Morgunblaðið - 16.05.2007, Blaðsíða 26

Eftir Guðbjörgu Sigurgeirsdóttur
Helgi Tómasson ball-ettdansari heimsóttiæskustöðvar sínar íVestmannaeyjum. Með
í för var Ólafur Ragnar Grímsson,
forseti Íslands, Marlene Tómasson
eiginkona Helga og Kristinn og
Erik synir þeirra.
Helgi er fæddur í Reykjavík en
ólst upp í Vestmannaeyjum til sjö
ára aldurs. Var hann að koma til
Vestmannaeyja í fyrsta skipti frá
því hann fór héðan barn að aldri.
Heimsóknin var í tengslum við
opnun sýningarinnar, Sjóræn-
ingjar og kristnir þrælar – ferðir
og örlög fórnarlamba Tyrkjaráns-
ins í Vélasal Listaskóla Vest-
mannaeyja. Voru gestirnir við-
staddir opnun hennar þar sem
forsetinn flutti ávarp.
Farið var með gestina um
Heimaey og byrjað á svæðinu þar
sem verið er að grafa upp hús sem
fóru undir ösku í gosinu 1973.
Verkefnið kallast Pompei norðurs-
ins og hefur hlotið alþjóðlega at-
hygli. Þaðan lá leiðin inn á Eiði,
inn í Herjólfsdal og suður í Stór-
höfða þar sem Óskar Sigurðsson
vitavörður tók á móti gestunum.
Þá var rok og rigning eins og Stór-
höfði er þekktastur fyrir.
Þaðan lá leiðin í Landakirkju
þar sem séra Kristján Björnsson
rakti sögu kirkjunnar þar sem
Helgi var skírður. Þá var farið í
gegnum bæinn og um æskustöðvar
Helga við Ásaveg og Hilmisgötu
og endað í Landlyst, elsta húsi
Vestmannaeyja sem endurbyggt
var á Skansinum.
Sýning um Tyrkjaránið opnuð
Ólafur Ragnar og Helgi voru svo
sérstakir heiðursgestir við opnun
sýningarinnar um Tyrkjaránið sem
er hluti af Listahátíð í Reykjavík
og leysti Elliði Vignisson, bæj-
arstjóri Vestmannaeyja, þá út með
gjöfum.
„Það er afskaplega gaman að
koma hingað og ég hef séð mikið í
þessari heimsókn,“ sagði Helgi
Tómasson og gaf sér smátíma í
spjall þegar hópurinn, sem hafði
farið í útsýnisferð um Eyjuna,
gerði stans á Skansinum.
„Ég man ekki eftir að hafa kom-
ið til baka eftir að ég flutti héðan
til Reykjavíkur en þá var ég sjö
eða átta ára gamall. Ég bjó í húsi
við Hilmisgötu en þegar ég kom
þar við í dag bjóst ég við að sjá
einnar hæðar hús en það er búið að
byggja aðra hæð ofan á þannig að
ég hefði ekki þekkt mig þar. Fyrst
bjó ég uppi á Ásavegi og ég man
að mér fannst Ásbyrgi mjög stórt
og mikið hús.“
Helgi man ekki sérstaklega eftir
krökkum sem hann lék sér við þeg-
ar hann bjó sem barn í Eyjum.
„Ég man eftir krökkum sem
bjuggu í Ásbyrgi, þau voru eldri en
ég og trúlega hefur stelpan passað
mig. Ég held hún hafi verið kölluð
Dúlsa og strákurinn Stebbi en
þetta getur verið rangminni.“
Helgi segist ekki hafa mikla
tengingu við Vestmannaeyjar þar
sem hann var svo ungur þegar
hann flutti héðan. „Ég man eftir
klettunum og bænum, man hvar
samkomuhúsið var og gamla apó-
tekið. Bærinn er samt stærri í
minningunni en hann er. Það er
skemmtilegt og gaman að
hingað með konu mína og
fá tækifæri til að sýna þeim
inn þar sem ég átti heima
fyrstu ár.“
Helgi Tómasson ballettdansari heimsótti æskustöðvar s
„Athyglisvert að
hvað hefur gerst
Gosið Ólafur Ragnar og Helgi gengu saman um svæðið sem fór u
Helgi Tómasson heim-
sótti Vestmannaeyjar í
gær ásamt fjölskyldu
sinni, en Helgi ólst upp
í Eyjum. Í fylgd með
honum var forseti Ís-
lands.
Tónlist Helga fannst gaman að hlusta á tónlist Spilmanna Rikíni
fluttu valin sönglög úr íslenskum handritaarfi frá dögum Tyrkja
Skoðunarferð Helgi og eiginkona hans, Marlene Tómasson, og s
þeirra, Kristinn og Erik, skoðuðu sig um í Vestmannaeyjum í gæ
26 MIÐVIKUDAGUR 16. MAÍ 2007 MORGUNBLAÐIÐ
Einar Sigurðsson.
Styrmir Gunnarsson.
Forstjóri:
Ritstjóri:
STOFNAÐ 1913
Útgefandi: Árvakur hf., Reykjavík.
Aðstoðarritstjórar:
Karl Blöndal, Ólafur Þ. Stephensen.
Fréttaritstjóri:
Björn Vignir Sigurpálsson.
HELGI TÓMASSON
Helgi Tómasson er fulltrúiþeirrar kynslóðar, sem fædd-ist fyrir og um það bil er lýð-
veldi var stofnað á Íslandi. Hann er
glæsilegur fulltrúi lýðveldiskynslóð-
arinnar. Jafnaldrar hans hafa séð í
honum drauma rætast um sjálfstætt
og fullvalda Ísland, sem hefur skipað
sér til sætis með öðrum þjóðum og
stendur jafnfætis þeim, sem lengst
hafa náð.
Það er rétt, sem Ólafur Ragnar
Grímsson, forseti Íslands, sagði í hófi
á Bessastöðum í fyrradag, þegar hann
sæmdi Helga Tómasson æðsta heið-
ursmerki íslenzku fálkaorðunnar, að
Helgi er einn í hópi þriggja íslenzkra
listamanna, sem lengst hafa náð í hin-
um alþjóðlega listheimi, en hinir tveir
eru Nóbelsverðlaunahafinn Halldór
Laxness og Björk Guðmundsdóttir.
Bryndís Schram, sem sjálf var í röð
fremstu listdansara okkar Íslendinga
á sinni tíð, lýsti samveru þeirra Helga
í Listdansskóla Þjóðleikhússins með
þessum orðum í grein í Lesbók Morg-
unblaðsins sl. laugardag:
„Ég man samt eftir litlum strák.
Hann hefur verið átta eða níu ára.
Fimur. Hafði fallegar hreyfingar.
Vestmannaeyingur. Mamma hans
kom stundum með honum. Lágvaxin,
svört á brún og brá. Fædd í Vík í Mýr-
dal, heyrði ég. Strákurinn líktist
henni. Sami augnsvipurinn. Þykkar
augabrúnir. Einbeitni í svipnum.
Ástríða í hreyfingunum. Hann sagði
ekki margt. Brosti ekki oft. En hann
lagði hart að sér. Eini strákurinn í
hópnum. Hann hlaut að hafa sterk
bein, sterkan vilja.“
Í sömu Lesbók birtist viðtal við
Önnu Kisselgoff, sem í áratugi var
ballettgagnrýnandi bandaríska stór-
blaðsins New York Times og fylgdist
með ferli Helga Tómassonar eftir að
hann var kominn til Bandaríkjanna.
Hún lýsti þeirri skoðun í grein í blaði
sínu árið 1973 að Helgi Tómasson
væri einn af fjórum beztu klassísku-
karldönsurum á Vesturlöndum. Í
samtali við Lesbók Morgunblaðsins
sl. laugardag sagði Anna Kisselgoff
m.a.:
„Helgi er virtur dansfrömuður á
heimsmælikvarða, sem ritað hefur
nafn sitt á spjöld sögunnar, bæði sem
dansari, listdansstjóri og danshöfund-
ur.“
Saga Helga Tómassonar er
heillandi ævintýri. Hún er líka hluti af
því ævintýri, sem Ísland er. Litli
strákurinn, sem sá í Vestmannaeyjum
fjögurra eða fimm ára gamall dans-
sýningu nánast fyrir tilviljun, sem
breytti lífi hans og hefur náð hæsta
tindi í einni erfiðustu listgrein, sem til
er í heiminum. Hann bregður ljóma á
Ísland og Íslendinga.
Það var ánægjulegt, að Sigríður Ár-
mann, sem ásamt Sif Þórz var fyrsti
danskennari Helga Tómassonar,
skyldi vera á Bessastöðum í fyrradag.
Fáir kennarar hafa uppskorið jafn
ríkulega og hún.
Helgi Tómasson sýnir okkur mik-
inn heiður og mikla vináttu með því að
koma með dansflokk sinn hingað.
VIÐRÆÐUR STJÓRNARFLOKKA
Formenn stjórnarflokkanna hafarætt saman frá því á sunnudag
um hugsanlegt framhald á tólf ára
samstarfi Sjálfstæðisflokks og Fram-
sóknarflokks í ríkisstjórn. Verði af
því yrði það einstætt í stjórnmála-
sögu lýðveldisins. Tveir flokkar hafa
aldrei starfað lengur saman í ríkis-
stjórn en í 12 ár samfellt.
Það er eðlilegt að flokkarnir taki
sér tíma í þessar viðræður. Flokks-
formennirnir þurfa að hlusta eftir
sjónarmiðum þingmanna sinna og
helztu trúnaðarmanna. Þeir þurfa að
finna hvernig vindarnir blása. En svo
kemur að því að þeir hljóta að taka
ákvörðun hvor um sig og ganga má út
frá því sem vísu, að þeir njóti stuðn-
ings flokka sinna þegar að þeim
ákvörðunum kemur.
Auðvitað eru mismunandi sjónar-
mið innan beggja flokka. Auðvitað
eru þeir framsóknarmenn til, sem
telja, að flokkur þeirra eigi að standa
utan stjórnar um skeið eftir afleita
útkomu í kosningunum. En þeir
framsóknarmenn hljóta líka að íhuga
eftirfarandi: flokkur þeirra hefur
tekið þátt í því með Sjálfstæðis-
flokknum að leiða þjóðina upp úr
djúpri efnahagskreppu, sem gekk yf-
ir í lok níunda áratugarins og í byrjun
hins tíunda. Það var erfitt en stjórn-
arflokkarnir náðu sameiginlega
glæsilegum árangri. Nú eru allir
sjóðir fullir og flokkarnir geta á nýju
kjörtímabili einbeitt sér að uppbygg-
ingu heilbrigðiskerfisins og velferð-
arkerfisins. Er eitthvert vit í því frá
sjónarhóli Framsóknarflokksins að
láta aðra flokka um að útdeila þeim
gæðum? Auðvitað ekki.
Innan Sjálfstæðisflokksins er líka
fólk, sem spyr, hvort tólf ára sam-
starf við Framsóknarflokkinn sé ekki
bara gott og tími kominn á breyting-
ar. Þeir sjálfstæðismenn þurfa að
huga að tvennu. Í fyrsta lagi hafa þeir
annað stjórnarsamstarf ekki á hendi,
hversu miklu sem þeim hefur verið
lofað síðustu daga.
Í öðru lagi hljóta þeir að gera sér
grein fyrir því, að Samfylkingin lítur
á sig, sem helzta keppinaut Sjálf-
stæðisflokksins í íslenzkum stjórn-
málum og markmið þess flokks er að
skáka Sjálfstæðisflokknum. Er
hyggilegt að auðvelda Samfylking-
unni þann leik með því að leiða þann
flokk í valdastólana? Auðvitað ekki.
Nú er tíminn, sem formenn flokk-
anna tveggja hafa tekið sér til að
hlusta á flokksmenn sína, senn liðinn.
Nú er tími ákvarðana að ganga í garð.
Það er augljóst, að það verður ekki
erfitt fyrir þessa tvo flokka að ná
saman um málefnasamning og skipt-
ingu ráðuneyta.
Ef það gengur af einhverjum
ástæðum ekki upp er ljóst að forseti
vor á Bessastöðum á næsta leik. Er
það svona eftirsóknarvert?
Er ekki nokkuð ljóst hver sá leikur
mundi verða?
Hægt er að lýsa skoðun á ritstjórnargreinum Morgunblaðsins á slóðinni http://morgunbladid.blog.is/