Morgunblaðið - 07.09.2006, Page 32
32 FIMMTUDAGUR 7. SEPTEMBER 2006 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Árni StefánÁrnason fæddist
á Höfn í Hornafirði
22. mars 1958 og
ólst þar upp. Hann
lést á líknardeild
Landspítalans að-
faranótt miðviku-
dags 30. ágúst síð-
astliðinn. Foreldrar
hans eru hjónin
Svava Sverrisdóttir
frá Höfn í Horna-
firði , f. 30.1. 1933,
og Árni Stefánsson
frá Felli í Breiðdal,
fyrrverandi hótelstjóri, f. 10.7.
1927, þau eru búsett á Höfn í
Hornafirði. Systkini Árna Stefáns
eru: Hjördís, f. 28.12. 1952, hún á
þrjú börn; Sigurbjörg, f. 14.12.
1955, hún á eina dóttur; Gísli
Sverrir, f. 2.10. 1959, maki Guð-
rún Baldursdóttir, þau eiga fjögur
börn; Guðlaug, f. 20.10. 1965,
maki Hólmgrímur Elís Bragason,
þau eiga tvo syni en fyrir átti Guð-
laug einn son; og Gauti, f. 6.8.
1973, maki Ragnheiður Rafns-
dóttir, þau eiga fjögur börn.
Eiginkona Árna Stefáns er
Kristín Þóra Kristjánsdóttir, f. í
Reykjavík 10.2. 1959, hún ólst upp
í Vogum á Vatnsleysuströnd. Þau
eiga þrjú börn, þau eru: Arna Þór-
dís, f. 26.6. 1982, gift Sigurþóri
Hjalta Gústafssyni,
f. 5.5. 1979, Svava
Dagný, f. 7.4. 1984,
og Óðinn Birgir, f.
12.4. 1992. For-
eldrar Kristínar
Þóru eru hjónin
Þórdís A. Sigurjóns-
dóttir, f. 9.1. 1939
og Kristján B. Ein-
arsson, f. 16.10.
1936, þau eru búsett
í Hafnarfirði. Systk-
ini Kristínar Þóru
eru: Hrefna, f. 24.4.
1957, maki Magnús
Hafsteinsson, þau eiga tvö börn;
Einar B., f. 12.5. 1965, maki Árný
Eiríksdóttir, hún á einn son; og
Óðinn, f. 13.4. 1968, d. 29.12. 1984.
Árni Stefán lauk skyldunámi á
Höfn og lærði síðan matreiðslu á
Hótel Sögu. Hann starfaði sem
matreiðslumeistari á Hótel Höfn
sem var í eigu fjölskyldunnar,
einnig í Noregi og víðar. Hann
rak verslunina Hornabæ á Höfn
ásamt Kristínu Þóru eiginkonu
sinni en síðan veitingastarfsemi í
Reykjavík. Síðastliðin tvö ár hefur
hann unnið sem verkstjóri í eld-
húsum Landspítala – háskóla-
sjúkrahúss.
Útför Árna Stefáns verður gerð
frá Hafnarfjarðarkirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.
Allt frá örófi alda hefur það verið
draumur mannkyns, að ná meiri
stjórnun á umhverfi sínu og náttúru.
Aukin þekking hefur nokkuð fleytt
okkur fram í þessum efnum. En mik-
ið vantar á að fullnaðarsigur náist.
Eftir að krabbamein verður þekkt
fyrirbæri í líkömum manna, hafa vís-
indi og þekking nokkuð áunnið í bar-
áttunni en langt er eftir. Það er
þekkt staðreynd að þegar líf kvikn-
ar, fylgir því dauði fyrr eða síðar.
Okkur hjónum fæddist lítill falleg-
ur drengur fyrir 48 árum. Þennan
vin okkar hefur nú dauðinn hrifsað
frá okkur öllum, löngu fyrr en ætla
mátti. Þessi innantómu orð eru fest á
blað til þess að kveðja elskulegan og
góðan dreng.
Árni Stefán varð svo lánsamur að
eignast góða, yndislega konu sem
reyndist honum einstaklega vel í
hjónabandi og þó sérstaklega í langri
óvæginni kvalagöngu. Þau hjón
höfðu búið sér fallegt heimili í Hafn-
arfirði. Og börnin þeirra þrjú standa
nú þétt saman við hlið Þóru móður
sinnar. Við biðjum þeim blessunar
Guðs.
Við aldraðir foreldrar sjáum nú á
eftir elskulegum dreng sem hvergi
mátti aumt sjá og var traustur tals-
maður þeirra sem minna máttu sín.
Minningin lifir í huga okkar.
Mamma og pabbi,
Hornafirði.
Elsku pabbi, ég veit ekki hvort ég
get sett í orð hugsanir mínar í dag.
Ég trúi ekki að þetta sé endanlegt,
að þú sért farinn og ég muni aldrei
sjá þig aftur. Það eru liðnir nokkrir
dagar og húsið fyllist af gestum en
það er svo tómlegt heima hjá ykkur
mömmu. Ég sé þig í öllum hornum
íbúðarinnar. Finn fyrir nærveru
þinni. Bíð eftir að þú takir hringana
þína úr skálinni. Hringana sem þú
skildir eftir vegna þess að þú ætlaðir
að koma aftur. Við erum búin að vera
að berjast, þú ert búinn að vera að
berjast í sex ár og baráttan átti ekki
að enda svona snöggt. En ó, pabbi
minn … Ég er svo óendanlega þakk-
lát fyrir að vera af þér komin. Að
hafa mann eins og þig í mínu lífi sem
er hægt að líta svona óendanlega upp
til hefur alltaf verið ómetanlegt. Þú
lifðir þínu lífi af festu og varst ávallt
sjálfum þér samkvæmur. Þú varst
traustur og vinur vina þinna.
Hvernig á maður að geta kvatt
einhvern sem hefur verið svona mik-
ill kraftur í lífi manns? Máttarstólpi.
Það varst þú.
Að þurfa að tala um þig í þátíð
særir mig meira en ég get sagt.
Pabbi var … Pabba fannst … Þetta
er allt of óraunverulegt.
Auðvitað var maður farinn að gera
sér grein fyrir að það færi að sjá fyr-
ir endann á þessu öllu saman. Ég
bjóst samt við lengri tíma. Við gerð-
um það öll. Þú líka. En ég er þakklát
fyrir að við fengum að eiga þetta
sumar. Ég er þakklát fyrir að ég og
Sigurþór tókum þá ákvörðun að gifta
okkur nú í sumar. Ég gæti ekki
ímyndað mér brúðkaupið mitt án
þín! Og þú stóðst það af þér með
prýði og miklu meira en það. Þú
gerðir daginn fullkominn.
Ég fann það um daginn, áður en
þú kvaddir, að ég var farin að sakna
þín. Þegar þú tókst þér hlé frá vinnu
hættirðu að koma inn á MSN og
spjalla við mig. Við vorum farin að
gera það á hverjum degi og áttum
okkar leynisamband þar. Spjölluðum
um daginn og veginn. Litlir hlutir
sem skipta öllu máli.
Tárin leka bara, ég er frosin en
tárin leka. Hvernig á maður að segja
bless við einhvern sem skiptir svona
miklu máli? Hvernig get ég kvatt
þann sem ég taldi að myndi alltaf
vera til staðar? Ég vona að þér líði
vel. Ég veit að Guð hefur tekið þig
upp á sína arma, því betri maður er
ekki til. Ég mun sakna þín og ég trúi
að við hittumst á ný þegar minn tími
kemur til að kveðja. Ég elska þig
pabbi minn og sakna þín svo mikið.
Þín dóttir
Arna Þórdís.
Elsku pabbi, við söknum þín óend-
anlega mikið og það er erfitt að
kveðja þig. En eins og þú sagðir svo
oft: „Það er ekkert annað í boði.“
Kom, huggari, mig hugga þú,
kom, hönd, og bind um sárin,
kom, dögg, og svala sálu nú,
kom, sól, og þerra tárin,
kom, hjartans heilsulind,
kom, heilög fyrirmynd,
kom, ljós, og lýstu mér,
kom, líf, er ævin þver,
kom, eilífð, bak við árin.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(Valdimar Briem.)
Börnin þín,
Svava og Óðinn.
Elskulegur bróðir minn, hetjan
Árni Stefán, er látinn eftir harða
baráttu við illvígan sjúkdóm. Já, við
vitum öll sem þekktum Árna Stefán
að baráttan var hörð en þó lét hann
ekki deigan síga og það kom aldrei til
greina að gefast upp. Allan tímann
stóðu Þóra og börnin við hlið hans og
héldu ótrauð áfram. Þau Árni og
Þóra sögðu jafnan að þau væru sér-
fræðingar í „Pollýönnu-leiknum“ og
það var hverju orði sannara. Að auki
var Árni Stefán sannur „Fellsari“,
en Fellsættin hefur þann eiginleika
að eflast við mótlæti. Já, Árni Stefán
var hetja sem barðist drengilega fyr-
ir lífi sínu, en gaf að lokum eftir í
æðruleysi.
Nú er ég lít til baka og minnist
þess þegar ég hitti hornfirsku fjöl-
skylduna mína í fyrsta sinn sé ég
mynd af þrem systkinum fullum af
tilhlökkun að hitta stórusystur úr
Keflavíkinni. Þá voru fædd þrjú af
börnum pabba og Svövu, þau Sigur-
björg, Árni Stefán og Gísli Sverrir.
Síðar bættust Guðlaug og Gauti í
hópinn.
Um árabil dvaldi ég sumarlangt
hjá föðurfjölskyldu minni á Horna-
firði og á þaðan góðar minningar.
Strax frá upphafi var mér tekið sem
einni af fjölskyldunni og hef verið
það síðan. Við höfum átt gott sam-
band og fjölskyldutengslin eru sterk.
Sú hefð hefur t.d. myndast að skapa
aðstæður við sem flest tækifæri þar
sem stórfjölskyldan geti komið sam-
an. Stórt skarð hefur myndast í hóp-
inn við fráfall Árna Stefáns og verð-
ur hans sárt saknað.
Þó samband okkar Árna Stefáns
hafi ekki verið mikið, þá var það náið
og kærleiksríkt og þegar við hitt-
umst eða heyrðumst áttum við ávallt
góðar og gefandi stundir.
Árið 2006 hefur verið viðburðaríkt
hjá Árna Stefáni og fjölskyldu hans
og tilefni gefist til veisluhalda. Árni
Stefán stóð sjálfur fremstur í öllum
undirbúningi þeirra veisluhalda og
erfitt var að sjá að þar færi helsjúkur
maður.
Í baráttunni um lífið, var Árna
mikilvægt að halda reisn sinni og þar
skipaði atvinnuöryggið stóran sess.
Árni Stefán var ánægður í starfi sínu
hjá LSH og bar yfirmönnum sínum
þar góða söguna.
Ég er þakklát fyrir að hafa átt
Árna Stefán fyrir bróður og vin, ég
er ríkari manneskja fyrir bragðið.
Elsku Þóra, Arna Þórdís, Svava
Dagný, Óðinn Birgir, Sigurþór,
pabbi, Svava, Kristján, Þórdís,
systkini, tengdafólk og aðrir að-
standendur, Guð blessi okkur öll og
leiði í gegnum erfiða tíma. Í minn-
ingu um góðan dreng höldum við
áfram að styrkja böndin og láta okk-
ur hvert annað varða.
Hjördís.
Með söknuði kveðjum við elsku-
legan bróður og frænda. Árni Stefán
var einstakur drengur sem lét sér
annt um sína nánustu. Hann skilur
eftir dýrmætar minningar.
Megi góður Guð varðveita hann.
Hann lifir í huga okkar.
Guð styrki þig, elsku Þóra, og ykk-
ur Arna Þórdís, Svava Dagný og Óð-
inn Birgir.
Með kærri þökk,
Sigurbjörg og Sigríður.
Það fer ekki hjá því að jafnstór-
brotið og fallegt umhverfi og Horna-
fjörður móti einstaklinga sem alast
þar upp. Uppvaxtarár okkar Árna
Stefáns á Höfn einkenndust af frjáls-
ræði en einnig miklu ástríki foreldra
okkar. Við ólumst upp í stórum
systkinahópi og Stefán afi okkar átti
sinn stað á heimilinu og í hjarta okk-
ar. Hann var stoltur af nafna sínum
og átti sinn þátt í uppvexti hans.
Enginn einn einstaklingur hefur haft
jafnmikil áhrif á mig og Árni Stefán,
þetta rúma ár sem er á milli okkar
var nóg til þess að hann var alltaf í
hlutverki stóra bróður og það hlut-
verk rækti hann af alúð til hinstu
stundar. Að því bý ég allt mitt líf.
Árni lærði matreiðslu á Hótel
Sögu og vann lengi á Hótel Höfn,
fyrirtæki fjölskyldunnar. Þar voru
margar veislurnar framreiddar en
minnisstæðust eru þó nýárskvöldin
þegar ekkert var til sparað í glæsi-
legum matseðli. Við höfðum ekki
alltaf sofið lengi þegar vinnan á ný-
ársdag hófst en þó var hvergi slakað
á í fagmennsku og nákvæmni. Hann
uppskar líka oft þakklæti þeirra sem
veitinganna nutu og gerði aldrei
mannamun. Hvort sem hann eldaði
fyrir þjóðhöfðingja eða skólabörn
þurfti alltaf allt að vera sem best
framreitt. Það þótti líka öllum gott
að vinna með Árna og hann var ótrú-
lega bóngóður og hjálpsamur.
Bróðir minn var mikill fjölskyldu-
maður. Þóra, ástin í lífi hans, og
börnin þrjú voru honum allt. Hann
sagði við mig snemma á þessu ári að
það væru ýmsir mikilvægir áfangar
framundan. Núna sé ég, að þrátt fyr-
ir að allt lífið hafi átt að vera fyrir
stafni, fann hann sjálfur að hverju
stefndi og fagnaði hverjum áfanga
eins og sigri. Tuttugu ára brúð-
kaupsafmæli þeirra Þóru í febrúar
sem við Guðrún áttum sameiginlega
með þeim, ferming Óðins Birgis í
apríl, sveinspróf Svövu Dagnýjar í
maí og gifting Örnu Þórdísar og Sig-
urþórs Hjalta í júlí.
Árni Stefán nýtti hvert tækifæri
til þess að bjóða gestum til veislu og
síðustu veislur þeirra Þóru eru
ógleymanlegar og voru ómetanlegar
samverustundir hjá allri stórfjöl-
skyldunni. Hann leiddi dóttur sína
stoltur inn kirkjugólfið í litlu kirkj-
unni í Stafafelli í Lóni 15. júlí og
reisn sinni hélt hann að fullu til dán-
ardags.
Þrátt fyrir veikindin féll nánast
aldrei dagur úr vinnu hjá honum og
það var honum mikilvægt. Enginn
stuðningur var þó á við þá stoð sem
Árni Stefán átti í Þóru sinni og þau
voru eins og eitt í baráttunni allan
þann tíma sem hún tók. Missir henn-
ar og barnanna, foreldra og tengda-
foreldra er mikill því allt þetta fólk
var honum svo mikils virði.
Besti vinur er kært kvaddur af
okkur Guðrúnu og börnum okkar
Þóreyju, Árna, Helgu og Sævari. Við
eigum ómetanlegar minningar um
samverustundir með Árna Stefáni
og fjölskyldu hans, síðast í útilegu nú
fyrir fáum vikum.
Farðu á Guðs vegum, kæri bróðir,
Gísli Sverrir Árnason.
Elsku Árni Stefán. Það er með
harla fátæklegum orðum sem ég
minnist þín nú minn kæri bróðir,
enda er það mér ennþá erfitt að
skilja að þú sért farinn frá okkur.
Mér finnst að þú hljótir bara að birt-
ast á hverri stundu með þitt fallega,
kankvísa bros á vör og slá upp veislu
eins og okkar er vani. Ég er svo
þakklát fyrir það að hafa átt þig fyrir
bróður, þú varst svo góður drengur,
svo boðinn og búinn að rétta hjálp-
arhönd þegar til þín var leitað. Þú
hafðir einstaklega gott lundarfar,
fátt virtist raska ró þinni og alltaf
stutt í grínið og gamanið. Minning-
arnar streyma fram í hugann, til ár-
anna okkar saman á hótelinu, það
var svo einstaklega gaman og gott að
vinna með þér, streðið varð svo létt
og skemmtilegt, þín óendanlega ró-
semd og yfirvegun hafði hvetjandi
áhrif á alla sem unnu með þér. Þessir
eiginleikar þínir komu svo sterkt í
ljós í veikindum þínum. Alltaf von,
aldrei nein uppgjöf. Aldrei kvartað
en rætt af yfirvegun og skynsemi
það sem yfir gekk. Það var ekki ann-
að hægt en að vera endalaust bjart-
sýnn, þú gafst aldrei færi á öðru. Það
var ekki fyrr en þú varst látinn og ég
sá sársaukann hverfa úr andlitinu á
þér að ég áttaði mig raunverulega á
því hvað þú hafðir lengi fundið til. Ég
vil trúa því að góður Guð hafi gengið
með þér þennan erfiða veg og borið
þig versta spölinn og ég held að þú
hafir trúað því líka. Ég trúi því líka
að þú sért nú horfinn inn í hið eilífa
ljós og vona að þar megi leiðir okkar
aftur liggja saman.
Elsku Þóra, harmur þinn og
barnanna ykkar Árna er mikill. Fjöl-
skylda ykkar var honum allt. Guð
styrki ykkur í sárri sorg ykkar. Megi
minningin um góðan dreng lifa að ei-
lífu.
Láttu nú ljósið þitt
loga við rúmið mitt.
Hafðu þar sess og sæti,
signaði Jesús mæti.
(Höf. ók.)
Þín systir
Guðlaug.
Kæri bróðir, þegar ég sest hér nið-
ur á sunnudagskvöldi í byrjun sept-
ember og horfi út um stofugluggann
hjá mér í Bjarmalandi og sé Hvann-
eyjarvitann senda okkur sín takt-
föstu ljós og lagið sem dóttir þín
söng í brúðkaupinu sínu í sumar
hljómar, get ég ekki annað en farið
að rifja upp allan þann tíma sem við
áttum saman. Það var nefnilega svo
skemmtilegt við þig að þó nokkuð
mörg ár séu á milli okkar bræðra
fékk ég alltaf að vera þátttakandi
með þér. Ég held að það hafi
snemma komið upp í þér þessi sterki
föðurlegi hæfileiki sem þú hafðir.
Ég man eftir að hafa verið að
hjálpa þér á Austurbrautinni, í fyrra
húsinu sem þú byggðir þér hér á
Höfn. Passað svo stelpurnar þínar
þar og átt margar góðar stundir í
mat hjá ykkur Þóru og þar varstu
kannski að leggja grunninn að því
sem seinna kom hjá okkur bræðrum.
Svo fluttir þú fram og til baka eins og
gerist og gengur og alltaf fékk ég
hlutverk, fékk að vera með. Man vel
eftir þegar þú varst að byggja þér
húsið hér á Sandbakkanum, hús með
glæsilegasta útsýni í heimi, lifandi
málverki sem breyttist dag frá degi.
Jöklarnir okkar brostu við manni
Árni Stefán Árnason
Elsku maðurinn minn og faðir okkar,
KRISTJÁN ÖRN VALDIMARSSON
bifreiðastjóri,
Hábergi 14,
Reykjavík,
áður Miðsitju,
Skagafirði,
varð bráðkvaddur mánudaginn 28. ágúst.
Jarðarförin fer fram frá Háteigskirkju föstudaginn 8. september
kl. 15.00.
Kristín Rannveig Óskarsdóttir,
Andri Kristjánsson,
Brynjar Kristjánsson.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar og
tengdafaðir,
JÓN KARL ÓLAFSSON,
Háteigsvegi 26,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum Hringbraut mánudaginn
4. september.
Hanna Bachmann,
Halla Jónsdóttir, Gunnar E. Finnbogason,
Inga Jónsdóttir, Ottó Guðmundsson
og fjölskyldur.