Morgunblaðið - 30.04.2007, Qupperneq 16

Sáttamiðlun hefur verið
notuð í Danmörku um skeið
og er boðin öllum sem leita
til dómstóla með fjöl-
skyldumál. »17
daglegt líf
Veikindi eru algengasta
ástæða greiðsluerfiðleika,
segir Ásta S. Helgadóttir hjá
Ráðgjafarstofu um fjármál
heimilanna. »18
fjármál
O
kkur finnst gott að koma hingað
upp í hesthús og kemba hest-
unum, gefa þeim hey og dúllast í
kringum þá. Ef við erum í stuði þá
beislum við þá, setjum á þá hnakk
og skellum okkur í reiðtúr. Það er mjög hress-
andi og góð hvíld frá öllu hinu sem við erum að
gera,“ segja systurnar Rekel og Ingunn Sig-
urðardætur sem eru svo heppnar að geta um-
gengist hesta yfir vetrartímann í borginni, því
fjölskylda þeirra er með átta hesta á húsi á
Fákssvæðinu og þær eru að sjálfsögðu með-
limir í hestamannafélaginu Fáki.
Vinkonurnar fá stundum
að koma með í reiðtúr
Rakel er bæði í ballett og fimleikum og Ing-
unn er í djassballett og júdó svo það fer mikill
tími hjá þeim í æfingar.
„Þess vegna komumst við ekki eins oft á
hestbak og við vildum, það er hreinlega ekki
tími til þess. En við förum samt alltaf þegar við
getum og bjóðum stundum vinkonum okkar
með okkur og það er rosalega gaman. Við erum
orðnar svo vanar að við þurfum engan fullorð-
inn með okkur þegar við förum í reiðtúr, við
getum riðið hér um nágrennið alveg sjálfar.“
Tveir hestar eru í mestu uppáhaldi hjá þeim
systrum, hann Geisli gamli frá Bræðratungu
sem er kominn yfir tvítugt og Magndís frá
Torfastöðum sem er aðeins tíu vetra.
Magndís er svolítið frek
„Mér finnst Geisli langbesti hesturinn fyrir
mig, af því hann er svo öruggur, þægur og góð-
ur. Ég get alveg treyst honum og hann er ekk-
ert að rjúka neitt með mig eða gera einhverja
vitleysu, en samt er hann vel viljugur. Hann vill
reyndar brokka svolítið mikið með mig en mér
tekst nú stundum að láta hann tölta og það er
miklu þægilegra fyrir mig,“ segir reiðkonan
Rakel sem er 10 ára. Ingunn systir hennar er
tveimur árum eldri og hún ríður aðallega út á
hryssunni Magndísi.
„Hún er Magndís er frábær. Að ríða henni er
eins og að vera á sjálfskiptum bíl, hún gerir allt
sem maður biður hana um og hún töltir sjálf-
krafa með mig, hún er svo mjúk og notaleg. En
hún er svolítið frek og reynir stundum að valta
yfir mig og rjúka með mig, en ég ræð samt al-
veg vel við hana. Magndís er líka svo falleg.“
Ríðandi í réttirnar
Í sumrin eru hestar fjölskyldunnar í haga-
göngu í sveitinni hjá ömmu systranna, Rúnu í
Hlíðartúni í Biskupstungum, en stelpurnar eru
fæddar og uppaldar í þeirri sveit. „Okkar fyrstu
kynni af hestum voru einmitt hjá henni ömmu
þegar við vorum litlar. Hún átti góðan hest sem
hét Skjóni og við fengum stundum að fara á
hann. Svo kynntist ég líka Magndísi þegar
mamma var að vinna á Torfastöðum og við
fengum líka að fara með í hestaferðir með fólk-
inu frá þeim bæ. Við fórum líka á reiðnámskeið
í sveitinni og lærðum mikið af því,“ segir Ing-
unn sem er ekkert tepruleg vegna hestalykt-
arinnar, henni finnst hún bara góð. „Við skipt-
um auðvitað um föt þegar við komum heim og
förum ekki í hestafötunum í skólann. En við
notum mikinn spæni undir hestana og erum
með safnstíur, þannig að það er ótrúleg lítil
hestalykt í hesthúsinu okkar.“
Í sumar ætla þær Rakel og Ingunn að fara
eins mikið í reiðtúra í sveitinni og hægt er.
„Þar er mikið af skemmtilegum reiðleiðum
og við förum stundum í dagsferðir, kannski
hringinn í kringum Miðfell. Síðan er fjöl-
skyldan að plana tveggja daga hestaferð í sum-
ar með fleira fólki og þá verða aðrir krakkar
með okkur, frænkur og frændur á okkar aldri.
Þá þurfum við að gista í fjallakofa á Hlöðuvöll-
um og það verður rosalega gaman. Við hlökk-
um mjög mikið til. Svo förum við alltaf ríðandi í
réttirnar á haustin með mjög stórum hópi af
fólki, bæði börnum og fullorðnum, og það er
meiriháttar fjör, mikið sungið og svaka stemn-
ing.“
Á fákum fráum fram um veg
Morgunblaðið/ÞÖK
Enginn flóki Rakel og Ingunn búnar að kemba Magndísi vel og vandlega.
Langflestir krakkar hafa gaman
af því að umgangast dýr og svo
er um systurnar Rakel og Ing-
unni sem fara reglulega í hest-
hús fjölskyldunnar og skreppa
stundum á bak. Kristín Heiða
Kristinsdóttir heilsaði upp á
ungar og hressar hestastelpur.
Í reiðtúr Geisli frá Bræðratungu og Magndís frá Torfastöðum bera þær systur af öryggi á baki sínu.
khk@mbl.is
|mánudagur|30. 4. 2007| mbl.is
daglegtlíf
NÝLEGA fór fram óvenjuleg dans-
keppni í Lima í Perú en hún ber
heitið skæradanskeppni og málið
snýst um að dansa með skæri.
Margir þátttakendur láta dans-
inn ekki duga heldur ganga á eldi,
úða í sig glerbrotum eða stinga vír-
um í ólíka líkamshluta nú eða láta
gata tunguna eða varirnar til að
sýna andlegt atgervi..
Reuters
Skæri Margir hafa áhuga á að taka þátt í danskeppninni þar
sem skæri eru í aðalhlutverkinu og þeir láta þar við sitja.
Göt Sumir dansarar láta gata í gegnum varir og tungu og enn
aðrir láta sig ekki muna um að láta stinga sig með vírum með-
an á keppninni í skæradansi stendur.
Borða glerbrot og stinga í sig vírum
Öðruvísi Áhugasamur dansari neglir í gegnum tunguna á
dansfélaga sínum í skæradanskeppninni sem haldin var ný-
lega í Villa Maria í Suður-Lima í Perú.