Réttur


Réttur - 01.08.1987, Side 17

Réttur - 01.08.1987, Side 17
inn, vitandi að árangurslaust höfðu for- eldrar hennar reynt að hjarga börnum hennar, gyðingbornum sem Jesú ftá Nasa- ret, úr klóm nasistanna. Rose Schlösinger er nokkur síðar leidd á aftökustaðinn, mætir dauðanum stolt, vitandi að maður hennar framdi sjálfsmorð, er hann frétti um dauðadóm- inn yfir henni. Næst á eftir henni kemur röðin að Hilde Coppi. Hún hafði í síðasta bréfi sínu áhyggjur út af „litla Hans“, er hún fæddi í fangelsinu, en maður hennar, „stóri Hans“ hafði verið hálshöggvinn í desember 1942. Ingeborg Kummerow er höggvin nokkru síðar, vitandi að maður hennar fylgir á eftir og börn þeirra tvö verða munaðarlaus. Sú yngsta, Liane Berkowitz, er höggvin síðast. Hún hafði og fætt barn í fangels- inu, er frá henni var tekið af nasistaníð- ingunum. Um kvöldið láta þær lífið hver á fætur annarri, kvenhetjurnar, æðrulausar gagn- vart böðlunum og í þessari tímaröð, sem hér greinir: Frida Wesolek, saumakona, kommún- isti, kl. 19.09. —- Ursula Goetze, stúdent, kommúnisti, kl. 19.12. — Marie Terwiel, símakona, flokkslaus en gyðingur, kl. •9.15. — Oda Schottmiiller, danskona, óflokksbundin, kl. 19.18. — Rose Schlösinger, vélritari, kommúnisti, kl. •9.21. — Hilde Coppi, starfsstúlka, komm- únisti, kl. 19.24. — Klara Schabbel, vél- r>tari, kommúnisti, kl. 19.27. — Else linme, deildarstjóri, flokkslaus, kl. 19.30. Eva-Maria Buch, aðstoðarstúlka, ••okkslaus, kaþólsk, kl. 19.33. — Anne Krauss, verslunarkona, óflokksbundin, ''l 19.36. — Ingcborg Kiimmerow, starfsstúlka, óflokksbundin, kl. 19.39. - Cato Bontjes, leirkerasmiður, óflokks- bundin, lútherstrúar, kl. 19.42. — Liane Berkowitz, nemandi, óflokksbundin, kaþólsk, kl. 19.45. Þessar 13 konur, taldar tilheyra „Rote Kapelle“, — orðið, sem notað var um samtökin, — og 31 karlmaður úr sömu samtökum létu lífið fyrir eða þann 5. des- ember, — félagar, sem bundist höfðu fé- lagsböndum til að vinna gegn nasisman- um og steypa blóðstjórninni. En þau dóu hugrökk. „Ég elska lífið“ reit Cato 22 ára í bréfi úr fangelsinu, en þar stóð líka: „Ég hef ekki betlað um líf mitt“. (Undir meðfylgjandi myndum af þess- um kvenhetjum stendur aldur þeirra: „alt“ þýðir ,,gamall“.) Þessar 13 kvenhetjur eru táknrænar fyrir þann alþýðufjölda, er lagði lífið í sölurnar í baráttunni gegn blóðstjórn Hitlers. Við skulum svo að síðustu minnast ör- stutt þriggja aðila, er lífið létu hver á sinn máta: Ernst Thálmann, formaður þýska Kommúnistaflokksins, féll í hendur nas- ista strax í marsbyrjun 1933. Hann var í hinum ýmsu fangelsum þeirra, en að lok- um í Buchenwald. Nasistar voru upphaf- lega að hugsa um að höfða mál gegn honum, en voru hræddir við slík opinber rétfarhöld eftir reynsluna af Dimitroff. Þeir myrtu hann því í Buchcnwald 16. ág- úst 1944. — Baráttan út um heim fyrir að frelsa hann var afar víðtæk en ekkert dugði gagnvart múgmorðingjunum í Berlín, meðan þeir héldu völdum. Ilans Beimlcr var þýskur kommúnisti, fæddur 1898, sem hafði barist gegn auð- valdinu í heimsstríðinu fyrra, var í „Spar- tacus“-telaginu með Karli og Rósu, barð- ist allan tímann, sem Weimarlýðveldið 129

x

Réttur

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.