Morgunblaðið - 21.02.2008, Blaðsíða 31

okkur, fyrir brosið þitt og hláturinn,
fyrir óþreytandi viðleitni þína að
gera okkur lífið skemmtilegt. Við
munum sakna þín, en minningin um
þig verður ljós á vegum okkar.
Elsku amma í Goða, megi góður
guð styrkja þig og okkur öll í sorg-
inni.
Lena Sif, Thelma Rut,
Tinna Karen.
Kæri vinur, mágur og svili.
Þá ert þú búinn að kveðja þetta
jarðneska líf, þó að aðdragandinn
hafi varað í nokkurn tíma er maður
aldrei viðbúinn að kveðja.
Þegar þú kvaddir fórstu snöggt og
má segja að það hafi líkst þér að vera
ekki að tvínóna við hlutina. Þú varst
harðduglegur við allt sem þú tókst
þér fyrir hendur og hefur ábyggi-
lega oft ofkeyrt þig því bóngóður
varstu líka.
Vinátta okkar hefur varað yfir
hálfa öld og margs er að minnast,
farið var í ótal útilegur, öllum börn-
unum og útilegu dótinu pakkað í bíl-
inn og haldið af stað, við munum
aldrei eftir því að hlutirnir væru
neitt mál hjá ykkur, bara drifið í því.
Það næsta sem kemur upp í hug-
ann er sumarbústaðabygging þess-
ara tveggja fjölskyldna saman.
Keyptur var og rifinn langur
timburgangur af hernum.Við bygg-
inguna munaði um að hafa útlærðan
smið og dugnaðarfork við verkið,
byggt var til síðustu spýtu. Þarna
áttum við fjölskyldurnar margar
ánægjustundir saman. Snorri unni
söng og var góður söngmaður og
munum við eftir honum standa á
pallinum í sumarbústaðnum og
syngja svo undir tók í fjöllunum,
þetta voru góðir tímar og skemmti-
legir. Næst reikar hugurinn til
„heimsreisunnar“ okkar saman. Við
keyptum óinnréttuð hjólhýsi sem
ráðist var í að innrétta. Þegar hjól-
hýsin komu var tíminn orðinn naum-
ur, unnið var fram á nætur við inn-
réttingar og var Snorri betri en
enginn með kunnáttu sinni í hús-
gagnasmíði, síðasta skrúfan var fest
deginum áður en lagt var að stað,
farið var með Smyrli í fimm vikna
ferðalag um Evrópu. Magga og
Snorri með sinn stóra barnahóp frá
tveggja ára aldri til sautján ára ald-
urs, ekkert mál.
Ferðin gekk vel hjá okkur, við
minnumst þess að ætlað var að
leggja bílunum í Edinborg til að
skoða okkur eitthvað um, en Snorra
leist ekki á leggja þar sem við vor-
um, fjölskyldan hans var komin út úr
bílnum, sjáum við þá hvar Snorri
tekur á rás og hverfur okkur sjónum
á bílnum, við stöndum eftir sem
þvörur og erum viss um að við sjáum
hann ekki meir alókunnugan í borg-
inni og ekki með neitt kort með sér.
Við stóðum þarna stjörf en eftir
smástund kemur hann siglandi á
bílnum og sér að við erum eitthvað
miður okkar, segir hann þá, hvað,
hélduð þið að ég rataði ekki? Síðari
árin fórum við saman í Kanaríferðir.
Margs er að minnast en nú er
komið að leiðarlokum í bili. Magga
hefur staðið sem klettur við hliðina á
Snorra alla tíð og sérlega eftir að
heilsan fór að bila, eins má segja um
öll börnin þeirra, þau standa þétt við
bakið á móður sinni á þessum erfiðu
tímum. Barnabörnin syrgja afa sinn.
Snorri var mikill afi í sér, börnin
hændust að honum, hann var glett-
inn og þótti ekki leiðinlegt að stríða
smávegis.
Jæja, kæri vinur, við kveðjumst
um stund, við sjáumst þegar okkar
tími kemur.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Elsku Magga og fjölskylda, Guð
styrki ykkur
Guðný (Gógó) og Knútur.
Með fáeinum orðum langar mig að
minnast Snorra frænda míns. Snorri
var skrafhreifinn maður og
skemmtilegur og naut sín vel í góð-
um félagsskap. Hann var mikill
dugnaðarforkur og féll sjaldnast
verk úr hendi. Var af þeirri kynslóð
sem alin var upp við það lífsviðhorf
að vinna þyrfti ósleitilega til að fá
sér og sínum borgið.
Snorri ólst upp í hópi ellefu systk-
ina í Skíðadalnum á heimili þar sem
efnin voru þrátt fyrir allt næg, en
það þurfti að hafa fyrir því að afla
þeirra og lífsbaráttan var enginn
leikur. Vinnusemi og elja einkenndu
hann því alla tíð, dyggilega fylgt af
samviskusemi og vandvirkni. Ævi-
starfið sem Snorri valdi sér féll því
vel að eiginleikum hans. Allt hans
handbragð í húsgagnamíðinni bar
þess vitni að þar fór hagleiksmaður
sem kunni sitt fag, vandaði hvert
verk og lagði í það alúð. Ekki kom
það þó niður á afköstunum. Stund-
um kom ég til hans á verkstæðið til
að kvabba á honum með einhverjar
smíðar. Sjaldan var þá litið upp frá
verki nema nauðsynlega þyrfti en
haldið áfram að vinna á meðan
spjallað var og lagt á ráðin um fram-
kvæmdir.
Glaðlyndi einkenndi Snorra.
Glettnin og strákskapurinn skein úr
svipnum, stutt í hrekkina og hlát-
urinn. Þannig eru fyrstu minning-
arnar mínar um hann þegar þau
Magga komu í heimsókn á mitt
bernskuheimili með barnahópinn
sinn, gjarnan í berjamó á sumrin
með sælgæti í farteskinu. Minnis-
stæðar frá bernsku minni eru líka
ferðir til Akureyrar. Þá var gjarnan
komið við í Goðabyggðinni þar sem
þeir bræður Snorri og Árni bjuggu
hlið við hlið með sínum fjölskyldum.
Á fullorðinsárunum, eftir að ég
flutti til Akureyrar með mína fjöl-
skyldu, endurnýjuðust kynnin og
samskiptin. Það var gott að koma til
Snorra og Möggu og þiggja kaffi-
sopa. Gamansemin var ávallt í há-
vegum höfð þegar við Valdís litum til
þeirra í heimsókn. Elsta dóttirin
naut þess líka á tímabili að vera í
pössun hjá Möggu og á frá því marg-
ar skemmtilegar minningar.
Kæri frændi. Þakka þér að leiðar-
lokum fyrir samfylgdina, þitt góða
skap og skemmtilegheit. Nú verður
skarð fyrir skildi á ættarmótum og
öðrum samkomum. Þú komst okkur
svolítið á óvart þrátt fyrir veikindi
síðustu vikna og kvaddir nokkuð
snögglega. Reyndar rímar það vel
við þinn lífsmáta. Ekkert verið að
tvínóna við hlutina.
Elsku Magga og fjölskylda. Við
vottum ykkur innilega samúð og
biðjum um styrk ykkur til handa í
sorg og söknuði.
Vignir Sveinsson og fjölskylda.
Fallinn er frá vinur okkar og
spilafélagi Snorri Rögnvaldsson.
Það var um það bil árið 1962 að við
tókum okkur saman nokkrir félagar
og fórum að spila bridge einu sinni í
viku yfir vetrarmánuðina. Við vorum
ekki vanir spilamenn sem þetta
skrifum en við þekktum til Snorra
og bar vel í veiði þegar hann lofaði að
koma til leiks við okkur en hann var
alvanur bridgemaður og gat sagt
okkur til sem minna kunnum. Spila-
mennskan stóð í tæp 25 ár og var
hún okkur mikils virði og fjölskyld-
um okkar.
Fórum við saman í utanlandsferð
með konum okkar þessi hópur og
sýnir það hve hann var samheldinn.
Minntumst við þessarar ferðar, sem
þessar línur skrifum á s.l. sumri er
við heimsóttum hótelið á Spáni, sem
við dvöldum á forðum daga. Einnig
var farið í innanlandsferðir.
Ljúft er að minnast vinar okkar
Snorra frá liðnum dögum, hve mikill
félagi hann var, greindur vel og
skapaði mikla gleði og kapp í spila-
mennskuna. Það hafði alltaf blundað
í okkur félögunum sem eftir stóðum
að taka til við spilin að nýju en það
dróst á langinn vegna veikinda
Snorra.
Þó var svo komið að hann taldi sig
tilbúinn nú fyrir skömmu og vorum
við búnir að hittast yfir spilum í tví-
gang þegar heilsan hjá honum bilaði.
Ekkert vantaði á keppnisskapið og
spilamennskuna þótt hann gengi
ekki heill til skógar. Nú eru þrír úr
hópnum farnir yfir móðuna miklu en
eftir stöndum við tveir. Þökkum við
þér, kæri vinur, fyrir samveruna og
biðjum góðan guð að varðveita þig.
Við sendum Margréti og fjölskyldu
innilegar samúðarkveðjur en þau
hafa misst góðan dreng.
Rúnar og Karl.
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 21. FEBRÚAR 2008 31
✝
Elskulegur eiginmaður minn, fósturfaðir, tengda-
faðir og afi,
ÁRMANN HALLDÓRSSON
fyrrum kennari á Eiðum,
Ljósheimum 22,
Reykjavík,
lést á dvalarheimilinu Skjóli föstudaginn
15. febrúar. Hann verður jarðsunginn frá Áskirkju
föstudaginn 22. febrúar kl. 15.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á minningarsjóð
FAAS (alzheimer.is).
Ingibjörg Kristmundsdóttir
Eygló Eiðsdóttir Knútur S. Hafsteinsson
Kári, Vera og Elín Inga.
✝
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, stjúpfaðir, afi og
langafi,
JÓN BJÖRGVIN RÖGNVALDSSON,
fyrrverandi hafnarvörður,
verður jarðsunginn frá Akureyrarkirkju föstudaginn
22. febrúar kl. 14.00.
Hrafnhildur Jónsdóttir, Kristján Fredriksen,
Kristín S. Jónsdóttir, Guðbjörn Garðarsson,
Ragnhildur Skjaldar,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elsku litla dóttir okkar og systir,
INDÍANA ÍRIS BRYNJÓLFSDÓTTIR,
Lyngholti 3,
Akureyri,
lést í Reykjavík miðvikudaginn 6. febrúar.
Jarðarförin fer fram frá Akureyrarkirkju föstudaginn 22. febrúar kl. 10.30.
Jóhanna Kristín Birgisdóttir, Brynjólfur Haraldsson,
Haraldur, Fannar Hólm,
Birgitta Elín, Hanna María
og aðrir aðstandendur.
✝
Faðir okkar, tengdafaðir og afi,
ÞÓRHALLUR TRYGGVASON
fv. bankastjóri,
lést á dvalar- og hjúkrunarheimilinu Grund,
sunnudaginn 17. febrúar.
Útförin verður frá Dómkirkjunni í Reykjavík
þriðjudaginn 26. febrúar kl. 15.00.
Þóra Ellen Þórhallsdóttir, Helgi Björnsson,
Anna Guðrún Þórhallsdóttir, Björn Þorsteinsson,
Tryggvi Þórhallsson, Sólborg Lilja Steinþórsdóttir
og barnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
ANNA MAGNEA GÍSLADÓTTIR
frá Ísafirði,
lést á hjúkrunarheimilinu Skjóli þriðjudaginn
19. febrúar.
Páll Helgi Sturlaugsson, Emma Sigurjóna Rafnsdóttir,
Sigríður Elísabet Sturlaugsdóttir, Ómar Örn Þorbjörnsson,
Guðrún Ingibjörg Sturlaugsdóttir, Karl Jensson,
ömmu- og langömmubörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
SÓLVEIG GUÐMUNDSDÓTTIR
Fellsmúla 11,
Reykjavík,
lést föstudaginn 15. febrúar.
Útförin verður auglýst síðar.
Einar Norðfjörð,
Guðrún Norðfjörð, Steinar V. Árnason,
Sigurbjörg Norðfjörð, Þorgeir Valdimarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
ÖRN SIGURÐSSON
(BILLI)
frá Hauganesi,
lést þriðjudaginn 12. febrúar.
Útförin fer fram laugardaginn 23. febrúar kl. 14.00
frá Stærri- Árskógskirkju.
Örn Viðar Arnarson og fjölskylda,
Ómar Eyfjörð og fjölskylda.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma.
JENNEY BÁRA ÁSMUNDSDÓTTIR
dvalarheimilinu Höfða,
áður á Suðurgötu 25,
Akranesi,
andaðist þriðjudaginn 19. febrúar.
Útför fer fram frá Akraneskirkju fimmtudaginn
28. febrúar kl. 14.00.
Hrönn Friðriksdóttir, Ólafur Sigurgeirsson,
Davíð Friðriksson, Hrafnhildur Björgvinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.