Morgunblaðið - 23.09.2006, Page 39

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 23. SEPTEMBER 2006 39
ÉG VAR að lesa bók eftir T.S.
Eliot og líkaði vel. Fannst ég finna
hinn sanna tón og uppvakningu
margra hugsana.
Var svo hrifinn að ég fór að tala
um þessa bók við mann sem ég var
að klippa sem tjáði mér að T.S. Eliot
væri þungur og illskiljanlegur.
Þá sá ég náttúrlega að ég hafði
gert einhverja vitleysu
og að ég hefði sjálfsagt
ekki menntun eða
menningarlegan skiln-
ing til að skilja stór-
skáldin.
Svo ég ákvað bara að
halda áfram að vera
kjölfróður og fór að
hugleiða nafn bók-
arinnar.
Á kilinum stendur
nafn höfundar, síðan
nafn bókar bæði á
ensku og íslensku í
þýðingu Sverris Hólm-
arssonar.
Fyrst, heitið á frummáli. The
Waste Land, hvaða merkingu leggj-
um við í orðið „waste“ þegar við þýð-
um það yfir á íslensku. Oftast er það
sóun, auðn, tómt og því er eyðiland
kannski ekki svo vitlaus þýðing.
Samanber eyðibýli, eyðimörk og
svo framvegis.
Þegar ég las á kjölinn fyrst duttu
mér í hug auðnir landsins og það fólk
sem hefur áhyggjur af því að þessu
eyðilandi verði eytt.
Sóun náttúruauðlinda er að sjálf-
sögðu synd. En ég hef þá tilfinningu
að það sé tvíræðni í þessum orðaleik
og hann nokkuð athyglisverður.
Að sóa landsvæði er í mínum huga
að rækta það ekki. Í gamla bænda-
samfélaginu var litið niður á bændur
sem voru með mikla órækt á sínu
landi og þeir taldir latir.
Duglegir bændur ræstu mýrarnar
og sléttuðu úr þúfum, sáðu réttri
grastegund til að fá betra hey að
hausti. Oft var flag fyrst notað undir
fóðurkál fyrir kýrnar og síðan sett í
það grasfræ.
Til voru þeir sem fannst þetta vit-
laust og sögðu að það væri nær að
rækta melana upp og leyfa mýr-
unum að halda sér.
Hvað sem því líður er bændaróm-
antíkin liðin undir lok fyrir löngu.
Nú í dag á að vernda grjót og urð,
hval og aðrar fisktegundir. Í dag
hugsar maðurinn bara um verðbréf
og gengi.
Jörðin má ekki leng-
ur vera uppspretta
auðs. Að nýta vatns-
öflin er orðið glæpur í
augum margra. Við
hrauni má ekki hreyfa
og það skal vernda.
Þessi ógnvaldur sem
hrakti heilu sveitirnar
til Kanada og Ameríku
og suma alla leið til
Brasilíu. Ekki get ég
ímyndað mér að því
fólki þætti vænt um
hraun ef það væri á lífi í
dag.
Náttúran sjálf breytir sér bæði
með veðri og náttúruhamförum. Því
ætti þá ekki maðurinn að fá að gera
það líka? Á að banna fólki að rækta
sinn garð og leyfa illgresinu að
blómstra.
Eigum við að hætta að byggja hús
og fara í torfkofana aftur?
Skila til náttúrunnar landinu sem
Kópavogur stendur á, það er aldrei
of seint að rífa þau hús sem þar
standa?
Ég skil ekki þessa náttúruvernd-
arsinna sem vilja láta hætta við
Kárahnjúkavirkjun og rífa stífluna.
Liggja í tjaldbúðum heilt sumar og
til að vera fjölmennari flytja þeir inn
mótmælendur frá öðrum löndum.
Væri ekki nær fyrir þetta fólk að
rækta og sá fræjum í landið sem er
að fjúka burt.
Taka að sér flag og rækta tré og
blóm. Í staðinn fyrir að rækta í sér
hatur og standa í illdeilum við aðra.
Eða eins og skáldið sagði.:
Hvaða rætur grípa, hvaða greinar spretta
upp úr þessum grjóthrúgum þú manns-
sonur
veist það hvorki né giskar, þekkir aðeins
haug af moluðum myndum sem sólin svíð-
ur
og visnað tré sem veitir ekkert skjól
og ekkert vatn hjalar á þurrum steinum.
Úr Greftrun dauðra eftir T.S. Eliot.
Kristur sagði forðum við læri-
sveina sína sem höfðu áhyggjur af
því að þeir gætu ekki fylgt honum,
því þeir ættu eftir að jarða foreldra
sína. „Látum hina dauðu jarða þá
dauðu.“ Þetta var í merkingunni að
þeir sem væru andlega dauðir gætu
séð um jarðarfarir.
Það sýnir mikið andleysi að mót-
mæla því sem fulltrúar meirihluta
landsmanna hafa ákveðið. Mótmæla
stórhuga framkvæmdum og fram-
förum í að yrkja landið.
Davíð Oddsson vildi ekki byggja
uppi við Rauðavatn þegar hann var
borgarstjóri vegna þess að þar var
sprungusvæði. Nú stendur þar ný
Morgunblaðshöll. Það kemur svo
bara í ljós hvort hún stendur þar að
eilífu eða hverfur ofan í sprungu.
Nei, við verðum að nýta landið svo
það sé ekki eyðiland. Við byggjum
þetta land og nýtum auðlindir þess.
Að sjálfsögðu með virðingu og
verndun náttúrugersema sem eru
víða.
Það er ekki sóun að virkja og
byggja upp atvinnu fyrir fólk.
Kostnaður og arðsemi er síðan eitt-
hvað sem kemur í ljós með tím-
anum … Menn fiska ekki nema að
róa.
Eyðilandið
Torfi Geirmundsson
fjallar um nýtingu landsins
» Það sýnir mikið and-leysi að mótmæla
því sem fulltrúar meiri-
hluta landsmanna hafa
ákveðið. Mótmæla stór-
huga framkvæmdum og
framförum í að yrkja
landið.
Torfi
Geirmundsson
Höfundur er rakari.
AUÐVELT er að
draga verulega úr
glæpsamlegum hrað-
akstri hér á landi. Til
þess þarf aðeins að
setja rafrænan ökurita
um lengri eða
skemmri tíma í bíla
þeirra sem staðnir eru
að slíkum akstri.
Rafræn fótajárn eru
notuð víða erlendis til
að fylgjast með ferð-
um glæpamanna á
reynslulausn eða í stofufangelsi.
Hinn rafræni íslenski ökuriti getur
virkað með sama hætti á ökuníð-
inga.
Þessi tækni hefur verið í þróun
hérlendis undanfarin ár og tekist
vel, samkvæmt fréttum. Mörg fyr-
irtæki tryggja farsæla notkun öku-
tækja sinna með því að láta setja
slíkan búnað í bílana. Pizzafyrirtæki
hefur skýrt frá snarminnkandi hrað-
akstri og verulegri fækkun óhappa
eftir að ökuritar voru settir í bíla-
flota þess.
Núna er brotlegum ökumönnum
einkum refsað með sektargreiðslum,
sem að margra mati snerta varla við
þeim. En í staðinn mætti dæma
þessa ökumenn til að hafa rafrænan
ökurita í bílum sínum í tiltekinn
tíma, t.d. þrjá til sex mánuði. Raf-
ræni ökuritinn sendir sjálfkrafa all-
ar upplýsingar um ökulag manna og
hvar aksturinn á sér stað hverju
sinni. Í stjórnstöð er tekið við upp-
lýsingunum frá ökuritanum í gegn-
um GMS kerfið og hægt að greina
umferðarháttsemina
jafnóðum.
Þetta er eins og að
hafa ósýnilegan lög-
regluþjón í farþegasæt-
inu. Ökumaður með
slíkan „farþega“ getur
ekki annað en ekið
skynsamlega. Ef hann
gerir það ekki þá er
einfalt mál að grípa inn
í og taka morðtólið úr
höndum viðkomandi.
Þeim ökuföntum sem
nota fleiri en einn bíl
yrði uppálagt að hafa
ökurita í öllum farartækjunum.
Tryggja mætti aðhald í þessum efn-
um með því að svipta menn öku-
skírteini eða stinga í fangelsi ef þeir
eru staðnir að svindli.
Með hinu „rafræna fótajárni“ er
hægt að gera afbrotamenn í umferð-
inni óvirka, þannig að þeir valdi ekki
óhöppum á meðan. Vonandi læra
þeir um leið að stilla sig varanlega
undir stýri.
Sem forvarnaraðgerð ætti síðan
að skylda alla sem fá bílpróf í fyrsta
sinn að nota rafrænan ökurita í
nokkra mánuði, meðan þeir sýna og
sanna að þeim sé treystandi til að
stjórna svo áhrifaríku drápstæki
sem bíllinn er.
Þannig má stoppa
ökuníðingana
Ólafur Hauksson viðrar hug-
mynd um notkun rafræns öku-
rita til að draga úr hraðakstri
»Með hinu „rafrænafótajárni“ er hægt
að gera afbrotamenn í
umferðinni óvirka,
þannig að þeir valdi ekki
óhöppum á meðan. Von-
andi læra þeir um leið
að stilla sig varanlega
undir stýri.
Ólafur Hauksson
Höfundur starfar við almannatengsl.
SANDUR MÖL
FYLLINGAREFNI
WWW.BJORGUN.IS
Sævarhöfða 33,
112 Reykjavík,
sími 577 2000
Well, shirigim
duraham da
Wack fall the
daddy oh,
Wack fall og
ég fæ ó af
DUBLIN
aldrei nóg!
Verð frá kr.
41.900
á mann í tvíbýli á Burlington
Hotel í 3 nætur 28. september.
Dublinarferðir í haust: 5. og
19. október, 9. og 23. nóvember.
Aðeins 2ja tíma flug.
Dublin er staðurinn í dag –
heimsklassa menningarviðburðir
og kráarkúltúrinn, tónlistin og
mannlífið klikka aldrei.
Borgarferðir til Dublin
Fyrsta ferð 28. sept.
ÍS
LE
N
SK
A
A
U
G
L†
SI
N
G
A
ST
O
FA
N
E
H
F.
/S
IA
.I
S
U
RV
3
42
95

09
/2
00
6
Sími 585 4000
www.urvalutsyn.is