Morgunblaðið - 21.02.2008, Qupperneq 27

Morgunblaðið - 21.02.2008, Qupperneq 27
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 21. FEBRÚAR 2008 27 Á SUNNUDAGSKVÖLDIÐ voru undirritaðir kjarasamningar til 10 mánaða til 3ja ára, allt eftir hvernig til tekst og hag okkar vindur fram. Margir hafa fagnað þessum samn- ingum og sumir kallað þá tímamóta- samninga. Aðrir hafa farið hægar og stillt orðum sínum í hóf . Það vakti athygli mína að Grétar Þor- steinsson forseti ASÍ tjáði sig um samn- ingana við Morg- unblaðið sl. mánudag með þeim orðum að leita þyrfti aftur um áratugi til að finna sambærilega samn- inga. Sem gömlum samn- ingamanni á vettvangi Vinnuveitenda- sambands Íslands (undanfara SA fyrir þá sem eru búnir að gleyma VSÍ) komu mér ýmis ártöl í hug vegna þessara ummæla Grét- ars. Í þeim efnum er af mörgu að taka, góðu sem slæmu. Ekki er laust við að að mér setji hroll við þá upprifjun í sumum tilvikum. Ég er sammála Grétari að leita þurfi langt aftur til að leita samjöfn- uðar. Staldra ég þar helst við árin 1986 til 1988. Árin sem voru undanfari þjóð- arsáttarsamninga og samningamenn voru að glíma við það verkefni að gera kjarasamninga við verðbólgu- stig sem var um og yfir 40% á ári. Þurfti þá á stundum að grípa til að- ferða sem beitt var nú að semja „svo- kallaða jöfnunarsamninga“ til að feta grýtta götu til sátta.Árangurinn var sjaldnast sá sem að var stefnt. Verðbólgan á þessum árum var okkar helsti ógnvaldur og þannig komið að sjálfar undirstöður okkar þjóðfélags voru að bresta. Sparifé okkar var brunnið upp. Verðbólgan var fjármögnuð með seðlaprentun og erlendum lántökum Ríkissjóðs og ríkisbankanna og verðbólgubálið kynt. Á þeim árum fengu íslensk fyr- irtæki ekki lán í útlöndum án atbeina ríkisins og voru því upp á það komin. Þá svo sem nú skiptust á skin og skúrir í okkar ytri kjörum. Það áraði misjafnlega svo sem gerist. Innan- lands áraði þó bara illa vegna þess að við unnum ekki úr okkar verðbólgu- vanda. Við stunduðum sjálfsblekkingar, ýttum vandamálunum á undan okkur í von um betri tíð. Þar kom að tími sjálfsblekkinga rann sitt skeið. Þar áttu ýmsir hlut að. Einn þó öðrum fremur, Einar Oddur, sem seinna varð formaður VSÍ og síðar þingmaður. Á honum sem öðrum atvinnurek- endum á landsbyggðinni brunnu eld- arnir heitar en hér í þéttbýl- inu.Verðbólgan og tilheyrandi raungengissveiflur léku landsbyggð- ina grátt þá sem reyndar einnig nú þessi misserin. Þessa sögu alla ætla ég ekki að rifja upp heldur aðeins minna á meg- inlærdóm okkar samningamanna beggja vegna borðs frá þessum árum sem var eftirfarandi: Best var öllum að glíma við sam- drátt og rýrnun viðskiptakjara við stöðugleika lágrar verðbólgu en óstöðugleika hárrar. Gilti þar einu hvort um fólk eða fyrirtæki var að ræða. Verðtryggðu lánin hvíldu á öllum. Betra var fyrir launafólk að vera án kauphækkana og verðbólgu við slíkar aðstæður. Stjórnendur fyr- irtækja sáu einnig að slíkt var betri kostur þó það herti að fyrirtækj- unum og neyddi þau til aðgerða í stað þes að snúa verðbólguhjólinu með verðhækkunum. Neytendur nutu síð- an þess að samkeppn- isþrýstingurinn var miklu meiri við stöð- ugleika en verðbólgu. Um þessar mundir eru liðin 20 ár frá því þessar tilraunir til við- spyrnu hófust en þeim lauk svo sem flestir muna með þjóðarsátt- inni 1990. Þeir kjarasamningar sem undirritaðir voru síðastliðinn sunnudag sýnast mér vera mikið frávik frá þessari stefnu og ekki annað að sjá en að samn- ingamenn hafi ákveðið að „leggja sig um stund á verðbólguvaktinni“ og hleypa út væntingum um kaup- hækkanir og kjarabætur með því að sleppa taumhaldinu. Þessir kjarasamningar valda launahækkunum í upphafi í öllum helstu framleiðslugreinum okkar á bilinu 7–9 % og síðan áfram á næstu tveim árum svo verulega um munar. Þetta eru verðbólgusamningar og munu hitta landsbyggðina verr en höfuðborgarsvæðið. Í dag eru engar forsendur til launahækkana sem bæta kaupmátt. Versnandi viðskiptakjör, stór- hækkaðir vextir á alþjóðamörkuðum, hátt olíuverð, almennar hækkanir hrávöruverðs og matvæla vegna eft- irspurnar frá þjóðum Asíu sem sækja fram til bættra lífskjara á kostnað okkar vesturlandabúa valda því. Kauphækkanir breyta engu hér. Kjörnin batna ekki en verðbólgan vex. Nú er líklegt að uppsöfnuð verð- bólga fyrstu tveggja mánaða ársins nemi tæplega 2% . Mér þykir senni- legt að áhrif þessara samninga auki í og að verðbólga innan ársins 2008 komi til með að nema 7–10% . Tíminn leiðir í ljós hvar á því bili. Áhrifin verða skýr ef fram gengur, enginn mun fá bættan hlut með var- anlegri kaupmáttaraukningu. Eitt mun þjóðin uppskera af jöfn- uði og réttlæti í hlutfalli við skuldir sínar. Víðtæka hækkun verð- tryggðra lána og þyngri greiðslu- byrði. Þessir samningar leiða til verð- bólgu í stað kjarabóta. Bestu örlög þeirra væru að við höfnuðum þeim og byrjuðum upp á nýtt. Næstbest að láta vera að fram- lengja þá um næstu áramót og hefja að nýju þá vegferð sem hófst með þjóðarsáttinni 1991 og hefur fært okkur velsæld og velmegun. Kjarabætur fást eingöngu við stöðugleika . Verðbólga skerðir allra hag. Um það vitnar reynsla okkar ótvírætt síðustu áratugina. Að loknum kjarasamningum Víglundur Þorsteinsson skrifar um nýgerða kjarasamninga »Þessir samn- ingar leiða til verðbólgu í stað kjarabóta. Bestu örlög þeirra væru að við höfnuðum þeim og byrjuðum upp á nýtt. Víglundur Þorsteinsson Höfundur er stjórnarformaður BM Vallár ehf. Stórhöfða 21, við Gullinbrú, s. 545 5500. www.flis.is ● netfang: flis@flis.is lím og fúguefni Bréf til blaðsins Morgunblaðið Hádegismóum 2, 110 Reykjavík  Bréf til blaðsins | mbl.is GÓÐIR Íslendingar! Nú hefi ég tal- að til ykkar í yfir 850 blaðagreinum frá árinu 1980. Greinar þessar hafa allar fjallað um þjóðmál almennt og sjávarútvegsmál sér í lagi. Allt sem ég hefi rætt um hefir nú þegar gengið eftir í réttri röð, og ætti það að vera næg lexía fyrir landsfeður vora. Nú hefir það m.a. fengist stað- fest að fiskveiðikerfi það sem jafnan er kennt við Halldór Ásgrímsson var strax í upphafi kolólöglegt. Því lýsir það engu öðru en vits- munalegum vanþroska hjá ráða- mönnum ef þeir reyna að lemja brothættu höfði sínu við ræðustóla erlendra lögspekinga. Kæru konur og menn á Alþingi Íslendinga. Hættið að eyða fé í það að býsnast yfir og fordæma mannréttindabrot sem allir vita að eru framin vítt og breitt á jarðkúlu okkar sameig- inlegri. Munið að Ísland er líka á þessari sameiginlegu kúlu. Notið því krafta ykkar og vitsmuni í það að kippa okkar brýnustu þjóðmálum í liðinn. Hvað er nauðsynlegra en sjáv- arútvegsmál fiskveiðiþjóðarinnar miklu hér í Norðurhöfum? Allt ber að sama brunni. Stjórnarskrá lýð- veldisins Íslands hefir verið marg- brotin á þegnum þessa lands. Afleggið með einu pennastriki stjórn fiskveiða dagsins í dag og hafið í huga sem grunnflöt nýrrar fiskveiðistefnu mínar einföldu og þjóðhagslegu hugmyndir sem unnu sigur á átaksfundi hjá Lands- sambandi smábátaeigenda þann 13. okt 1995. Lesið grein mína „Hvaða fiskafurðir?“ í Mogganum föstudag- inn 25. janúar á bls. 54. Þar minni ég meðal annars á drög að þings- ályktunartillögu sem við félagarnir, undirritaður og Guðbjörn Jónsson ráðgjafi, sömdum í einlægum til- gangi til þess að láta gott af okkur leiða fyrir þjóð vora. Ekki í einni einustu minna 850 blaðagreina má finna vott af eiginhagsmunabaráttu. Þeir sem af hugsjón vinna án launa með hag þjóðarinnar í huga eru þeir sem takandi er mark á. Þessi þings- ályktunartillaga liggur enn inni á hverju einasta hólfi á Alþingi síðan í haust, án þess að ég hafi heyrt hennar getið í umræðunni. Það eru beinlínis vinnusvik og tímaeyðsla í vinnu fyrir alþjóð, sem því miður er viðhaft of oft á löggjafarsamkund- unni þótt margt gott gerist öðru hvoru. Þessi tillaga gerir einfaldlega út um það hvort Ísland á framtíð fyrir sér sem fiskveiðiþjóð eður ei. Og nú að upphafsspurningunni: Hefir þjóðin efni á því að vera að- eins hráefnisaflendur fyrir erlenda fiskverkendur og erlenda fisk- afurðasmásölu? Hefir þjóðin efni á því að fórna ár eftir ár, meiri hags- munum fyrir minni með því að taka alltof mikið af fæðu frá heildarlífríki hafsins og sér í lagi að svelta bolfisk með rányrkju á uppsjávarfiski? Höf- um við siðferðilegt leyfi til að treysta á heilindi þeirra ein- staklinga sem flytja út óunnið hrá- efni í tugþúsundatonnavís? Hvaða fisktegundir eru í þessum gámum? Hvar er allt þetta fiskimagn vigtað? Hefir almenningur á Íslandi rétt á rannsókn á 25 ára misferli af völd- um kvótakerfisins. þ.e. sölu og leigu aflaheimilda? Svar: já. Ríkisinnheimtumenn, hættið að elta litla Jón. Snúið ykkur tafarlaust að innheimtu milljarðanna sem stol- ið hefur verið frá þjóð vorri og liggja í erlendum bönkum víðs veg- ar um heiminn. GARÐAR H. BJÖRGVINSSON bátasmiður og formaður Framtíðar Íslands. Hefir þjóðin efni á þessu? Frá Garðari H. Björgvinssyni LENGI hefur verið rætt um að gera Sundabraut og minnka þar með álagið á Ártúnsbrekku, stytta leiðina upp á Kjalarnes og þar með norður um. Deilur hafa verið um leiðir og eru þær misdýrar. Nú eru uppi hug- myndir um 5 km löng undirgöng, dýra aðgerð og fremur óskemmti- lega aðkomu. Hér er kynnt ódýr og framkvæm- anleg hugmynd. Hugmyndin er sú að Sundabraut liggi úr Álfsnesi yfir í Geldinganes með lágri brú með uppfyllingu beggja vegna. Síðan komi vegur yfir Geldinganesið og lág brú yfir Eiðs- víkina og vegur með ströndinni út í Gufunes. Úr Gufunesi séu göng út í Viðey. Vegur verði með suðurströnd Viðeyjar, að hluta til á uppfyllingu. Það væri gert til þess að milda áhrif vegarins á umhverfið. Lág brú lægi yfir í Laugarnes frá Skúlahóli í Við- ey. Sú brú yrði að hluta byggð á skerjum sem eru í línu á leiðinni. Dýpka þarf lítillega suðurhluta sundsins milli Gufuness og Viðeyjar vegna skipaumferðar um sundið inn á Sundahöfn. Hvað græðist á þessari leið? Jú, byggingarland í Viðey, sem áður var byggð, verður að veruleika, 161 hektari lands sem er sambærilegt við Vatnsmýrina að verðmæti. Með sölu á þessu landi undir byggingar fæst nægt fé til að greiða fyrir Sundabraut. Þarna er óhemjufallegt borgarstæði og stutt að fara inn í miðborgina. Leiðin er mun ódýrari en aðrar sem stungið hefur verið upp á og leiðin upp á Kjalarnes og þar með norður um verður greiðfærari. Hægt væri að komast inn á Sunda- brautina frá nokkrum stöðum á leið- inni. mbk JOSEPH L. LEMACKS, Dofraborgum 15, Reykjavík. Sundabraut á eina krónu? Frá Joseph L. Lemacks Skógarhlíð 18 • sími 595 1000 • www.heimsferdir.is Munið Mastercard ferðaávísunina Birt með fyrirvara um prentvillur. Heimsferðir áskilja sér rétt til leiðréttinga á slíku. Ath. að verð getur breyst án fyrirvara. Barcelona 28. eða 31. mars frá kr. 21.690 Allir elska vorið í Barcelona! Heimsferðir bjóða einstök tilboð á allra síðustu sætunum til Barcelona í mars. Í boði er frábært tilboð á þriggja nátta helgarferð 28. mars og á flugsætum 31. mars. Barcelona er einstök perla sem Íslendingar hafa tekið ástfóstri við. Borgin býður frábært mannlíf og óendanlega fjölbreytni í menningu, afþreyingu og úrvali fjölbreyttra veitingastaða og verslana. Gríptu þetta frábæra tækifæri - takmarkaður fjöldi sæta og gistingar í boði! Verð kr. 21.690 Netverð á mann, flugsæti báðar leiðir með sköttum, 31. mars-3 apríl. Verð kr. 44.990 Netverð á mann, m.v. gistingu í tvíbýli á Hotel Catalonia Aragon *** í 3 nætur með morgunverði Verð kr. 52.990 Netverð á mann, m.v. gistingu í tvíbýli á Hotel Catalonia Plaza **** í 3 nætur með morgunverði. M bl 9 73 83 4

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.