Réttur


Réttur - 01.08.1987, Blaðsíða 36

Réttur - 01.08.1987, Blaðsíða 36
Kraftaverk aldarinnar Sovétbyltingin 70 ára Tekst því verkalýðsvaldi að bjarga heiminum? Menn gera sér alltof sjaldan ljóst hvílíkt kraftaverk það er að sósíalistísk bylt- ing skuli hafa sigrað og fengið staðist í 70 ár — í einu afturhaldssamasta og frum- stæðasta landi álfunnar, eins og Rússland keisarans var 1917. Burgeisastétt Frakklands hafði kæft fyrstu byltingu verkalýðsins — „Komm- únuna“ í París í blóði 1871 — með aðstoð þýska hersins, sem hafði sigrað þann franska. Það varð þá greinilegt að auðmannastétt álfunnar mundi beita hvaða inorðvopnum sem var til að berja verkalýðinn niður, ef hann dirfðist að ógna valdi þeirra. I. Borgarastyrjöld 1919-21 Það var heldur ekki beðið boðanna af auðvaldsins hálfu. Ef um það var að ræða að berja verkalýðinn niður, þá voru auð- menn allra landa samtaka. Eins og áður hefur verið skýrt frá í „Rétti" þá bauð þýska herstjórnin þeirri frönsku að lána henni lið og vopn til að ráðast á Moskvu og kæfa byltinguna í blóði. Og Focli, franski herstjórinn, vildi með ánægju þiggja boðið. En það var Wilson, Bandaríkjaforseti, sem lagði blátt bann við slíkum viðskiptum. En ekki var fyrr komin ró á eftir stríðið, en auðvaldsherir sitt úr hverju landi — og á ólíkum tímum — tóku að ráðast á Sovétríkin. Frá 1919-1921 var ekkert lát á árásun- um. Englendingar að norðan, tóku m.a. Arkangelsk, Japan og Bandaríkin lögðu undir sig mestalla Síberíu. Sunnan frá sóttu enskir herir og fleiri í olíulindir Kákasus — og þannig mætti lengi telja. Hið unga verkalýðsríki varð að taka á öllu sínu til að lifa af. Helmingurinn af þeim mönnum, sem voru í Bolshevika- flokknum 1917, féll í þessari borgara- styrjöld. — En byltingin sigraði. 1921 hafði rússnesk alþýða náð völdunum yfir öllu hinu gamla Rússlandi, þegar Eystra- saltslöndin eru undanskilin. Þau höfðu Bolshevikarnir orðið að láta af hendi með samningum. Og þar voru áður róttækustu verkalýðssinnarnir, sem nú voru ofurseld- ir yfirdrottnun burgeisastéttanna í þess- um löndum, — sem nú fóru að tala um sjálfstæði, en burgeisastéttir þessar höfðu aldrei hreyft sig meðan Rússakeisari drottnaði þar, — undu sælar hag sínum í skjóli hans! 148
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.