Morgunblaðið - 02.08.2006, Blaðsíða 31

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 2. ÁGÚST 2006 31
MINNINGAR
✝ Matthea K.Jónsdóttir Ped-
ersen, fæddist á
Baulhúsum í Auð-
kúluhreppi í V-Ís.
25. maí 1904. Hún
lést á dvalarheim-
ilinu Sólvangi í
Hafnarfirði 27. júlí
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Guðmunda María
Gísladóttir ljósmóð-
ir og Jón Bjarni
Matthíasson, bóndi
og skipstjóri á Auð-
kúlu í Arnarfirði. Systkini Matt-
heu voru átta, og náðu fimm full-
orðinsaldri. Eftirlifandi systkini
eru: Guðrún húsmóðir, Hafnar-
firði, og Páll Marinó trésmiður,
Hafnarfirði.
Matthea giftist Herbert Peder-
sen matreiðslumanni 23. júní
1934, en hann lést 25. des. 1972.
Þau eignuðust fjögur börn, tví-
bura sem dóu í bernsku, Jón, f.
18. okt. 1935, kvæntur Arnheiði
Guðfinnsdóttur frá Patreksfirði
en þau eru bæði lát-
in, þau voru barn-
laus; og Poul Er-
ling, f. 24. okt.
1939, kvæntur
Mörtu Maríu Hálf-
danardóttur.
Barnabörnin eru
þrjú og í aldursröð:
Guðjón, f. 10. nóv.
1957, Herbert Er-
ling, f. 5. maí 1969,
og Hálfdan Lárus,
f. 19. júlí 1972.
Barnabarnabörnin
eru fjögur og í ald-
ursröð: Frank Fannar, f. 1. júlí
1990, Lára Kristín, f. 23. maí
1994, Andrea Rut, f. 27. apríl
1999, og Matthea Lára, f. 27. apr-
íl 2000.
Matthea fór ung að heiman og
réðst í vist í Reykjavík, en lengst
af starfaði hún við matreiðslu,
meðal annast í tengslum við Hót-
el Borg.
Útför Mattheu verður gerð frá
Garðakirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 15.
Tímaglasið er tæmt. Allt líf, sem
kviknar, á sér sitt upphaf og að lokum
sinn endi. Eitt hundrað og tvö urðu
árin. Tvenn aldamót næstum af-
greidd. Elskuleg tengdamóðir mín
hefur kvatt þennan heim með sömu
hógværð og sömu hæversku, sem svo
mjög einkenndu hana öll síðustu árin,
sem hún setti hag sinn og framgang í
annarra hendur. Morgunverður
snæddur – litlu síðar augunum lokað
– tímaglasið tæmt – langþráðum
tímamótum náð. Tengdamóðir mín
Matthea, eða Matta eða bara amma,
eins og við öll kölluðum hana, var stór
í sniðum. Það voru margir stórir og
sterkir stafir í hennar stafrófi – styrk
hennar var ekki síst að finna í allri
þeirri hógværð, sem hún sýndi, þegar
valið var ekki annað. Við þekktumst
vel, ég og amma, tengdamóðir mín.
Við bjuggum undir sama þaki í 12 ár.
Tengdamóðir mín var ættuð úr Arn-
arfirðinum – Auðkúla var bærinn
hennar – bernskuheimilið. Þar –
ásamt foreldrum sínum, einni systur
og þremur bræðrum – eyddi hún
glaðværri og ætla má áhyggjulítilli en
vinnusamri æsku sinni. Margar sög-
ur sagði hún okkur frá þessum glað-
væru tímum og frá ýmsum skemmti-
legum persónum úr firðinum, sem
verulega settu svip sinn á umhverfið.
Hún gæddi þær allar lífi með
skemmtilegri frásögn sinni. Smá–
sögur vaxa og stórsögur hjaðna eftir
því hver á heldur, en tengdamóðir
mín hélt skemmtilega vel utan um all-
ar þessar frábæru frásagnir – góður
hlátur fylgdi svo gjarnan í kjölfarið.
Hún elskaði sveitina sína og bernsku-
slóðir, og þangað hvarflaði hugurinn í
sífellu, þegar árin fóru að færast yfir.
En klukkan tifar. Undir tvítugt yf-
irgaf hún sveitina sína og hélt út í
heim – þ.e.a.s. til Reykjavíkur – þar
réð hún sig í vist til ýmissa aðila. Það
var partur af námi í þá daga. Hún
réðst svo til starfa á Hótel Íslandi,
sem var miðpunktur bæjarins og
annað starfandi hótelið í Reykjavík á
þeim tíma. Þar kynntist hún manni
sínum Herbert Pedersen, dönskum
matreiðslumanni, sem þar var að
störfum. Þau giftu sig, eignuðust
fjögur börn; tvíbura, sem dóu fljót-
lega eftir fæðingu, svo synina Jón og
Poul. Eftir að maður hennar lést og
synirnir kvæntir og farnir að heiman
bjó tengdamóðir mín ein í húsi sínu
um alllangt skeið, uns hún flutti í litla
íbúð, sem sonur hennar innréttaði
undir sama þaki og við fjölskyldan
bjuggum í á Markarflöt í Garðabæ.
Já, við tengdamæðgurnar þekktumst
vel og hún var mér sem besta móðir –
en við áttum hvor sitt heimilið og virt-
um þau landamæri. Tengdamóðir
mín var stórbrotin kona, hún var
skoðanaákveðin, en hlý, skemmtileg
og gefandi. Bakdyr okkar beggja
sneru að sama sólbaðspallinum – og
þar mættumst við á morgnana, þegar
tími vannst til – og veður leyfði. Þar
upphófust gjarnan hressandi sam-
ræður, samræður sem voru fyrir-
hafnarlaust flæði, þær fóru um víðan
völl – bæði veraldlegan og andlegan. Í
flestu vorum við sammála. Þar bar
hæst að stigið skyldi varlega til jarð-
ar – aðgát skyldi höfð – og að betra
væri að undirgera en yfirgera í vel-
flestum málum. Við vorum vinkonur,
aldur skipti okkur ekki máli. Þessar
samræður voru okkur gott veganesti
fyrir daginn. Amma var mikil
stemmningskona. Í hartnær 30 ár
eyddum við jólum saman og vil ég
sérstaklega þakka henni þær sam-
verustundir og þá miklu samkennd,
sem á milli okkar ríkti. Þessar stund-
ir voru mér mjög mikils virði. Son-
arsonum sínum var amma góð amma.
Hún talaði til þeirra og við þá á þeirra
forsendu. Það var svo gott að skreppa
yfir til ömmu með ýmis mál, og eins,
þegar einhver flík var ekki eins og
hún átti að vera. Einhvern veginn var
það svo, að nálarnar hennar ömmu
voru alltaf ofar í skúffunni en nálarn-
ar hennar mömmu, hygg ég að þetta
hafi komið öllum hlutaðeigandi vel.
Þegar tengdamóðir mín var orðin 92
ára og líkamleg heilsa hennar farin að
gefa sig kaus hún sjálf að gera breyt-
ingu á sínum högum. Hún flutti á
dvalarheimilið Sólvang í Hafnarfirði
á 4. hæð. Þar naut hún þeirrar frá-
bærustu þjónustu sem um getur. –
Hún væri umvafin hlýju og hjarta-
gæsku af öllum, sem þarna störfuðu,
sagði hún okkur allt frá upphafi dval-
ar. Eru öllu þessu góða fólki færðar
alúðarþakkir frá fjölskyldunni allri.
Það var svo á björtum morgni hinn
27. þ.m., að morgunverði loknum,
sem tengdamóðir mín lokaði augun-
um og hvarf á vit annarrar birtu.
Tímaglasið var tæmt.
Far í friði, elskulega tengdamóðir,
og hafðu þökk fyrir allt.
Marta María.
Elsku amma mín. Þá ertu farin frá
okkur. Mínar elstu minningar um þig
eru frá því að ég gisti hjá þér og afa
niðri á Ægisgrund. Ég svaf á milli
ykkar í „stóra rúminu“ og man ég
mjög vel eftir náttborðunum, því þar
var alltaf hægt að finna einhverja
nammimola.
Jólahald fjölskyldunnar var reglu-
lega haldið á Ægisgrundinni og á ég
ótal skemmtilegar minningar um jól-
in í húsinu þínu þar. Garðurinn þinn
var mjög skógi vaxinn og að klifra í
trjánum hjá þér er eitthvað sem ég
seint gleymi.
Þegar ég byrjaði í gagnfræðaskól-
anum komst fljótt á sú venja hjá okk-
ur að ég heimsótti þig í hádeginu til
að fá að borða hjá þér. Við töluðum
um heima og geima á þeim stundum
okkar. Mér fannst gott að koma til
þín, því ég fann það svo vel hvað ég
var innilega velkominn í hvert sinn.
Takk fyrir öll þau skipti og fyrir
minningarnar.
Þegar þú fluttist á Markarflötina,
þá minnist ég margra stunda með
þér, þar sem við töluðum um lífið og
tilveruna. Öll áföll í lífinu eru til að
læra af þeim, sagðir þú, og á einhvern
hátt geta þau verið að færa manni
skilaboð. Mér fannst það lærdóms-
ríkt að heyra þig tala um þessa hluti.
Ég heimsótti æskuslóðir þínar í
Arnarfirði með pabba og bróður,
sumarið 2003.
Veðurblíðan í Arnarfirði og fegurð-
in þar var einstök. Það var alveg
spegilsléttur sjórinn allan daginn,
sem við keyrðum þar um. Við keyrð-
um að Auðkúlu og löbbuðum að Baul-
húsum, þar sem þú fæddist. Ég veit
að hugur þinn var mikið kominn á
æskuslóðirnar, undir það síðasta.
Mér fannst frábært að koma þangað
og geta síðan spjallað við þig um ferð-
ina eftir á.
Ég mun alltaf minnast þín sem ein-
staklega brosmildrar konu. Ég
spurði þig á síðasta ári, þegar ég
heimsótti þig á herbergið þitt á Sól-
vangi, hver leyndardómurinn við há-
an aldur væri. Þú sagðir að það væri
bara að taka lífinu eins og það er.
Við fórum alltaf með bænirnar
saman þegar ég gisti hjá þér í æsku.
Ég veit að þú ert komin á góðan stað
núna, elsku amma mín. Takk fyrir
frábæran tíma saman. Guð geymi
þig.
Herbert Pedersen.
Elsku amma. Undanfarin ár áttum
við ekki margar stundir saman. Ég
heimsótti þig á Sólvang í mínum
stuttu heimsóknum til Íslands en allt-
af fannst mér sem við varla hefðum
kvaðst. Tími og fjarlægð var okkur
svo afstætt. Hlýja þín og einlægni átti
sér engin takmörk. Ávallt varstu mér
kær vinur. Seinni árin, þegar við hitt-
umst, héldumst við oft í hendur og
ræddum líf og leik, ást og tilfinning-
ar. Þrátt fyrir þinn háa aldur var
aldrei skortur á skilningi. Ráð þín og
lífsviðhorf verða mér alltaf að leiðar-
ljósi.
Hvíl í friði, elsku amma.
Hálfdan Lárus.
Elsku systir, nú ertu horfin, blikn-
uð sem elding björt. Þú varst alltaf
með hugann við Auðkúlu, þar sem við
sváfum saman í rúminu undir súðinni
og deildum leyndarmálum.
Drottinn blessi þig og varðveiti.
Drottinn, hún lifir í ljósi hjá þér,
fagnaðar geislinn hún vissulega er
þótt að ég verði að þreyja um stund
þá kem ég síðar að ná hennar fund,
af hjarta ég henni þá fagna.
Þín systir
Guðrún.
MATTHEA JÓNS-
DÓTTIR PEDERSEN Elskulegur eiginmaður minn,
BJÖRN BERGÞÓRSSON
efnafræðingur,
Digterparken 40,
Ballerup,
Kaupmannahöfn,
andaðist á Herlevspítala mánudaginn 24. júlí sl.
Útförin hefur farið fram.
Anny Bergþórsson,
börn, tengdabörn, barnabörn og aðrir aðstandendur.
Okkar ástkæri sambýlismaður og faðir,
BENEDIKT B. BJÖRNSSON
frá Þorbergsstöðum,
Öldugranda 3,
sem lést á Landspítalanum miðvikudaginn 26. júlí
síðastliðinn, verður jarðsunginn frá Grafarvogs-
kirkju fimmtudaginn 3. ágúst kl. 13.00.
F.h. afkomenda og annarra aðstandenda,
Magnþóra Þórðardóttir,
Birna Dís Benediktsdóttir.
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi
og langafi,
GUNNAR FRIÐFINNSSON,
sem lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Ísafirði föstu-
daginn 28. júlí, verður jarðsunginn frá Þingeyrar-
kirkju föstudaginn 4. ágúst kl. 14.00.
Rannveig Guðjónsdóttir,
Borgný Gunnarsdóttir, Þórir Örn Guðmundsson,
Jóhanna Gunnarsdóttir, Skúli Arnbjörn Elíasson,
Þorbjörg Gunnarsdóttir, Sigmundur Fríðar Þórðarson,
Óskar Gunnarsson, Sigríður Oddný Sigurbjartardóttir,
Sævar Gunnarsson, Kristbjörg Bjarnadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Eiginmaður minn, faðir okkar og tengdafaðir,
ÓLAFUR BRIEM,
Grundarlandi 22,
sem lést föstudaginn 28. júlí, verður jarðsunginn
frá Dómkirkjunni föstudaginn 4. ágúst kl. 13.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Krabba-
meinsfélagið og minningarkort Lions.
Edda Jónsdóttir Briem,
Ólafur Briem, Sigrún Tryggvadóttir,
Kristín Briem, Björn Malmquist,
Ása Briem
og barnabörn.
Sonur minn, bróðir okkar og mágur,
EYJÓLFUR GUÐNI SIGURÐSSON,
Austurbergi 8,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Fella- og Hólakirkju
fimmtudaginn 3. ágúst kl. 15.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á að láta
Ljósið, endurhæfingarmiðstöð krabbameins-
greindra, njóta þess.
Unnur Þorgeirsdóttir,
Þorgeir Sigurðsson, Þórunn J. Gunnarsdóttir,
Sigurður Ingi Sigurðsson, Guðfinna Thordarson,
Rósa Karlsdóttir Fenger, John Fenger.
Ástkær systir okkar,
SIGFRÍÐ SIGFINNSDÓTTIR,
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu í Neskaupstað
sunnudaginn 30. júlí.
Jarðsungið verður frá Norðfjarðarkirkju föstudaginn
4. ágúst kl. 11.00.
Systkinin frá Grænanesi og fjölskyldur.