Morgunblaðið - 07.12.2007, Qupperneq 18

18 FÖSTUDAGUR 7. DESEMBER 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MENNING
Í DAG kl. 12.15 verða haldnir
tónleikar í hádegistónleikaröð-
inni VON103. Auður Haf-
steinsdóttir fiðluleikari og
Nína Margrét Grímsdóttir pí-
anóleikari flytja verk eftir Pac-
helbel og aðra Barokkmeistara
ásamt nemendum Auðar við
Listaháskóla Íslands og Tón-
listarskólann í Reykjavík. Tón-
leikarnir verða um 40 mínútna
langir og eru í Efstaleiti 7.
Veitingahúsið Te&Kaffi býður upp á veitingar til
sölu í tengslum við tónleikana en verð að-
göngumiða er 2.000 kr. Tónleikaröðin er haldin í
samstarfi við SÁÁ og Rás 1 á Ríkisútvarpinu.
Tónlist
Klassískt hádegi
í Vonarsalnum
Nína Margrét
Grímsdóttir
SKÁLHOLTSKÓRINN held-
ur sína árlegu aðventutónleika
í Skálholtsdómkirkju laug-
ardaginn 8. des. kl. 15 og 18.
Einsöngvarar eru Sigrún
Hjálmtýsdóttir og Egill Árni
Pálsson. Barna- og unglinga-
kór Biskupstungna syngur
nokkur lög en hið árlega jóla-
lag kórsins er samið af Hildi-
gunni Rúnarsdóttur. Hjörleif-
ur Valsson fiðluleikari stjórnar
Kammersveit en organisti er Douglas A. Brotc-
hie. Forsala aðgöngumiða er hafin í símum 897-
8795 og 896-9564 og kostar miðinn 2.500 kr.
Stjórnandi er Hilmar Örn Agnarsson.
Tónlist
Aðventutónleikar
Skálholtskórsins
Skálholtskirkja
ÓLI G. Jóhannsson listamál-
ari opnar sýningu á þremur til
fjórum málverkum og um tutt-
ugu teikningum í Studio
Stafni, Ingólfsstræti 6, í dag
kl. 17. Hér er um „snöggt bað“
að ræða, eins og listamaðurinn
kemst að orði, en fyrirhugað
er að sýningunni ljúki í lok
næstu viku.
Óli er nú orðin málaliði hjá
Opera-galleríinu, sem m.a.
rekur gallerí í Lundúnum, París og New York, og
eru verk eftir hann um þessar mundir á stórum
samsýningum í Seoúl og Singapúr. Yfirskrift
þeirra sýninga er „Meistaraverk samtímans“.
Myndlist
Óli G. opnar sýn-
ingu í Studio Stafni
Óli G. Jóhannsson
listmálari
FYRIR tveimur árum gekk banda-
ríski hörpuleikarinn Katie Elizabeth
Buckley til liðs við Sinfón-
íuhljómsveit Íslands. Á sunnudag-
inn heldur hún sína fyrstu tónleika
hérlendis þar sem hún og harpan
verða bara tvær á sviðinu.
Buckley er 28 ára og hefur leikið
á hörpu síðan hún var átta ára. „Ég
held að það sé góður aldur til þess
að byrja að spila á hörpu, þetta er
svolítið snúið hljóðfæri fyrir byrj-
endur svo venjulega byrja krakkar
seinna að læra á hörpu en önnur
hljóðfæri,“ segir Buckley. „Ég var
ballerína áður en ég byrjaði í tón-
listarnámi. Amma mín var píanó-
leikari og spilaði undir hjá ball-
ettdönsurum, svo að ég fékk
áhugann á tónlist og dansi í arf frá
henni.“
Búin að bíða í fjögur ár
Buckley útskrifaðist með einleik-
arapróf og meistaragráðu í tónlist
frá Eastman School of Music í Roc-
hester í New York-ríki. Fyrir
tveimur árum ákvað hún að koma í
prufu hjá Sinfóníuhljómsveit Ís-
lands eftir að hafa séð stöðu hörpu-
leikara auglýsta á netinu. „Það eru
svo fá störf fyrir hörpuleikara því
það er bara einn í hverri hljómsveit.
Maður þarf því að bíða þar til að
staða losnar einhvers staðar. Ég var
búin að fylgjast með og bíða í fjögur
ár og orðin þreytt á að vera enda-
laust í skóla og fá ekki að spila
meira. Svo þegar ég sá auglýsta
prufu fyrir hörpuleikara á Íslandi
ákvað ég bara að stökkva á tæki-
færið.“ Hún segist komin til að vera,
að minnsta kosti um fyrirsjáanlega
framtíð. „Ég kann ofboðslega vel
við mig á Íslandi, tónlistarlífið er
frábært og ég er mjög ánægð með
lífið hérna.“
Tónlistin sem Buckley leikur á
tónleikunum er að hennar sögn
mjög aðgengileg og fólk á að geta
notið hennar burtséð frá því hvort
það er vel að sér í klassískri tónlist.
Flest verkanna eru skrifuð fyrir
önnur hljóðfæri og seinna útsett
fyrir hörpu, en tvö þeirra voru gerð
sérstaklega fyrir hljóðfærið. „Annað
þeirra er Inngangur, kadensa og
rondó eftir Parish Alvars, en hann
samdi bara tónlist fyrir hörpu og
var mjög frægur hörpuleikari. Hann
var einn fárra hörpuleikara sem
höfðu áhrif á tónskáld í kringum sig,
Berlioz sagði til dæmis að hann
væri Liszt hörpunnar,“ segir Buck-
ley.
„Síðan ætla ég að flytja hörpu-
sónötu eftir Paul Hindemith. Hann
samdi tónlist fyrir nánast hvert ein-
asta hljóðfæri í sinfóníuhljómsveit-
inni. Við hörpuleikarar eigum ekki
mikið af tónlist sem er sérstaklega
samin fyrir okkur af þekktum tón-
skáldum, svo þetta er mjög sérstakt
verk. Hindemith-verkið er kannski
það nútímalegasta á tónleikunum,
en það er samt mjög melódískt. Hin
verkin eru mjög dæmigerð fyrir
hörputónlist, leikandi og falleg.“
Katie Elizabeth Buckley heldur sína fyrstu einleikstónleika á Íslandi
Tónlistin arfur frá ömmu
Í HNOTSKURN
»Á tónleikunum verða fluttirþrír dansar eftir tónskáldið
Francisque, Inngangur, kadensa
og rondó eftir Parish Alvars,
Liebesträume eftir Franz Liszt,
Sónata fyrir hörpu eftir Paul
Hindemith og Fantasía um stef
úr óperunni Eugene Onegin eftir
rússneska tónskáldið og hörpu-
leikarann Ekaterinu Adolfovnu
Walter Kune.
»Tónleikarnir eru hluti af tón-leikasyrpunni 15:15 og hefj-
ast stundvíslega á þeim tíma
næstkomandi sunnudag, 9. des-
ember, í Norræna húsinu.
Ánægð Katie Elizabeth Buckley er hörpuleikari Sinfóníuhljómsveitar Ís-
lands og heldur nú sína fyrstu einleikstónleika hérlendis á sunnudaginn.
Morgunblaðið/Eggert
Á UPPBOÐI uppboðsfyrirtækisins
Christie’s þann 11. desember næst-
komandi verða boðin upp þrjú verk
eftir Guðmund
Guðmundson,
sem best er
þekktur undir
listamannsnafn-
inu Erró. Á upp-
boðinu er m.a.
lögð áhersla á
samtímalist og
verður töluvert
af verkum frá
sjöunda og áttunda áratugnum í
boði.
Hátt metinn á uppboðinu
Stærsta verkið eftir Erró, Comic-
scape frá árinu 1971, er metið á
þrjú til fjögur hundruð þúsund evr-
ur, sem jafngilda um það bil tutt-
ugu og sjö til þrjátíu og sex millj-
ónum króna.
Hin tvö verkin eftir Erró sem
boðin verða upp eru mun minni og
eru verðlögð annars vegar á tvö
þúsund og fimm hundruð til þrjú
þúsund og fimm hundruð evrur, og
hins vegar á fimmtán til tuttugu
þúsund evrur.
Á uppboðinu eru verk eftir
marga frægustu listamenn heims,
svo óhætt er að fullyrða að Erró sé
fullsæmdur af félagskapnum.
Eitt verk
metið á 27 til
36 milljónir
Þrjú verk Errós á
uppboði Christie’s
Erró
GUDRUN Wagner, eiginkona Wolf-
gangs Wagner, stjórnanda Bay-
reuth-hátíðarinnar, er látin, 63 ára
að aldri. Í tilkynningu frá Wagner-
félaginu á Íslandi segir að fráfall
Guðrúnar sé mikið áfall fyrir Wolf-
gang Wagner, sem nú er 88 ára
gamall og enn við stjórnvölinn í
Festspielhaus. Þar segir enn-
fremur: „Guðrún hefur verið eig-
inkona hans og nánasti samstarfs-
maður í liðlega 30 ár. Guðrún var
afar velviljuð Íslendingum. Hún
sótti Ísland heim tvívegis í
tengslum við sýningu Nifl-
ungahringsins á Íslandi árið 1994.
Guðrún var einstök kona, afar
glæsileg, með sérstaklega létta
lund og góða kímnigáfu, næm og
hæfileikarík á mörgum sviðum.
Hún naut sjaldan sannmælis hjá
þýskum fjölmiðlum né fékk þá op-
inberu viðurkenningu sem hún átti
skilið fyrir framlag sitt til Bay-
reuth-hátíðarinnar.“
Gudrun
Wagner látin
VIÐ sögðum frá því fyrir nokkru
að Þóra Einarsdóttir sópr-
ansöngkona hefði verið ráðin til að
syngja hlutverk Evridísar í óperu
Glucks, Orfeifi og Evridísi, í Berl-
iner Konzerthaus.
Óperan var flutt þrisvar, en tón-
leikarnir voru liður í Gluck-hátíð
Berliner Konzerthaus. Flytjendur
voru sóttir í raðir þeirra bestu, en
á hátíðinni verða allar óperur tón-
skáldsins fluttar í því sem næst
upprunalegri mynd. Sænska söng-
konan Ann Hallenberg var í hlut-
verki Orfeifs, stjórnandi var Loth-
ar Zagrosek, hljómsveit skipuð
völdum félögum úr Berlínars-
infóníunni lék með og kór, skip-
aður félögum úr úrvalskór þýska
útvarpsins, söng einnig með.
Það er skemmst frá því að segja
að söngur Þóru vakti mikla at-
hygli. Af skrifum Christiane Peitz
í Tagesspiegel má þó ráða að upp-
færslan hafi verið slök. Það var
hins vegar söngur Þóru sem snart
gagnrýnandann meira en annað og
fylgdi honum út í nóttina að tón-
leikum loknum. Peitz segir meðal
annars:
„Heldur betur töff þessi hug-
mynd: í Gluck-verkefninu er hinn
gullni meðalvegur milli konsert-
og sviðsuppfærslu kannaður og
uppfærslan býður upp á skyndi-
óperu sniðna að hraða stórborg-
arbúans, handan allrar samkeppni
við stóru tónleikahúsin. Hún er
sem hjartastyrkjandi, ætlað til
inntöku.
Með þetta í huga smellpassar
sópranrödd Sunhae Ims, rudda-
lega málmkennd, vel í hlutverk
Amors, og fastmótuð altrödd Ann
Hallenberg í tregafullri aríu Or-
feifs, Che faró, sömuleiðis. Það
var einungis ruglið með nótnapúlt-
in, sem verið var að þvælast með
fram og aftur, sem truflaði hrein-
leika kvöldsins.
Og þó saknaði ég einhvers, jafn-
ákaft og Orfeifur saknaði Evridís-
ar. Ég saknaði kraftsins sem býr í
þránni. Hljómsveitarstjórn Zagro-
seks var tilbreytingarlaus, án til-
brigða í styrkleika og án annarra
blæbrigða. Er það ef til vill þetta
stóra opna svið sem dregur úr
blæbrigðum tónlistarinnar og lit-
brigðum í leik og leikmynd? Or-
feifur var í það minnsta ótrúverð-
ugur í rólegheitum sínum, þar sem
hann fetaði sig niður til undir-
heima með hörpu sína, þegar hann
hefði átt að vera skelfingu lostinn.
Það var Þóra Einarsdóttir í
hlutverki Evridísar í veikinda-
forföllum Klöru Ek, sem lét galla
uppfærslunnar ekkert á sig fá.
Töfrar hennar og kitlandi radd-
blær, þrunginn erótík og ótta, og
örvæntingin í rödd hennar þegar
hún söng hvað veikast óma enn,
löngu síðar, á götum Berlínar.“
Þóra Einarsdóttir var ljósið í myrkri uppfærslu Berliner Konzerthaus á Orfeifi og Evridísi
Töfrar Þóru óma enn
Morgunblaðið/Ásdís
Þóra Örvæntingin í rödd hennar þegar hún söng hvað veikast, ómar enn.
♦♦♦