apríl voru þeir hækkaðir í 12% og 1. maí
í 12,5%.
Þessir 40 dagar kostuðu Kolumbíu 24
miljónir dollara í viðbót við skuldina, er
fyrir var.
Þessi hækkun okurvaxta Bandaríkja-
auðvaldsins kostar lönd þriðja heimsins
10500 milljónir dollara á aðeins 40
dögum.
Bankarnir segjast hækka vextina vegna
hins sívaxandi halla á fjárlögum Bandaríkj-
anna, sem stafar af vitfirrtum vígbúnaði.
Þannig eru þróunarlöndin fátæku látin
borga vígbúnað hinna ríku Bandaríkja.
Og með þessum vaxtahækkunum, sem
spáð er að verði 13,5% er verið að gera
skuldaþjóðir að skuldaþrælum Banda-
ríkjaauðvaldins.
Er nú svo komið að ein af skuldugustu
þjóðunum , Bolivia, hefur ákveðið að
fresta um ákveðinn tíma afborgunum af
skuldum sínum. Vera má að fleiri lönd
fylgi eftir.
Öll efnahagsstefna auðvaldsins í heim-
inum er að komast í þrot.
Því stórfenglegri sem möguleikar
mannkynsins verða á tæknisviðinu (sbr.
tölvubyltingu o.s.frv.) því meir skal
sverfa að vinnandi fólki veraldarinnar.
Auðvaldsskipulagið er að dauöadæma
sjálft sig. Tekst alþýðu heims að fram-
fylgja þeim dóm áður en auðvaldið tor-
tímir mannkyninu í atómstríði?
Mandela 20 ár í fangelsi
Nelson Mandela, formaður Afríska
þjóðarráðsins, hefur nú setið 20 ár í dý-
flissu fasistastjórnarinnar í Suður-Afríku
á Robbeneyju. „Sökin“ er sú að hafa bar-
ist fyrir mannréttindum hinnar þeldökku
þjóðar, sem er meirihluti íbúa Suður-
Afríku. Það er ekki minnst á þessa frels-
isbaráttu í löndum þeim, sem mest tala
um lýðræði. Ástæðan er að ásamt yfirstétt
Suður-Afríku eru það ensk og bandarísk
auðfélög sem eiga hinn mikla auð Suður-
Afríku (gull-, demanta- og fl. námur) og
arðræna svertingja sem eitt ódýrasta og
réttlausasta vinnuafl heims.
Með Mandela voru dæmdir til æfilangr-
ar fangavistar í Rivonia-réttarhöldunum
1964 margir bestu foringjar frelsisbarátt-
unnar. Bram Fischer hæstaréttarlögmað-
ur, sem varði þá af snilld, var síðar sjálfur
‘dæmdur til æfilangrar vistar í dýflissu fas-
istanna á Robben Island og dó þar.
SKÝRINGAR:
Sjá frekar um öll málaferlin í eftirfarandi grein-
um um Bram Fischer í Rétti 1966 bls. 207-215 og
1975 bls. 105-110, — og um Mandela í Rétti
1966 bls. 100-104.
112