Morgunblaðið - 16.07.2006, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 16. JÚLÍ 2006 37
MINNINGAR
Vönduð og persónuleg þjónusta
Inger Steinsson,
útfararstjóri,
s. 691 0919
Sími 551 7080
Bárugötu 4, 101 Reykjavík.
Ólafur Örn
útfararstjóri,
s. 896 6544
Inger Rós
útfararþj.,
s. 691 0919
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ÁSTA BJÖRG ÞORSTEINSDÓTTIR,
Hjallalundi 14,
Akureyri,
lést á Landspítalanum í Reykjavík sunnudaginn
9. júlí.
Hún verður jarðsungin frá Akureyrarkirkju þriðju-
daginn 18. júlí kl. 13.30.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á að láta minningarsjóð Heima-
hlynningar á Akureyri njóta þess.
Fyrir okkar hönd og annarra aðstandenda,
Sigríður Dalmannsdóttir,
Drífa Björk Dalmannsdóttir Radiskovic, Zoran Radiskovic,
Alexandar Radiskovic, Sara Radiskovic,
Davíð Radiskovic.
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og
afi,
GÍSLI HÖRÐUR ODDSTEINSSON,
Laufbrekku 17,
Kópavogi,
andaðist sunnudaginn 2. júlí á krabbameinsdeild
Landspítalans við Hringbraut.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins
látna.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á að leyfa Krabbameinsfélagi
Íslands að njóta þess.
Steinunn Bergsdóttir,
Oddsteinn Gíslason, Helga Ösp Jóhannsdóttir,
Pála Gísladóttir, Vilhjálmur J. Guðmundsson
og barnabörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
BJÖRG ÁGÚSTSDÓTTIR
Espigerði 20,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut
föstudaginn 14. júlí.
Tryggvi Baldursson, Guðrún Edda Pálsdóttir,
Valgerður Baldursdóttir, Lárus H. Blöndal,
Stefán Baldursson, Bára Baldursdóttir,
Haraldur Baldursson, Sigríður Amalía Þórðardóttir,
Magnús Baldursson, Guðný Jóna Einarsdóttir
og barnabörn.
Elsku Halli minn,
enn hefur verið reitt
til höggs. Í hjarta
mínu trúði ég ekki að
þú værir farinn fyrr
en ég og Auður stóðum hönd í hönd í
kirkjugarðinum, ég las nafnið þitt af
krossinum og fann ilminn af blóm-
unum sem þöktu leiðið þitt. Ég hef
búist við að vakna upp frá vondum
draumi frá því að mér bárust þær
fréttir að þú hefðir kvatt þennan
heim. Þú varst svo góður vinur
minn. Sannur vinur. Ég gat alltaf
HALLGRÍMUR PÁLL
GUÐMUNDSSON
✝ Hallgrímur PállGuðmundsson
fæddist á Húsavík
12. nóvember 1971.
Hann lést af slysför-
um 6. júní síðastlið-
inn og var útför
hans gerð frá Vídal-
ínskirkju í Garðabæ
16. júní.
leitað til þín og þú
tókst alltaf svo vel í að
spjalla og hjálpa. Þú
slóst verndarhring ut-
an um þá sem urðu
svo heppnir að vera
væntumþykju þinnar
aðnjótandi. Ég var ein
af þeim. Þú varst um-
lukinn krafti sem var
óháður lögmálum
þessa heims og með
þig að vini leið mér
eins og ég hefði ekkert
að óttast í lífinu. Ég
hef aldrei átt slíkan
vin.
Þegar sorgin læðist að sæki ég
styrk í minningarnar sem ég á um
þig og fyrr en varir byrja ég að
brosa í gegnum tárin því þú varst
meinfyndinn. Ég gleymi aldrei tím-
anum í forystu og samskiptum þegar
við stunduðum nám við lagadeildina
á Bifröst. Eitt verkefnið fólst í að
setja á svið formlegan fund með við-
eigandi reglum um framkvæmd og
stjórn. Fyrir framan þig var full
kennslustofa af fólki og í sporunum
sem þú stóðst í samdirðu feiknaræðu
og áttir fulla athygli hvers einasta
manns í salnum. Tárin láku niður
kinnar mínar í stríðum straumum á
meðan ég barðist við að ná andanum
á milli hláturskviða til að styggja
ekki kennarann okkar góða sem sat
þungbrýnn á fremsta bekk og tók
þessum fundarsköpum af mikilli al-
vöru.
Þú varst einstakur og því máttu
treysta að ég mun aldrei gleyma þér.
Í hjarta mínu er ég sannfærð um að
þú hafir verið kvaddur til mikil-
vægra verka. Verka sem enga bið
hafa þolað og enginn er betur fallinn
til að sinna en þú með fátíðum styrk
þínum og fallegu hjartalagi.
Megi almáttugur Guð vera fjöl-
skyldu þinni og ástvinum við hlið í
gegnum þungbær spor. Að lokum
færi ég þér mínar hjartans þakkir
fyrir að leyfa mér að kynnast þér og
eiga þig að vini. Sofðu rótt elsku vin-
ur minn.
Þín vinkona alla tíð,
Alma Rún.
✝ Steinunn HelgaSigurjónsdóttir
fæddist á Minnibæ í
Grímsneshreppi
(sem nú er í sveitar-
félaginu Árborg) 6.
nóvember 1918.
Hún lést 12. júní síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru Sigur-
jón Jónsson frá
Hömrum í Gríms-
neshreppi og Guð-
rún Guðmundsdótt-
ir frá Miðhúsum í
Biskupstungna-
hreppi. Steinunn lifði öll systkini
sín fimmtán en
systkinin fæddust á
tímabilinu 1903 til
1923.
Steinunn giftist
19. maí 1950 Krist-
manni Kristinssyni,
f. 29. apríl 1920, d.
26. febrúar 1977.
Þau bjuggu lengst
af í Birkihvammi í
Kópavogi. Steinunn
vann ýmis störf á
starfsævi sinni.
Útför Steinunnar
var gerð 16. júní, í
kyrrþey að hennar ósk.
Elsku Steina mín, þá er þjáning-
um þínum lokið og örugglega hefur
verið stór móttökunefnd með Krist-
mann í fararbroddi sem beið þín.
Ég veit að þú vildir að sem minnst
færi fyrir útför þinni og öllu sem því
fylgir en mig langar samt til að
minnast þín með nokkrum orðum.
Þú verður þá bara að láta mig heyra
það þegar við hittumst næst, þú lést
mig nú stundum heyra það, stund-
um svo sveið undan, en það var allt
fyrirgefið strax. Ég átti nefnilega
hauk í horni þar sem þú varst og þar
sem þú varst ekki allra þá tel ég mig
eina af þeim heppnu. Fyrsta minn-
ing mín um þig er síðan ég var á
sjötta ári og hefur þeim fjölgað jafnt
og þétt síðan. Í flestum Reykjavík-
urferðum var gist á „Hótel Steinu“
og margt rætt, mikið borðað og mik-
ið hlegið.
Stundum hafði maður með sér
aukagest og þeim tókstu vel, sér-
staklega Julie, það sem þið gátuð
hlegið og skemmt ykkur bara með
einföldum táknum og bendingum.
Ég lét hana vita af andláti þínu og
sagðist hún hafa verið fegin að hafa
hitt þig aftur er hún kom til Íslands
sl. haust. Þú talaðir mikið um hvað
það væri nú gaman að heimsækja
Julie til Nýja-Sjálands enda naustu
þess að ferðast og sjá nýja staði og
ekki var verra að hafa nóg af sól til
að ná í smá lit. Norðurlandið var þér
mjög kært enda ófáar ferðirnar þín-
ar hingað norður. Síðastliðin ár höf-
um við fjölskyldan notið þess að
hafa þig hjá okkur í heimsókn, aldr-
ei hefur þvotturinn verið jafn vel
strokinn, slátrið er núna eins og það
á að vera, eftir góða kennslustund,
og krakkarnir mínir eiga margar
góðar minningar um þig.
Sl. 3 ár hafa verið þér erfið en þú
naust frábærrar umönnunar á heim-
ili Mundu frænku þinnar og Úlfars,
þau eiga miklar þakkir skildar fyrir
það. Alltaf var maður velkominn
þangað til að heimsækja þig, þáði
kaffi og spjall.
Þín verður sárt saknað elsku
Steina, en við munum ylja okkur við
allar góðu minningarnar og „Steinu
stóll“ mun ávallt hafa heiðursstað á
mínu heimili. Hafðu þökk fyrir allt
og guð blessi minningu þína.
Kveðja,
Sigríður Rósa Sigurðardóttir.
STEINUNN HELGA
SIGURJÓNSDÓTTIR
Er ég sit hér og
skrifa þessar örfáu lín-
ur í minningu Valgerð-
ar Jónsdóttur er mér efst í huga
þakklæti fyrir góðsemi hennar alla
tíð.
Þegar ég var lítil stelpa, 8–9 ára,
var ég tíður gestur á heimili Valgerð-
ar og Valtýs en þar átti ég gjarnan
húsaskjól þegar móðir mín var að
vinna. Alltaf var mér vel tekið og þar
VALGERÐUR
JÓNSDÓTTIR
✝ Valgerður Jóns-dóttir fæddist í
Selkoti í Þingvalla-
sveit 15. nóvember
1924. Hún lést á
líknardeild Land-
spítalans í Kópavogi
að morgni föstu-
dagsins 16. júní síð-
astliðins og var jarð-
sungin frá Bústaða-
kirkju 27. júní.
leið mér vel. Í minn-
ingunni er mér sér-
staklega minnisstætt
eitt atvik frá því á
bolludegi, en þá höfðu
Valla og Valtýr beðið
eftir að ég kæmi í
heimsókn til að flengja
þau með bolludags-
vendi og fékk ég 5
krónur fyrir, rétt eins
og dætur þeirra. Enn
þann dag í dag geymi
ég góðar minningar
sem þessar frá heimili
þeirra hjóna, sem ég
vil þakka fyrir að leiðarlokum.
Fjölskyldu Valgerðar votta ég
mína innilegustu samúð og bið góðan
Guð að blessa minningu þessarar
yndislegu konu. Takk fyrir allt, elsku
Valla mín, og hvíl í friði.
Þín
Bjarghildur (Bagga).
Allir þessir dagar
sem koma og fara.
Ekki vissi ég að
það væri lífið.
(Höfundur ókunnur.)
Diddi er lagður af stað í hinstu
ferðina. Hann var búinn að berjast
við krabbameinið í 3 ár og síðustu
vikurnar tóku á.
Diddi var fjölskyldumaður og
lagði mikið upp úr að halda sam-
bandi við sína. Gagnvart okkar fjöl-
skyldu urðu tengslin sterkari við
það, að hann var hjá okkur á að-
fangadagskvöld nokkur ár í röð og
samband okkar varð reglulegra eftir
það. Hann var líka sá, sem vissi allt
um ættfræðina og gat upplýst okkur
um fjölskyldutengsl, sem aðrir vissu
ekki um. Auk þess var hann ævin-
SIGURÐUR KRISTJÁN
KRISTBJÖRNSSON
✝ Sigurður Krist-ján Kristbjörns-
son fæddist í
Reykjavík 12. jan-
úar 1942. Hann lést
á krabbameinsdeild
11E á Landspítala
við Hringbraut að
kvöldi sunnudagsins
25. júní síðastliðins
og var útför hans
gerð frá Fossvogs-
kirkju 4. júlí.
lega duglegur að
heimsækja alla í stór-
fjölskyldunni og vissi
alltaf hvað var á döf-
inni hverju sinni.
Diddi fór með okkur
hringinn í kringum
vötnin miklu í Banda-
ríkjunum og Kanada
1997. Í hringferðinni
miklu átti hann frum-
kvæði að heimsóknum
á tvo staði, til York, í
Pennsylvaníu, þar sem
Harley-Davidson
verksmiðjurnar eru
með samsetningarverksmiðju og
safn, og til Gettysborgar í Pennsylv-
aníu, þar sem hin fræga orrusta, sem
olli straumhvörfum í borgarastyrj-
öldinni í Bandaríkjunum á 19. öld var
háð. Báðar þessar heimsóknir komu
okkur á óvart og settu sterkan svip á
ferðina í heild. Í Hershey-garðinum
fann hann það út, að hann gat fengið
afslátt fyrir eldri borgara, þótt hann
væri bara 55 ára. Í fyrstu vissi hann
varla hvernig hann ætti að taka
þessu, en lét sér það svo vel líka, þótt
matarskammtarnir fyrir eldri borg-
ara væru smærri en ella. Þetta var
fyrsta ferð hans vestur um haf, en
hann kom líka með okkur vestur
þegar yngsta barnið í fjölskyldunni
fermdist og tengdist vinum okkar í
hópi Vestur-Íslendinga.
Diddi hafði líka gaman af að
ferðast innanlands og jeppinn góði
veitti honum margar ánægjustundir.
Nú liggur ferð hans um staði, þar
sem farartæki þessa heims koma
ekki að notum. Við þökkum sam-
fylgdina.
Vor hinsti dagur er hniginn
af himnum í saltan mar.
Sú stund kemur aldrei aftur
sem einu sinni var.
(Halldór Laxness.)
Anna, Bragi og fjölskylda.