Morgunblaðið - 31.08.2006, Blaðsíða 34

34 FIMMTUDAGUR 31. ÁGÚST 2006 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Þorbjörg Jóns-dóttir fæddist á
Jökulsá á Borg-
arfirði eystra 8. júlí
1923 og ólst upp á
Hólshúsum í Húsa-
vík eystri. Hún lést á
dvalar- og hjúkr-
unarheimilinu
Grund 21. ágúst síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru hjónin
Guðrún María
Högnadóttir, f. 18.3.
1898, d. 7.6. 1972 og
Jón Þorsteinsson, f.
27.9. 1884, d. 24.9. 1958. Systkini
Þorbjargar voru Ólafur, f. 27.8.
1911, d. 18.7. 1974, Katrín, f. 6.8.
1913, d. 21.2. 2005. Uppeldisbróðir
Þorbjargar var Jón Bjartmar Sig-
urgeirsson, f. 19.3. 1930, d. 2.4.
1956.
Þorbjörg giftist 1948 Birni Jóns-
syni í Geitavík á Borgarfirði eystra,
f. 6.7. 1916. Bjuggu þau í Geitavík
öll sín búskaparár, en síðustu 13 ár-
in í Kópavogi, þar af eitt ár á
Grund. Börn Þorbjargar og Björns
eru: 1) Jón, fyrrverandi bóndi í
Skriðu á Fljótsdal, nú leigubílstjóri
á Egilsstöðum, f. 1945, maki Guð-
laug Kröyer matráður, f. 1946.
Börn þeirra eru: a) Hrefna Kristín,
sonar er Agnes Helga, f. 1995. b)
Guðjón, f. 1971, maki Gunnþórunn
Einarsdóttir f. 1975, sonur þeirra
Einar Gunnar, f. 2003. c) Emil, f.
1974, sambýliskona Laufey Björk
Sigmundsdóttir, f. 1983. 5) Birgir
rafvirkjameistari á Álftanesi, f.
1952. 6) Axel Andrés húsasmíða-
meistari í Kópavogi, f. 1956, maki
Lilja Kristín Einarsdóttir ljósmóðir
og hjúkrunarfræðingur, f. 1958,
sonur þeirra Tjörvi Freyr f. 1995,
og stjúpdóttir Kristín Björk Krist-
jánsdóttir, f. 1982. 7) Þorbjörn
Bjartmar húsasmiður, f. 1959, sam-
býliskona Jóhanna Eydís Vigfús-
dóttir húsmóðir, f. 1964, börn
þeirra Hulda María, f. 1995 og Ró-
bert Högni, f. 1996, stjúpsonur
Andri Már Halldórsson, f. 1985. 8)
Geirlaug G., þroskaþjálfi á Ak-
ureyri, f. 1960, sambýlismaður
Ólafur Jakobsson lektor, f. 1956,
dóttir hennar og Tryggva M. Þórð-
arsonar, f. 1956, er Agnes Þöll, f.
1982, sambýlismaður Hjalti Lýðs-
son, f. 1981. Sonur Geirlaugar og
Ólafs Sigurðssonar, f. 1959, d.
2003, er Sindri Arnór, f. 1994. 9)
Ásdís, danskennari í Reykjavík, f.
1964, maki Arnar Margeirsson
verkstjóri, f. 1964, dætur þeirra
eru Telma Ýr, f. 1991, og Arna Rut,
f. 1996.
Þorbjörg verður jarðsungin frá
Bakkagerðiskirkju á Borgarfirði
eystra í dag og hefst athöfnin
klukkan 14.
f. 1976, d. 1977, b)
Hrefna Kristín, f.
1978, maki Egill Þor-
varðarson f. 1978,
sonur Tristan Elí, f.
2003, og c) Þórey, f.
1981. 2) Svavar Hall-
dór verkamaður í
Neskaupstað, f. 1947,
maki Líneik Haralds-
dóttir verkakona, f.
1957. Dóttir Svavars
og fyrri konu hans,
Sigríðar Guðrúnar
Símonardóttur, f.
1954, d. 1999, er
Katrín Björk, f. 1972, maki Manuel
Garcia Roman f. 1970. Börn þeirra
eru Daniel Nói, f. 1998, Viktor
Máni, f. 2000, og Manuela Sirrý, f.
2005. Sonur af fyrra hjónabandi er
Martin Sindri Rosenthal, f. 1991.
Börn Svavars og Líneikar eru: a)
Heiða Berglind, f. 1978, maki Jón
Hilmar Kárason, f. 1976, börn
þeirra eru Anton Bragi, f. 1996,
Amelía Rún, f. 2000 og Matthildur
Eik, f. 2005. b) Ásdís Fjóla, f. 1983.
3) drengur, f. 1948, d. 1950. 4) Guð-
rún leikskólakennari í Kópavogi, f.
1949, maki Gunnar Guðjónsson
húsasmiður, f. 1947. Börn þeirra
eru: a) Birna Björg, f. 1970, dóttir
hennar og Jóns Hreggviðs Helga-
Í dag 31. ágúst er móðir mín Þor-
björg Jónsdóttir til moldar borin á
Bakkagerði í Borgarfirði (eystra).
Já hún er komin heim eina ferðina
enn og nú til að stoppa, hún talaði
alltaf um að fara heim eftir að hún
var komin suður eins og fleiri gera
gjarnan þegar farið er á æskuslóðir.
Hún átti heima á Borgarfirði mestan
sinn aldur en bjó þó fyrir sunnan síð-
ustu árin, hún var þó alltaf með hug-
ann fyrir austan og fylgdist með líf-
inu þar heima eftir bestu getu.
Mamma var dugleg og ósérhlífin
manneskja enda hafði hún nóg að
starfa við að ala upp sinn stóra
barnahóp, eins var oft lítið um pen-
inga, sem kallaði á ráðdeild og út-
sjónarsemi til að láta enda ná saman.
Hún var mjög verklagin og lék allur
saumaskapur í höndum hennar, hún
saumaði mikið á okkur systkinin og
seinna saumaði hún fyrir hina og
aðra þegar tími kom til þess. Þá var
mestallur matur heimatilbúinn eins
og siður var á þessum árum. Hún
greip líka hamarinn ef svo bar undir
ef reka þurfti nagla. Eftir að systk-
inin voru öll uppkomin vann hún
nokkuð utan heimilis, aðallega við
saumaskap. Mamma var geðgóð að
eðlisfari, þótt hún gæti breytt því ef
hún þurfti á því að halda. Hún var
söngelsk og söng oft við sín heim-
ilisstörf, þá hafði hún mikið dálæti á
allri sunginni músík þó að Álftagerð-
isbræður væru jú alltaf bestir. Hún
söng alltaf þegar það átti við, söng
m.a. í kirkjukórnum á meðan starfaði
blandaður kór á Borgarfirði. Já hún
hafði næmt eyra fyrir músík. Mér er
það minnisstætt frá því ég var polli
hvað foreldrar mínir fylgdust vel
með þætti í útvarpinu sem hét
„Danslagakeppni útvarpsinns“ og
var árviss þáttur um nokkurt ára-
skeið. Ég held ég muni þetta vegna
þess að hún settist niður og hlustaði
á þennan þátt og slappaði af á meðan
hann var. Já, músík var þeirra sam-
eiginlega áhugamál, þó ekki að öllu
leyti á sama sviði. Hún var í orðsins
fyllstu merkingu mikill höfðingi og
ávallt tilbúin að miðla ríflega af sínu.
Hún var gestrisin og vildi gera vel við
gesti. Hún hafði mjög gaman af
börnum og ekki bara sínum eigin
börnum. Það var algengt að hún væri
kölluð amma af fleirum en ömmu-
börnunum. Því var það einu sinni
þegar Hrefna dóttir mín var á Eiðum
að mamma kom þar heim í hlað á leið
sinni til Reykjavíkur til að kveðja sitt
fólk, þá var matartími á Eiðum. Þá
kom strákur frá Borgarfirði í matsal-
inn og kallaði til Hrefnu: Amma ætl-
ar að kveðja okkur. Eiga þau sömu
ömmu spurðu krakkarnir hvert ann-
að.
Þessi drengur og systir hans Þór-
ey Jónsbörn kölluðu hana alltaf
ömmu alveg til hinstu stundar, þá
kallar móðir þeirra mig oft Jón bróð-
ur svona við hátíðleg tækifæri.
Mamma var í orðsins fyllstu merk-
ingu húsbóndi á sínu heimili, þótt
hún færi ekki út fyrir sinn verka-
hring. Hún sá fyrst og fremst um
verkin innandyra og skipti sér ekki
af útiverkum nema hún væri á vakt-
inni, sem gat komið fyrir. Því kom
mér það á óvart þegar ég eitt sinn
spurði pabba hvort ég mætti kaupa
flekkótta gimbur sem mér leist vel á,
hann svaraði: Spurðu mömmu þína.
Þá var málið leyst og gimbrin varð
mín samdægurs. Mamma var metn-
aðarfull, hún hvatti okkur systkinin
til náms eftir bestu getu og gerði sér
glögga grein fyrir gildi þess að læra.
Hún ýtti vel á okkur að lesa fyrir
skólann og las með okkur ef með
þurfti. Ég læt hér staðar numið en
margt fleira hefði mátt minnast á. Ég
veit að þú ert hvíldinni fegin eins og
komið var fyrir þér. Blessuð sé minn-
ing þín elsku mamma mín.
Jón Björnsson.
Man ég tíð, er mér sem barni hlúði
móðurhönd blíð og þerrði amatár;
hvert sinn er ég í faðminn hlýja flúði
fann ég þá hvíld, er græddi öll mín sár.
Hvað er svo milt sem athvarf barnsins
unga,
elskandi móður vernd og forsjá sterk?
Gæði þau málað getur engin tunga,
guðlegar ástar, fórnargjarnrar, verk.
Aldrei ég gleymi orðum kærrar móður
eða hve blítt og vel hún að mér lét,
orðunum þeim, að vera vænn og góður
og varast að ganga siðspillingar fet.
(Arnmundur Gíslason.)
Guð blessi minningu Þorbjargar
Jónsdóttur, mömmu, tengdamömmu
og ömmu.
Axel A. Björnsson, Lilja K.
Einarsdóttir, Tjörvi Freyr
og Kristín Björk.
Í dag er til moldar borin ástkær
móðir mín, Þorbjörg Jónsdóttir, mín
stærsta fyrirmynd og áhrifavaldur í
lífinu.
Er ég lít til baka við þessi tímamót
kemur fyrst upp í hugann glaðværð-
in og krafturinn sem einkenndi hana.
Jafnvel síðustu dagana á meðan hún
gat tjáð sig hló hún að sjálfri sér þeg-
ar hún fann ekki réttu orðin og talaði
um vitleysuna í sér.
Hún ól níu börn og lifði fyrir þau
og afkomendur þeirra. Það var ekk-
ert sem hún var ekki tilbúin að gera
fyrir þau og alltaf stóð hún eins og
klettur við hliðina á þeim ef stuðning
þurfti. Í svona stórum barnahóp eru
að sjálfsögðu margar hugmyndir
sem kvikna, mamma var alltaf styðj-
andi, dró sjaldan úr því sem okkur
datt í hug þó hugmyndirnar væru
nánast óframkvæmanlegar. Hún
hafði gaman af uppátækjum okkar,
enda hefur mér verið sagt að á sínum
yngri árum hafi hún sjálf verið uppá-
tektarsöm.
Hún var mikil saumakona og snar-
aði flíkunum af eins og hendi væri
veifað. Hún saumaði marga upphluti
og dvöldu þá konurnar sem hún var
að sauma á gjarnan heima í Geitavík
á meðan að hún var að sauma á þær
og var þá allt undirlagt á meðan á
saumaskapnum stóð.
Litla systir mín, hún Ásdís, hefur
ekki gengið í fáum dressunum eftir
hana, henni datt e.t.v. í hug að hana
langaði í einhverja flík fyrir helgina
og það gekk yfirleitt eftir, ef efnið
var til þá varð flíkin til á leifturhraða.
Ekki voru alltaf til snið og bjó hún
þau þá bara til eftir óskum.
Ég get ekki látið það vera að segja
frá grímubúningunum sem hún
saumaði. Hún lagði oft mikla vinnu í
hönnun búninganna og oft komum
við systkinin heim með verðlaun fyr-
ir flottustu búningana. Eitt sinn fékk
Svavar bróðir þá hugmynd að útbúa
sig sem sækonung. Mamma reyndi
eins og fyrr að útfæra hugmyndina,
saumaður var heilgalli úr striga og
Svavar sendur í fjöruna til þess að ná
í þara og ýmsan sjávargróður.
Mamma saumaði svo sjófangið á
búninginn. Svavar fór svo af stað á
ballið en varð að játa sig sigraðan á
miðri leið því búningurinn var svo
þungur að hann stóð ekki undir hon-
um og kom heim með hangandi haus.
Ekki fannst mömmu það viðunandi
frammistaða.
Mamma var mikil félagsvera,
starfaði á meðan hún bjó á Borgar-
firði með kvenfélaginu og átti hún
þar margar ógleymanlegar stundir. Í
gegnum þann félagsskap eignaðist
hún tryggar vinkonur á öllum aldri.
Einnig starfaði hún með kirkjukórn-
um. Er árin færðust yfir og eftir að
hún flutti suður sótti hún mikið fé-
lagsstarf eldri borgara og mikið yndi
hafði hún af því að hlusta á söng.
Mamma sagði skemmtilega frá, ég
man það er hún var að segja okkur
frá gömlu dögunum, þegar farið var
á hestum daglangt til þess eins að
fara á ball upp á Hérað, frá lífinu í
Húsavík og þeim stundum sem hún
sat á skólabekk. Hún gat gætt frá-
sögn sína þeim blæ að manni þótti
eftirsóknarvert að hafa fengið tæki-
færi til þess að eiga heima í torfbæ,
fá einungis kerti og spil í jólagjöf og
ef vel lét efni í kjól.
Það skipti hana miklu máli að við
krakkarnir færum í nám þar sem
hún fór á mis við nær alla menntun.
Er ég hringdi í hana þegar ég var
ófrísk af Agnesi minni, þá 22 ára
gömul, varð henni að orði eftir að hún
hafði fengið fréttirnar „þá verður
ekkert úr þér“. Bara við að heyra
þessa athugasemd hennar kviknaði
sá kraftur sem til þurfti til að ég ætl-
aði svo sannarlega að láta eitthvað
verða úr mér, þökk sé henni mömmu.
Mamma hafði mikla kímnigáfu, sá
yfirleitt skoplegu hliðar lífsins, hún
var fljót að hugsa og svara fyrir sig,
það átti enginn neitt hjá henni. Ef á
þurfti að halda gat hún verið hörð í
horn að taka. Hún var mikill vinur
vinna sinna og ekkert mátti hún
aumt sjá. Hún hafði oft auka börn yf-
ir sumarmánuðina, barnabörn,
frændfólk og einnig voru nokkur
börn frá Félagsmálastofnun Reykja-
víkurborgar vistuð hjá foreldrum
mínum.
Mamma starfaði mest sem heima-
vinnandi húsmóðir en eftir að við
krakkarnir fórum að heiman fór hún
að vinna úti. Það var henni mikils
virði og átti vinnan hug hennar allan.
Hún starfaði á Nálinni, saumastofu
sem var starfrækt um tíma á Borg-
arfirði, í Álfasteini og í Grunnskóla
Borgarfjarðar þar sem hún kenndi
handavinnu.
Mig dreymdi mömmu tveimur
nóttum eftir að hún lést, var hún létt
á fæti og mikil glaðværð yfir henni,
var með snyrtiveskið sitt í hendinni,
hún sagðist vera á leið í húsmæðraor-
lof. Kannski er hún nú loksins komin
í hið langþráða húsmæðraorlof enda
búin að skila góðu ævistarfi.
Hún talaði oft um ferðina löngu og
hvað hún hlakkaði til að hitta fólkið
sitt. Hún var ekki í nokkrum vafa um
að það væri líf eftir þetta líf.
Elsku mamma, ég kveð þig með
söknuði og þakklæti fyrir allt sem þú
hefur gefið mér í veganesti með því
að vera eins og þú varst. Far þú í
Guðs friði.
Geirlaug G. Björnsdóttir.
Nú ertu farin, elsku amma mín.
Andlát þitt var eins friðsælt og fal-
legt og hugsast getur. Þú varst um-
vafin ást og umhyggju fjölskyldu
þinnar. Þú verður jarðsett í sveitinni
þinni, Borgarfirði eystra, hjá
drengnum ykkar afa sem dó aðeins
tveggja ára.
Sveitin þín er líka sveitin mín.
Mínar kærustu minningar eru frá
heimsóknum mínum og sumardvöl-
um hjá þér og afa. Á þessum árum
var Geitavík full af fólki og lífi. Ég
kynntist móðurbræðrum og -systr-
um sem ekki voru flogin úr hreiðrinu.
Þessum frændum mínum og frænk-
um tengdist ég sterkum böndum sem
ég mun alltaf búa að. Það var líf og
leikur í sveitinni sem ég hafði gott af
að kynnast. Það var ekki alltaf logn í
kringum þig, þú varst hrein og bein
og lést engan eiga neitt hjá þér. Ég
reiddist einu sinni og vildi fara heim.
„Farðu þá bara“ sagðir þú og vissir
sem víst að ég færi ekki langt. Ég var
þá útbúinn með nesti. Ég fór út fyrir
Framnes, settist þar niður og borð-
aði nestið mitt, var þá reiðin rokin út
í veður og vind. Þú varst einstaklega
orðheppin og svaraðir vel fyrir þig,
það var oft bara snilld. Eitt sinn var
ég að borða súpu, bað ég um stærri
skeið en mér var úthlutað, þú komst
þá með risa grautarskeið og sagðir
„er þessi nógu stór fyrir þig?“ Ég
lærði á þessu að vera ekki með neitt
vesen.
Alla páska meðan ég var strákur
var ég „páskapakki“ í Geitavík.
Mamma sagði mér um daginn að þú
hefðir kallað mig „páskapakkann“,
mér þótti vænt um að heyra það.
Oft var erfitt að komast til Borg-
arfjarðar.
Eitt sinn fengum við far með snjó-
bíl frá Egilsstöðum að Ósi, svo þurfti
að ganga á Vatnsskarð, síðan sótt á
snjósleðum og ekið heim á hlað í
Geitavík. Þetta voru mikil ævintýri
fyrir lítinn strák. En fyrst og fremst
minnist ég þess hversu stórt hjarta
þú hafðir, þú opnaðir heimili þitt fyr-
ir mörgum aukabörnum, þau áttu
sum erfitt, en þú hlúðir að þeim sem
þau væru þín eigin. Nú kveð ég þig,
elsku Dodda amma, en eftir held ég
minningunum um ömmu mína í
Geitavík.
Guðjón Gunnarsson.
Þorbjörg Jónsdóttir
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir
og amma,
ANNA GUÐMUNDSDÓTTIR,
Sóleyjarima 3,
Reykjavík,
sem lést á Landspítalanum að morgni föstudags-
ins 25. ágúst, verður jarðsungin frá Grafarvogs-
kirkju föstudaginn 1. september kl. 13.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Krabbameinsfélag Íslands og
Slysavarnafélagið Landsbjörg.
Björn Björnsson,
Hrönn Björnsdóttir, Jón Pálsson,
Katrín Björnsdóttir, Gunnlaugur Friðrik Kristjánsson,
Björn Steinar Jónsson,
Ásbjörg Jónsdóttir,
Bjarki Snær Jónsson,
Anna Bryndís Gunnlaugsdóttir,
Kristján Friðrik Gunnlaugsson,
Birna Hrönn Gunnlaugsdóttir.
Móðir okkar og tengdamóðir,
MARGRÉT KRISTINSDÓTTIR,
Sólheimum 23,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut þriðju-
daginn 29. ágúst.
Jarðarförin auglýst síðar.
Ólöf Magnúsdóttir, Örlygur Þórðarson,
Katrín Magnúsdóttir, Bragi Björnsson.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
GRÓA TORFHILDUR (GÍGJA) BJÖRNSSON,
lést á hjúkrunarheimilinu Sóltúni þriðjudaginn 29. ágúst.
Helga Björnsson,
Sveinn Björnsson, Sigríður H. Jónsdóttir,
Guðný H. Björnsson Guérin, Jean Francois Guérin,
barnabörn og barnabarnabörn.