Morgunblaðið - 05.02.2008, Síða 28

28 ÞRIÐJUDAGUR 5. FEBRÚAR 2008 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Runólfur Ó.Þorgeirsson
fæddist í Reykavík
19. desember 1912.
Hann lést á heimili
sínu aðfaranótt 28.
janúar síðastliðins.
Foreldrar hans
voru Guðrún Run-
ólfsdóttir húsmóðir,
f. í Reykjavík 29.1.
1887, d. 8.4. 1981,
og Þorgeir Eyjólfs-
son, starfsmaður
Reykjavíkurhafnar,
f. á Eskifirði 3.1l.
1888, d. í Reykjavík 30.3. 1984.
Systkini Runólfs voru Katrín
Laufey, f. á Eskifirði 12.10. 1910,
d. í Reykjavík 3.3. 1965, Guðrún,
f. í Reykjavík 17.6. 1924, d. 18.7.
1995, Erna, f. í Reykjavík 3.2.
1929, d. 20.4. 2004, og uppeld-
isbróðir Ólafur Galti Kristjánsson,
f. 21.10. 1922, d. 23.10. 2001.
Runólfur og Þórunn Ein-
arsdóttir gengu í hjónaband 16.6.
1937 og hófu búskap í Reykjavík.
Þau eignuðust fimm börn: 1) Ein-
ar, f. 11.12. 1937,
maki Þórunn Guð-
björnsdóttir. 2) Guð-
rún Kristín, f. 2.3.
1941, maki Dale
Campell Savours. 3)
Þorgeir Pétur, f. 6.8.
1945, maki Jóhanna
M. Guðnadóttir. 4)
Guðni Kristinn, f.
25.9. 1949. 5) Katrín,
f. 9.2. 1959, maki Er-
lingur Erlingsson.
Barnabörnin eru
orðin níu og barna-
barnabörnin fimm.
Runólfur ólst upp í Reykjavík
og gekk þar í skóla og lauk prófi
frá Verzlunarskóla Íslands 1931
en þá var erfitt um vinnu. Reyndi
hann við ýmis verzlunarstörf í
upphafi en hóf ævistarfið 1. jan-
úar 1937 hjá Sjóvátryggingafélagi
Íslands og vann við tryggingar
allt þar til hann lauk störfum 80
ára að aldri.
Útför Runólfs fer fram frá
Fossvogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 15.
Mig langar að kveðja Runólf
tengdaföður minn en honum kynntist
ég fyrst fyrir tæpum 47 árum er ég
starfaði 2 sumur á skrifstofu Sjóvá-
tryggingafélagsins – bifreiðadeild.
Sjóvátryggingafélagið var vinnustað-
ur hans í nær hálfa öld og hann var
minn fyrsti yfirmaður þessi tvö sum-
ur sem ég vann þar. Seinna átti ég eft-
ir að kynnast honum nánar sem
tengdaföður eftir að ég kynntist eig-
inmanni mínum Þorgeiri Runólfssyni.
Runólfur ólst upp í Reykjavík og
bjó þar um 70 ára skeið á Lokastíg 24
A þar sem hann byggði ofan á hús for-
eldra sinna. Árið 1978 missti hann
ástkæra eiginkonu sína Þórunni Ein-
arsdóttur og var fráfall hennar hon-
um mikið áfall. Ég veit að hún bíður
hans opnum örmum og leiðir hann í
ljósið.
Eftir lát Þórunnar flutti hann í
Kópavoginn og bjó í Fannborg 5 allt
til þess að hann kvaddi þennan heim.
Runólfur var sterkur persónuleiki,
vinnusamur og heiðarlegur, hann var
ávallt ungur í anda og stálminnugur. Í
sumarhúsi sínu við Þingvallavatn
undi hann hag sínum vel og það veitti
honum mikla ánægju að endurbyggja
sumarhúsið þegar hann var komin
um áttrætt. Runólfur hafði aldrei lært
handverk en var þúsundþjalasmiður
af Guðs náð.
Tengdafaðir minn fylgdist vel með
bæði þjóðmálum og heimsmálum, las
mikið og fylgdist með nýjustu tækni
og vísindum, það var eiginlega eins og
hann yrði aldrei gamall.
Heyrnarleysi háði honum seinni ár-
in, sem gerði það að verkum að hann
naut sín ekki sem skyldi en hann fór
allra sinna ferða og sá um sig sjálfur.
Fyrir tæpu ári lærbrotnaði Runólf-
ur og gat eftir það ekki komist út úr
húsi án aðstoðar. Það var þessum
sjálfstæða manni afar erfitt og því var
hvíldin velkomin undir lokin.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(Vald. Briem.)
Jóhanna M. Guðnadóttir.
Allir kunna að brosa, þó augun felli tár,
allir reyna að græða sín blæðandi sár,
alltaf birtist gleðin þótt eitthvað sé að,
allir þekkja ástina, undarlegt er það.
Maðurinn er steyptur úr misjöfnum málm,
maðurinn á skylt við hinn blaktandi hálm.
Maðurinn er knörr, sem klýfur ölduföll,
kraftur, sem rís hátt eins og gnæfandi fjöll.
Maðurinn er vetur með myrkur og tóm,
maðurinn er sumar með geisla og blóm,
maðurinn er ljósbrigði, mikil og tvenn,
maðurinn er tími og eilífð í senn.
(Ólína Andrésdóttir.)
Þegar ég var yngri var ég alveg
viss um það, afi minn, að þú myndir
lifa að eilífu. Þú gnæfðir yfir mig, svo
sterkur og hraustur og ég vissi að
ekkert mundi mig henda ef ég væri í
þinni návist. Ég man ennþá eftir bíl-
túrunum okkar, þar sem við keyrðum
bæinn fram og til baka. Þá stoppuð-
um við oft í ísbúð og fengum okkur
sjeik. Einnig man ég eftir rólegum
dögum þar sem við sátum við borð-
stofuborðið þitt og spiluðum ólsen ól-
sen og gæddum okkur á suðusúkku-
laði og appelsíni.
Ég tel mig hafa haft að mörgu leyti
rétt fyrir mér að þú sért eilífur. Þú
ert það að minnsta kosti fyrir mér,
því að ég mun aldrei gleyma þér.
Þitt barnabarn,
Þórhildur Elín.
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama;
en orðstír
deyr aldregi,
hveim er sér góðan getur.
(Úr Hávamálum.)
Runólfur hefur kvatt þennan heim
og við hér í húsinu söknum hans eftir
að hafa átt við hann ánægjuleg sam-
skipti í mörg ár. Síðasta árið, eftir að
hann lærbrotnaði, var fábrotið og
gleðisnautt, en sjálfsbjargarvilji hans
var sterkur og hann hélt reisn sinni
til æviloka. En hann hefur sjálfsagt
orðið hvíldinni feginn. Það er sjón-
arsviptir að manni eins og honum,
hann var greindur og athugull, við-
ræðugóður og fylgdist vel með á þeim
sviðum, sem vöktu áhuga hans.
Hann var talnaglöggur maður,
mundi ótrúlega langt aftur í tímann
kaup og verðlag, hvenær það breytt-
ist og hvernig. Við nýttum okkur
áhuga hans á tölum og höfðum hann
sem endurskoðanda húsfélagsins alla
tíð. Hann var einnig formaður hús-
félagsins í mörg ár og sinnti því starfi
af natni og samviskusemi eins og öllu
öðru sem hann tók sér fyrir hendur.
Hann var mikið snyrtimenni í hví-
vetna og þess nutum við sambýlis-
menn hans. Alltaf skyldi hann fylgj-
ast með hvort eitthvað væri í ólagi í
sameigninni og síðan bætti hann úr
eftir því sem með þurfti. Það var
ómetanlegt að hafa svona laginn og
ólatan mann í stigaganginum. Hann
kallaði það líka sína heilsurækt að
moka snjó frá húsinu og sópa saman
ruslið á sumrin.
Á sínum yngri árum var hann
söngmaður góður, söng í kórum, tók
t.d. þátt í flutningi stórra kórverka
eins og Sköpuninni eftir Haydn. Á
seinni árum eftir að heyrnin fór að
bila dró hann sig meira út úr fé-
lagslífi. En hann fór þá gjarnan sér til
skemmtunar í sumarbústaðinn sinn
við Þingvallavatn og dyttaði að hon-
um eða veiddi í vatninu. Þar átti hann
margar unaðsstundir.
Við, íbúar í Fannborg 5, kveðjum
Runólf með virðingu og þakklæti og
sendum börnum hans og fjölskyldum
þeirra einlægar samúðarkveðjur.
Pálína Jónsdóttir.
Runólfur Ó.
Þorgeirsson
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð og
hlýhug við andlát og útför mannsins míns og föður
okkar,
GUNNARS GUÐJÓNSSONAR,
Laugalæk 40,
Reykjavík.
Hjördís Georgsdóttir
og börn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
SIGURÁSTA GUÐNADÓTTIR,
lést á Elli- og hjúkrunarheimilinu Grund
föstudaginn 1. febrúar 2008.
Útförin auglýst síðar.
Guðni G. Sigurðsson, Þóra Hallgrímsson,
Benedikt G. Sigurðsson, Áslaug Þorleifsdóttir,
Ingibergur Sigurðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir, dóttir, systir og
tengdadóttir,
UNNUR FADILA VILHELMSDÓTTIR
píanóleikari,
Hraunási 5,
Garðabæ,
sem lést sunnudaginn 27. janúar, verður jarðsungin
frá Bústaðakirkju fimmtudaginn 7. febrúar kl. 13.00.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vilja minnast
hennar er bent á Krabbameinsfélagið.
Sveinn Benediktsson,
Gunnar Már Óttarsson,
Ásgerður Ágústsdóttir,
Vilhelm G. Kristinsson,
Jón G. Vilhelmsson,
Sigurður E. Vilhelmsson,
Jóhanna M. Vilhelmsdóttir,
Benedikt Sveinsson,
Guðríður Jónsdóttir.
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
ÓLÖF ÞÓRARINSDÓTTIR,
til heimilis að Brúnavegi 5,
105 Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut föstudaginn
1. febrúar.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Ólafur Hafþór Guðjónsson,
Níels Ólafsson,
Björg Ólafsdóttir, Magnús Magnússon,
Daníel Ólafsson,
Guðjón Hafþór Ólafsson, Þuríður Edda Skúladóttir.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi og
langafi,
PÁLL V. DANÍELSSON
viðskiptafræðingur
Hraunvangi 7,
Hafnarfirði,
lést sunnudaginn 3. febrúar.
Útför auglýst síðar.
Guðrún Jónsdóttir,
Vilborg Pálsdóttir, Þráinn Kristinsson,
Katrín Pálsdóttir,
Anna María Pálsdóttir, Per Landrö,
Páll Gunnar Pálsson, Ólína Birgisdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir og tengdamóðir,
FJÓLA BJARNADÓTTIR,
Hlíðarhúsum 3,
áður Grundarvegi 17,
Ytri Njarðvík,
lést á St. Jósefsspítala, Hafnarfirði, sunnudaginn
3. febrúar.
Oddbergur Eiríksson,
Kolbrún Oddbergsdóttir, Sveinn Sigurðsson,
Guðmundur Oddbergsson, Ingibjörg Jónsdóttir.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, stjúpfaðir, tengda-
faðir, afi og langafi,
HALLUR GUÐMUNDSSON,
Vallengi 15,
Reykjavík,
lést á hjartadeild Landspítalans laugardaginn
2. febrúar.
Súsanna Guðmundsdóttir,
Ágústa Hallsdóttir, Agnar Logi Axelsson,
Kristín Margrét Hallsdóttir,Guðmundur B. Borgþórsson,
Pétur Hauksson, Guðrún Kristín Erlingsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Móðir okkar,
ODDNÝ ÞÓRORMSDÓTTIR,
lést á hjúkrunarheimilinu Uppsölum, Fáskrúðsfirði,
miðvikudaginn 30. janúar.
Útförin fór fram mánudaginn 4. febrúar frá
Fáskrúðsfjarðarkirkju.
Aðstandendur vilja þakka starfsfólki Uppsala fyrir
hlýhug og góða umönnun.
Stefán Óskarsson,
Arndís Óskarsdóttir,
Páll Óskarsson,
Jóna Björg Óskarsdóttir, Víglundur Gunnarsson,
Sonja Berg, Sverrir Sigurðsson
og barnabörn.