Morgunblaðið - 01.03.2008, Blaðsíða 10
10 LAUGARDAGUR 1. MARS 2008 MORGUNBLAÐIÐ
Þið fáið ekki minn kaðal. Þið getið reynt að tala við lögreglustjórann, hann á mjög góðan
kaðal til að redda sér með.
Steingrímur J. Sigfússon, formað-ur Vinstri grænna, veltir fyrir
sér í grein hér í blaðinu í gær hver
sé afstaða Morgunblaðsins til um-
hverfismála og álvera. Saga Morg-
unblaðsins er svona í þessum efn-
um:
Á sjöunda ára-tug síðustu
aldar barðist
Morgunblaðið
hart fyrir bygg-
ingu álvers í
Straumsvík en
hafði efasemdir á
áttunda áratugn-
um um þá
ákvörðun Al-
þýðubandalags-
ins (forvera Vinstri grænna) að
byggja járnblendiverksmiðju á
Grundartanga að verulegu leyti í
ríkiseigu.
Á tíunda áratugnum studdi Morg-unblaðið byggingu álvers á
Grundartanga. Á tíunda áratugnum
gerði Morgunblaðið kröfu um að
fyrirhuguð Fljótsdalsvirkjun færi í
umhverfismat. Morgunblaðið
studdi byggingu Kárahnjúkavirkj-
unar og þar með álversins á Reyð-
arfirði.
Þegar hér var komið sögu lýstiMorgunblaðið andstöðu við
frekari virkjanir á miðhálendi Ís-
lands eða virkjunarmannvirki í
Þjórsárverum. Morgunblaðið lýsti
andstöðu við allar frekari fram-
kvæmdir á miðhálendinu, hvort
sem um væri að ræða vegafram-
kvæmdir (sem Steingrímur getur
ekki hugsað sér að lýsa andstöðu
við) eða vanhugsaðar hótelbygg-
ingar.
Á síðustu misserum hefur Morg-unblaðið varpað því fram til
íhugunar, hvort jarðvarmavirkjanir
gætu orðið málamiðlunarleið á milli
umhverfissinna og virkjanasinna.
Álver við Húsavík yrði rekið með
orku frá jarðvarmaveitum og í
Helguvík alla vega að hluta til.
STAKSTEINAR
Steingrímur J.
Sigfússon
Morgunblaðið, umhverfið og ál
VEÐUR
SIGMUND
!
"
#$
%&'
(
)
*(!
+ ,-
.
&
/
0
+
-
! ! "!
"
#
% %
% %! ! "!
"
12
1
3
42-2
*
-
5
1
%
6!(78
9 4
$
(
&
#
!!% $
%
:
3'45 ;4
;*<5= >?
*@./?<5= >?
,5A0@ ).? " &" '" " &" " " "&
" " "&
"&
" " '"
*$BC !!!
!
"
#
$
*!
$$B *!
( ) * ! !) ! +
<2
<! <2
<! <2
(* %!, $-!.% /
62
%
&
'((
(
)
B
*
+
(
,
-
*
.
$
&
(
(
"
/
#
0
(
01%%! !22 %! !3 !, $
Hægt er að lýsa skoðun á ritstjórnar-
greinum Morgunblaðsins á slóðinni
http://morgunbladid.blog.is/
Gunnlaugur B Ólafsson | 28. febrúar
Blóm vikunnar
Lambagras
Lambagras er ein út-
breiddasta og algeng-
asta planta landsins.
Finnst einkum á mel-
um, söndum og þurru
graslendi. Blómin eru
vanalega bleik en í sennipart júlí
2005 rakst ég á þessa tvo blóma-
kolla hlið við hlið, annan bleikan en
hinn hvítan. Hér virðist því vera stökk-
breytt hvítt afbrigði, sem ekki fram-
leiðir litarefni. Þessar plöntur voru
upp á Söndum...
Meira: gbo.blog.is
Ómar R. Valdimarsson | 29. febrúar
SMS frá Kaupþingi
og félögum
Í fyrradag fékk ég nýja
skilmála frá Kaupþingi,
vegna greiðslukorts
sem ég nota. Skilmáli
nr. 15 vakti sérstaka at-
hygli mína, því miðað
við það sem þar kemur
fram ætlast Kaupþing til þess að ég
sætti mig við að bankinn ónáði mig
einu sinni í viku, með „tilboðum, af-
slætti og sérkjörum frá samstarfsfyr-
irtækjum“. ... kemur hvergi fram
hvernig ég get hafnað þessu.
Meira: omarr.blog.is
Guðmundur Magnússon | 29. febrúar
Óreiðan
á skrifborðinu
Einhver þekktasti sjón-
varpsmaður og stjórn-
málapenni í Bandaríkj-
unum, íhaldsmaðurinn
William F. Buckley, lést
í vikunni, 82 ára gam-
all. Hvað sem mönnum kann að finn-
ast um skoðanir hans verður því
ekki á móti mælt að hann var afreks-
maður á andlega sviðinu og verk-
maður mikill. Er með ólíkindum hve
mikið liggur eftir hann af bókum og
greinum. Hann er sagður hafa verið
sístarfandi fram í andlátið og hafa
látist við skrifborðið heima hjá sér,
þar sem hann var að undirbúa blaða-
grein.
Myndin sem hér fylgir birtist í New
York Times. Sýnir hún Buckley á
vinnustofu sinni.
Takið eftir óreiðunni á skrifborðinu
og í kringum hann.
Ég leyfi mér í þessu sambandi að
vitna í frábæra grein, In praise of
clutter, sem birtist í jólahefti The
Economist fyrir fimm árum. Kjarni
þeirrar greinar birtist í eftirfarandi
orðum sem allir sem stunda ritstörf
munu skilja:
Meira: gudmundurmagnusson.blog.is
Pjetur Hafstein Lárusson | 29. febrúar
Steinn Steinarr XIII
Föðurlandsást tekur
hvergi á sig bjartari
mynd en í bláma fjar-
lægðarinnar. Þannig
hefði ljóð Jónasar, Ég
bið að heilsa, hvergi get-
að verið ort nema í
Kaupmannahöfn, en á tímum skálds-
ins var sú borg Íslendingum útlandið
sjálft. Ekkert ljóð íslenskt kemst nær
því að teljast þjóðkvæði, þótt nafn
skáldsins sé öllum þekkt. Líklega væri
helst við hæfi að kalla það þjóðarljóð,
svo djúpar eru rætur þess í hjörtum Ís-
lendinga.
Rúmri öld síðar rís Ísland úr hafi fyrir
augum Steins Steinars, sem þá er á
heimleið eftir dvöl sína á Mallorca.
Það er 26. maí árið 1954. Þann dag
yrkir hann ljóð sitt, Landsýn.
Hér kveður heldur en ekki við annan
tón en hjá Jónasi forðum. Ástar-
játningin til fósturjarðarinnar og þjóð-
arinnar er að sönnu einlæg hjá báðum
skáldunum. En meðan ást listaskálds-
ins góða er sveipuð rómantískum
bláma og er eftir því skilyrðislaus, bær-
ist sú tilfinning í brjósti Steins, að þrátt
fyrir ástina, sem hann ber til fjallkon-
unnar, hafi þau bæði sína vankanta,
skáldið og hún. Þetta er ástarjátning
„þrátt fyrir allt“, ef svo má að orði kom-
ast. Bæði eru þessi ljóð ættjarðarljóð.
En Jónas Hallgrímsson yrkir sitt ljóð í
veruleika draumsins, meðan ljóð
Steins Steinarrs er ort í veruleika vök-
unnar. Í draumsýn Jónasar er Ísland
frjáls og saklaus snót með rauðan
skúf í húfu sinni og klædd peysu að
hætti sveitafólks þess tíma. Í vöku
Steins er landið hins vegar fullþroskuð
kona þeirrar náttúru, að lítt er við hæfi
að bera sögu hennar á torg.
Meira: hafstein.blog.is
BLOG.IS
Ragnhildur Sverrisdóttir | 29. febrúar
200 molar
Systur börðust eins og
ljón á fótboltaæfingu í
gær. Alltaf jafn gaman
að fylgjast með því
stuði. Við vorum búnar
að ákveða að hitta
mömmu þeirra niðri í
Ráðhúsi eftir fótboltann. Þar sat hún
kynningarfund um nýtt sjúkrahús.
Systur voru að vonum afar spenntar
yfir fundarefninu, hlustuðu grannt á
orð háttvirts heilbrigðisráðherra og
sýndu allnokkra þolinmæði með upp-
lýsandi ræðu Ingu Jónu Þórðardóttur,
formanns nefndar um byggingu nýs
háskólasjúkrahúss, .... æ, óttalegt
bull er þetta í mér, auðvitað höfðu
krúttin engan áhuga á þessu þótt þær
færu vel með það. ... Eftir fund storm-
uðum við allar á Hornið ... Systrum
finnst sérstaklega gaman að fá pizzur
á veitingastöðum, þar sem þær fá
eina litla á mann, en þurfa ekki að
deila stærri pizzu. Margrét hafði tölu-
verðar áhyggjur af því hvað hún ætti
að drekka með pizzunni. Hún sagðist
nefnilega vita að í risastórri (2ja lítra)
flösku af kóki væru 200 sykurmolar!“
Meira: ragnhildur.blog.is