Morgunblaðið - 18.04.2006, Blaðsíða 30

30 ÞRIÐJUDAGUR 18. APRÍL 2006 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
Minningarkort
535 1825
www.hjarta.is 5351800
Okkar hjartkæri eiginmaður, faðir, tengdafaðir, afi
og langafi,
HELGI JÓHANNESSON
fyrrverandi aðalgjaldkeri,
Hæðargarði 29,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju miðviku-
daginn 19. apríl kl. 13.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á að láta
líknarfélög njóta þess.
Þóra Þorleifsdóttir,
Halldóra M. Helgadóttir, Þorbergur Atlason,
Hörður Ó. Helgason, Sigrún Sigurðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Hjartkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
GESTUR GUÐJÓNSSON,
Hjallabraut 33,
Hafnarfirði,
sem lést laugardaginn 8. apríl á St. Jósefsspít-
ala verður jarðsunginn frá Víðistaðakirkju
miðvikudaginn 19. apríl kl. 13.00.
Þórunn F. Benjamínsdóttir,
Guðjón A. Gestsson,
K. Erla Gestsdóttir, Sigurgeir Sigurðsson,
Guðmundur I. Gestsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Okkar ástkæra móðir, tengdamóðir, amma og
langamma,
SIGRÚN SUMARRÓS JÓNSDÓTTIR,
Sunnuvegi 5,
Hafnarfirði,
verður jarðsungin frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði
þriðjudaginn 18. apríl kl. 15.
Blóm og kransar afþakkaðir.
Þeim sem vildu minnast hennar er bent á Minningarsjóð Kaldæinga í
Sparisjóði Hafnarfjarðar nr. 1101-05-750100, kt. 480883-0209.
Kristín Pálsdóttir, Guðmundur Friðrik Sigurðsson,
Sigrún Sveinbjörnsdóttir,
Páll Arnar Sveinbjörnsson, Henny María Frímannsdóttir,
Þröstur Sveinbjörnsson,
Kristín Steinunn Helga Þórarinsdóttir,
Sigurrós Lilja Pálsdóttir.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
HREGGVIÐUR HERMANNSSON
læknir,
Nónvörðu 14,
Keflavík,
verður jarðsunginn frá Keflavíkurkirkju miðviku-
daginn 19. apríl kl. 14.00.
Lilja Jóhannsdóttir,
Margrét Hreggviðsdóttir, Bjarni Guðjónsson,
Hermann Torfi Hreggviðsson, Ágústa Hildur Gizurardóttir,
Elín Kristín Hreggviðsdóttir, Júlíus Sigurðsson,
Guðmundur Páll Hreggviðsson, Sólveig Silfá Karlsdóttir,
Björn Blöndal,
Gísli Blöndal, Sólveig Leifsdóttir,
James William Sandridge,
Jóhann Dalberg, Kristín Ruth Helgadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
UNNUR ERLENDSDÓTTIR,
Lyngbrekku 11,
Kópavogi,
sem lést þriðjudaginn 11. apríl verður jarðsungin
frá Digraneskirkju miðvikudaginn 19. apríl
kl. 13.00.
Magnús Kr. Finnbogason,
Erlendur Magnússon, Steinunn H. Guðbjartsdóttir,
Kristín Magnúsdóttir,
Lárus Pálmi Magnússon, Sonja Lampa,
barnabörn og barnabarnabörn.
INGI STEINAR GUÐLAUGSSON,
frá Miðsamtúni,
lést föstudaginn 7. apríl.
Útförin fer fram frá Möðruvöllum í Hörgárdal, miðvikudaginn 19. apríl kl.
13.30.
Jarðsett verður í Glæsibæjarkirkjugarði.
Aðstandendur.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma,
LÁRA JAKOBSDÓTTIR,
Syðri-Reykjum,
Biskupstungum,
andaðist á Heilbrigðisstofnun Suðurlands föstu-
daginn 14. apríl.
Jarðsungið verður frá Skálholtskirkju laugardag-
inn 22. apríl kl. 13.30.
Grímur Þór Gretarsson, Ingibjörg Sigurjónsdóttir,
Sigurður Ólafur Gretarsson, Selma Sigrún Gunnarsdóttir,
Guðmundur Hrafn Gretarsson, Þórey Svanfríður Þórisdóttir,
Ingibjörg Ragnheiður Gretarsdóttir, Sigurgeir Guðjónsson,
Dagný Rut Gretarsdóttir, Einar Guðmundsson,
og barnabörn.
✝ Anna JónínaJónsdóttir,
lengst af til heimilis
í Skipagötu 2 á Ak-
ureyri, fæddist á
Fagranesi á Langa-
nesi 20. janúar 1920.
Hún lést á hjúkrun-
arheimilinu Sóltúni í
Reykjavík 5. apríl
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
hjónin Jón Þor-
steinsson frá Blika-
lóni á Melrakka-
sléttu, f. 29. ágúst
1889, d. 4. desember 1939, og Sig-
rún Sigurðardóttir frá Grund í
Svarfaðardal, f. 12. júní 1891, d. 8.
nóvember 1972. Systkini Önnu
eru: Sigurður Friðrik, f. 1914, d.
2003, Þorsteinn, f. 1916, d. 1993,
Kristinn Karl, f. 1918, d. 2005,
Þorbjörg Friðrika, f. 1921, Sigríð-
ur Dagmar, f. 1922, d. 1983, og
Júlía, f. 1924.
Anna giftist 20. janúar 1938 Páli
Tómassyni húsasmíðameistara frá
Bústöðum í Austurdal í Skaga-
firði, f. 4. október 1902, d. 16. jan-
úar 1990. Foreldrar hans voru
Tómas Pálsson, f. 7. október 1869,
d. 18. júní 1938, og Þórey Sigur-
laug Sveinsdóttir, f. 6. janúar
1872, d. 2. ágúst 1926.
Anna og Páll eignuðust fjórar
dætur, þær eru: 1) Sigrún Sigur-
laug, f. 18. júní 1939, gift Sveini
Gíslasyni, búsett í Reykjavík. Syn-
ir Sigrúnar eru Páll Tómasson og
Hilmar Þórðarson. 2) Sigurbjörg,
f. 18. des. 1944, búsett á Akureyri,
gift Finni Birgissyni. Synir þeirra
eru Birgir, Jón Hrói og Páll Tóm-
as, sonur Finns er Árni. 3) Anna
Pála, f. 17. september 1953, búsett
í Reykjavík, dóttir hennar er Inga
Rán Reynisdóttir. 4)
Helena, f. 14. desem-
ber 1957, búsett í
Reykjavík, gift
Sverri Þórissyni.
Börn þeirra eru
Anna Pála, Sindri
og Sunna Mjöll, son-
ur Sverris er Krist-
ján Þór. Auk dætr-
anna ólu Anna og
Páll upp dótturson
sinn, Pál Tómasson,
f. 4. júní 1956, bú-
settur í Reykjavík,
kvæntur Sigríði
Agnarsdóttur. Börn þeirra eru
Sólveig Ösp Haraldsdóttir og Sig-
rún, Agnar Páll og Anna Sigríður
Pálsbörn.
Anna ólst upp í foreldrahúsum,
fyrst á Fagranesi á Langanesi til
1926, en síðan á Syðri Grund í
Svarfaðardal sem áður hét
Blakksgerði. Ung að aldri fluttist
hún til Akureyrar þar sem hún var
í vist í Ragnarshúsi en síðar vann
hún einnig við saumaskap o.fl. Á
fyrstu búskaparárum sínum
byggðu Anna og Páll sér húsið
Skipagötu 2 í miðbæ Akureyrar.
Þar bjó Anna alla tíð síðan að und-
anskildum síðustu fjórum æviár-
unum er hún dvaldist á hjúkrunar-
heimilinu Sóltúni í Reykjavík. Í
Skipagötunni var jafnan gest-
kvæmt og var ættingjum og vinum
alltaf tekið tveimur höndum. Anna
hafði ætíð mikinn áhuga á tónlist
og hafði fallega söngrödd. Á yngri
árum fékk hún nokkra tilsögn í
orgelleik og síðar söng hún lengi í
Kantötukór Akureyrar, kvenna-
kórnum Gígjunni og kirkjukórum.
Útför Önnu verður gerð frá Ak-
ureyrarkirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
Hún Anna tengdamóðir mín var
óvenjuleg kona um margt. Það upp-
götvaði ég fljótlega þegar ég tók að
venja komur mínar í Skipagötuna í
tilhugalífinu með Sigurbjörgu dóttur
hennar sem síðar varð kona mín.
Viðmót Önnu einkenndist af jafnað-
argeði, jákvæðni og hlýju. Hún var
opinská og einlæg, hafði yndi af sam-
skiptum við annað fólk og kunni
flestum betur þá list að gleðjast á
góðri stundu. Aldrei ávítaði hún okk-
ur unga fólkið þótt örugglega hafi
stundum verið ástæða til, og raunar
minnist ég þess ekki að hafa heyrt
hana viðhafa styggðaryrði um nokk-
urn mann. Það var ekki hennar hátt-
ur að dvelja við neikvæðar hliðar til-
verunnar, heldur að gleðjast yfir því
jákvæða. Þannig var Anna þegar ég
kynntist henni fyrst og alla þessa
góðu eiginleika varðveitti hún fram á
síðasta dag þótt ellin sækti fast að
undir lokin.
Þó hafði lífið hennar Önnu alls
ekki verið átakalítill dans á rósum.
Æskuheimili hennar í Blakksgerði í
Svarfaðardal varð Dalvíkurjarð-
skjálftanum 1934 að bráð og áður en
uppbyggingu nýs húss í þess stað
var lokið dó faðir hennar á besta
aldri frá stórum barnahópi.
Kornung batt hún ást við Pál
Tómasson sem hún kynntist þegar
hann vann að húsasmíðum í Svarf-
aðardal eftir jarðskjálftann. Hann
var rúmum 17 árum eldri en hún en
þau giftust um leið og hún hafði ald-
ur til og hófu búskap í ófullgerðu
húsi sem Páll var að byggja með-
fram annarri vinnu að Skipagötu 2 í
miðbæ Akureyrar, með verslunar-
plássi á neðstu hæð og þremur íbúð-
um uppi. Þau fluttu fyrst inn í neðstu
hæðina en fluttu sig svo ofar eftir því
sem byggingunni miðaði áfram og
bjuggu sér að lokum fallegt heimili á
þriðju hæð. Páll var vissulega dugn-
aðarforkur sem aldrei féll verk úr
hendi, en mér hefur samt alltaf fund-
ist þessi byggingarsaga kraftaverki
líkust og hún hlýtur að hafa kostað
ómælt erfiði þeirra beggja.
Í Skipagötunni ólu þau Páll og
Anna svo upp dæturnar fjórar og
uppeldissoninn. Þar dvaldist einnig
hjá þeim Sigrún móðir Önnu síðustu
15 árin sem hún lifði og naut umönn-
unar dóttur sinnar. Í húsinu voru
jafnan leigjendur, oftast ungt fólk
sem var að hefja búskap. Margt af
því fólki tengdist þeim hjónum var-
anlegum vináttuböndum, því þau
komu fram við leigjendur sína sem
heimilisvini og deildu með þeim gleði
og sorgum.
Á heimili Páls og Önnu var gest-
um jafnan tekið fagnandi og þar var
oft glatt á hjalla. Þá var Anna í ess-
inu sínu, sér í lagi ef gestirnir voru
söngvnir og gátu tekið undir með
henni í íslenskum sönglögum sem
hún kunni ógrynnin öll af. Söngurinn
var henni yndi og ástríða alla tíð og
efalaust er það mörgum minnisstætt
þegar hún steig á svið á áttræðisaf-
mæli sínu fyrir sex árum og söng
fyrir gestina uppáhaldslagið sitt með
styrkri röddu og af djúpri innlifun.
Þá var ekki laust við að tár sæjust
blika á hvarmi hér og hvar í salnum.
En nú tekur Anna Jóns ekki lagið
framar í þessum heimi. Langri og
farsælli ævi er lokið en eftir situr
dýrmæt minning um hreinlynda og
góðviljaða konu sem alltaf gaf meira
af sér en hún þáði. Blessuð sé minn-
ing hennar.
Finnur Birgisson.
Ég kynntist tengdamömmu minni
fyrir hartnær 30 árum á Akureyri.
Hún heilsaði mér hlæjandi með út-
breiddan faðminn og frá fyrstu
stundu vorum við mestu mátar og
aldrei bar skugga á.
Þegar ég hitti Önnu hinsta sinn
nokkrum dögum fyrir kallið mikla,
heima í Skaftahlíð, lá vel á henni að
venju. Það var föstudagur og ég sótti
Önnu í Sóltún. Þegar heim kom bauð
ég henni að þiggja kaffi eða bjór.
Hún leit kankvíslega á mig og sagði:
„Ég held ég vilji nú frekar bjórinn,
en ekki mikið samt.“ Svo kvöddumst
við stuttu síðar og Anna kvaddi mig
með sama hlátrinum og fyrrum með
útbreiddan faðminn.
Ekki hvarflaði það að mér þá að
tengdamóðir mín væri á förum, al-
farin.
Svona mun ég alltaf muna Önnu
Jóns. Óþvinguð samskipti með bros
á vör.
Ég hef stundum vitnað til þess
sem Óskar Wilde sagði að ungir
menn ættu ekki að velja sér eigin-
konu heldur tengdamóður. Ég hef
alltaf verið afar þakklátur fyrir að
eiga Önnu sem tengdamóður og það
dró síður en svo úr vilja mínum til að
eiga Helenu sem lífsförunaut að
kynnast Önnu Jóns.
Minning um góða konu lifir.
Þinn tengdasonur,
Sverrir Þórisson.
ANNA JÓNÍNA
JÓNSDÓTTIR