Morgunblaðið - 01.03.2008, Blaðsíða 37

rykföllnum skjölum eða útgáfa að-
skiljanlegra rita.
Vitjanir mínar á heimili þeirra Ingi-
bjargar urðu mér endurnæring og
hresstur af margvíslegum veitingum
og hvatningarorðum fór ég alltaf af
þeim fundum.
Ármann var kennari af þeirri gerð
sem lét sér ekki nægja ítroðslu ein-
hverra staðreynda, hann var einnig
áhugamaður um menningarlegt og fé-
lagslegt uppeldi æskunnar og stóð við
hlið hennar í ungmennafélagsstarfi
lengi framan af ævi. Hygg ég að á hon-
um hafi sannast hið fornkveðna að
„öllum kom hann til nokkurs þroska“.
Áhugi Ármanns beindist að mörgum
viðfangsefnum. Einkum voru það
menntamál og þjóðmál, sem heilluðu
hann, en einnig útgáfustarfsemi alls
konar. Ötull var hann við fundarsókn,
þó að hann hefði sig þar jafnan lítt í
frammi. Kæmi hann sér á framfæri lá
honum gjarna mikið á hjarta og hug-
myndir hans voru oft harla nýstárleg-
ar og framsæknar. Oft tók hann að sér
starf ritara á fundum, ritaði þá fund-
argerðir beint í bækur án þess að
finna mætti málvillur eða krot.
Ármann átti afar létt með að koma
sér á framfæri í rituðu máli. Móður-
málið var hans beitta vopn og ritvöll-
urinn leikvangur þar sem fáir stóðust
honum snúning. Ekki vegna stórra
orða eða hástemmdra yfirlýsinga,
heldur fyrir meitlaðar setningar sem
ekki var hægt að misskilja og erfitt að
mótmæla.
Ármann varð fyrsti forstöðumaður
Héraðsskjalasafns Austurlands. Mót-
aði hann starf þess að mörgu leyti og
sér verka hans enn stað í þeirri góðu
stofnun. Við uppbyggingu safnsins
beitti hann sínum stíl, góðlátlegri ýtni
og gildum rökum en stóð ekki á torg-
um og auglýsti ágæti stofnunarinnar.
Ritstörfin voru margvísleg og tals-
verð að vöxtum en stærsta verkefni
hans á því sviði er hiklaust ritstjórn
rits Búnaðarsambands Austurlands
„Sveitir og jarðir í Múlaþingi“, sem er
einhver vandaðasta byggðalýsing sem
gefin hefur verið út á landi hér.
Um leið og ég sendi Ingibjörgu og
öðrum aðstandendum hugheilar sam-
úðarkveðjur vil ég minna á að Aust-
firðingar eiga Ármanni Halldórssyni
mikið að þakka. Hann á því skilið að
minningu hans verði sem lengst á lofti
haldið og vænti ég þess að þeir sem
nutu leiðsagnar hans sem best komi í
veg fyrir að nafn hans falli í gleymsku
fyrst um sinn.
Sigurjón Bjarnason.
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 1. MARS 2008 37
TAFLFÉLAG REYKJAVÍKUR
stóð með pálmann í höndunum í 1.
deild þegar seinni hluti Íslandsmóts
taflfélaga hófst í Rimaskóla í gær-
kvöldi. Sveit þessa gamalgróna tafl-
félags hafði 3½ vinnings forskot á
Helli og hauka. TR var með 25 vinn-
inga af 28 mögulegum fyrir loka-
sprettinn en Hellir og Haukar með
21½ v. Síðan kom a-sveit Fjölnis með
20 vinninga, b-sveit Hellis með 12½
vinning í 5. sæti, Skákfélag Akureyr-
ar b-sveit með 11 vinninga, Skákfélag
Akureyrar a-sveit með 10 vinninga og
lestina ráku Eyjamenn með 6 vinn-
inga.
Hápunktur keppninnar um helgina
er tvímælalaust viðureign erkifjend-
anna TR og Íslandsmeistara Hellis
sem stóð fram í síðustu umferð móts-
ins og er það vel því þá liggur alger-
lega fyrir hvað liðin þurfa marga
vinninga til að tryggja sér sigurinn.
Athygli vekur góð frammistaða
Haukanna sem áttu að tefla við a-
sveit TR í gærkvöldi. Hellismenn
eiga léttasta prógrammið á loka-
sprettinum og það er líklegt að mun-
urinn á liðunum verði lítill þegar loka-
umferðin rennur upp.
Framkvæmd Íslandsmóts tafl-
félaga hefur verið í föstum skorðum
undanfarin ár en þetta er eitt
skemmtilegasta og fjölmennasta
reglulega mót Skákhreyfingarinnar á
ári hverju. Talið er að hátt í 400
manns taki þátt í keppninni. Ekki
hefur enn verið tekið á því vandamáli
sem fylgir því þegar sterkustu liðin
eru með a- og b-lið í efstu deild. Í öðr-
um keppnisgreinum þekkist þetta
fyrirkomulag ekki og sennilega þarf
að fara 40 ár aftur í tímann er eitt af
stóru knattspyrnuliðunum sendi b-lið
í meiri háttar keppni. KR-b komst í
úrslitaleik bikarkeppni KSÍ árið
1968.
Í 2. deild eru Bolvíkingar á mikilli
siglingu og virðast hafa tryggt sér
sæti í 1. deild að ári. Staðan er þessi:
1. Bolungarvík 20 v. 2.-3. Hauk-
ar-b 1og TR-b 13 v. 4. Selfoss 12½ v.
5. TG 11 v. 6. Akranes 10½ v. Kátu
biskuparnir 3 v.
Í 3. deild eru KR–ingar efstir með
17½ v. af 24 mögulegum en c-sveit
Hellis og TR koma næst með 16 vinn-
inga.
Í 4. deild er b-sveit Bolvíkinga efst
með 17½ vinning en í 2. sæti kemur b-
sveit Fjölnis með 16½ vinning. Í neðri
deildunum, þriðju og fjórðu eru sex
skákmenn i hverri sveit.
Kínverjarnir koma
á Reykjavíkurskákmótið
Kínverskir skákmenn verða í eld-
línunni á 23. Reykjavíkurskákmótinu
sem hefst í Skákhöllinni í Faxafeni
mánudaginn 3. mars kl. 17. Reykja-
víkurmótin hafa fyrir löngu öðlast
ákveðinn sess í skáklífi Íslendinga en
talsverðar líkur eru á því að mótið
verði haldið á hverju ári. Reykjavík-
urskákmótið er að öllum líkindum
fyrsti reglulegi alþjóðaviðburðurinn
sem tengist nafni Reykjavíkur. Helsti
hvatamaður þess var ungur formaður
TR, Jóhann Þórir Jónsson. Fyrsta
mótið var haldið í Lídó 1964 en þá
sigraði Mikhael Tal með miklum
glæsibrag. Nú hafa 93 skákmenn
skráð sig til leiks en 20 þeir stiga-
hæstu eru:
1. Wang Yue (Kína) 2.698, 2. Wang
Hao (Kína) 2.665, 3. Vladimir Baklan
(Úkraínu) 2.639, 4. Viktor Mikha-
levskí (Ísrael) 2.639, 5. Vadim Mala-
khatko (Belgíu) 2.600, 6. Fabiano Ca-
ruana (Ítalíu) 2.598, 7. Stelios Halkias
(Grikklandi), 8. Georg Meier (Þýska-
landi) 2.570, 9. Mohamad Al-Mo-
diahki (Katar) 2.569, 10. Goran Dizd-
ar (Krótaíu) 2.565, 11. Hannes Hlífar
Stefánsson 2.564, 12. Kjetil Lie (Nor-
egi) 2.556, 13. Normunds Mieezis
(Lettlandi) 2.553, 14. Igor-Alexandre
Nataf 2.552, 15. Ahmed Adly
(Egyptalandi) 2.551, 16. Alojzije
Jankovic (Króatíu), 17. Tiger Hillarp
Persson (Svíþjóð) 2.539, 18. Luis Gal-
lego (Portúgal) 2.529, 19. Dejan Boj-
kov (Búlgaríu) 2.523, 20. Aloyzas
Kveinys (Litháen) 2.521. Margir at-
hyglisverðir skákmenn eru í þessum
hópi, t.d. heimsmeistari unglinga
Egyptinn Ahmed Adly sem varð efst-
ur á síðasta Reykjavíkurmóti með því
að vinna Magnús Carlsen í lokaum-
ferðinni.
Anand treystir
sig sessi í Linares
Indverski heimsmeistarinn Wisva-
nathan Anand vann sannfærandi sig-
ur á Alexei Shirov í fyrstu unferð Lin-
ares-hluta sterkasta lokaða móts
ársins sem er skipt á milli Morelia í
Mexíkó og Linares á Spáni. Anand
hafði forystu eftir fyrri hlutann í Mor-
elia og mætir greinilega ákveðinn til
leiks. Þá vakti athygli heppnissigur
Magnúsar Carlsen með svörtu yfir
Vasilí Ivantsjúk. Staðan að loknum
átta umferðum er þessi:
1. Anand 5½ v. (af 8) 2.-3. Levon
Aronjan og Magnús Carlsen 4½ v.
4.-5. Venselin Topalov og Alexei Shi-
rov 4 v. 6. Teimour Radjabov 3½ v.
7.-8. Peter Leko og Vasilí Ivansjúk 3
v.
Sigur Anands yfir Shirov fylgir hér
á eftir en hún er gott dæmi um það
hversu sterkur kóngspeðsmaðurinn
Indverjinn er. Í Svesnikov-afbrigði
sikileyjarvarnarinnar er það mikið
tíðkað að fresta hrókun um stund til
að þeyta fram h-peðinu á réttu augna-
bliki. Shirov er við jafnteflisdyrnar
lengst af en það sem ræður úrslitum
er 47. leikur hvíts sem gerir Anand
kleift að komast á bak við b-peðið:
Morelia/Linares, 8. umferð:
Wisvanathan Anand
– Alexei Shirov
Sikileyjarvörn
1. e4 c5 2. Rf3 Rc6 3. d4 cxd4 4.
Rxd4 Rf6 5. Rc3 e5 6. Rdb5 d6 7. Bg5
a6 8. Ra3 b5 9. Rd5 Be7 10. Bxf6
Bxf6 11. c3 Bg5 12. Rc2 0–0 13. a4
bxa4 14. Hxa4 a5 15. Bc4 Hb8 16. b3
Kh8 17. Rce3 g6 18. De2 f5 19. h4
Bxe3 20. Dxe3 fxe4 21. h5 g5 22.
Dxe4 Bb7 23. De3 e4 24. 0–0 Re5 25.
Hfa1 De8 26. Hxa5 Dxh5 27. Dxe4
Hbe8 28. Be2 Dh4 29. Dxh4 gxh4 30.
Re3 h3 31. gxh3 Rf3+ 32. Bxf3 Hxf3
33. Hh5 Hg8+ 34. Kf1 Hgf8 35. Rd1
Hd3 36. Hh4 Bf3 37. Hd4 Hxd4 38.
cxd4 Hf4 39. Re3 Hxd4 40. Ha4 Hd3
41. Hf4 Bh5 42. b4 d5 43. Kg2 Bg6
44. Rf5 Kg8 45. Re7+ Kg7 46. Rxg6
Kxg6
47. Hf3 Hd1 48. Hb3 d4 49. Kf3 d3
50. Ke3 Hh1 51. b5 Hxh3+ 52. f3 Hh1
53. b6 He1+ 54. Kxd3 He8 55. b7 Hb8
56. Ke4 h5 57. Kf4
og svartur gafst upp.
TR mætir Helli
í lokaumferðinni
SKÁK
Rimaskóli í Grafarvogi
Íslandsmót taflfélaga
29. febrúar-1. mars 2008
Helgi Ólafsson
helol@simnet.is
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Stigahæstur Hannes Hlífar Stef-
ánsson fer fyrir íslensku keppend-
unu á 23. Reykjavíkurskákmótinu.
✝ Ársæll Her-mannsson raf-
virki fæddist í
Gerðakoti í Ölfusi
24. apríl 1931.
Hann lést á Land-
spítalanum í Foss-
vogi 21. febrúar
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Hermann Eyjólfs-
son og Sólveig Sig-
urðardóttir, Gerða-
koti í Ölfusi.
Systkini hans eru
Eyjólfur,d. 2002,
Ragnar, Hermann, Rósa, Marta
og Sigurður.
Ársæll kvæntist 24.12. 1960
Ragnheiði Guðrúnu Þorgils-
dóttur, f. á Ísafirði 9.12. 1937.
Börn þeirra eru: 1) Margrét, f.
11.4. 1957, gift Hjálmari Brynj-
úlfssyni. Börn þeirra eru Ragn-
heiður Bríet sem á þrjár dætur,
Ársæll, Jóna Heiða og Þorgils
Árni. 2) Hafsteinn Már, f. 2.6.
1960, kvæntur
Helgu J. Sigurjóns-
dóttur. Börn þeirra
eru Hugrún Lind
og Birkir Örn. Fyr-
ir á hann eina dótt-
ur, Hrafnhildi
Laufey. 3) Her-
mann, f. 21.5. 1965,
kvæntur Sigríð,
Sigmundsdóttur.
Börn þeirra eru
Sigmundur Grétar
og Guðlaug Harpa.
Ársæll og Ragn-
heiður bjuggu alla
tíð í Hveragerði. Ársæll vann
við fjölmörg iðnaðarstörf, s.s.
smíðar, múrverk og pípulagnir.
Síðustu 20 árin í starfi vann Ár-
sæll á Dvalarheimilinu Ási í
Hveragerði við rafvirkjun þar
til hann lauk störfum 72 ára að
aldri.
Útför Ársæls fer fram frá
Hveragerðiskirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 14.
Hinn 21. febrúar sl. lést Ársæll
mágur okkar eftir erfiða sjúkdóms-
legu. Frá því í haust var hann búinn
að vera ýmist mjög lasinn inni á
sjúkrahúsi eða heima hjá konu sinni
Ragnheiði ofurlítið skárri.
Þau hjónin kynntust ung og nú á
þessum tímamótum er samband
þeirra búið að vara í yfir 50 ár. Þau
eignuðust þrjú börn og eiga nú níu
barnabörn og þrjú barnabarnabörn.
Ársæll og Ragnheiður hafa búið í
Hveragerði allan sinn búskap og þar
starfaði Ársæll sem rafvirki, lengst
af hjá Elliheimilinu Ási. Þau hjónin
voru mjög samrýnd og þess nutum
við systkinin og fjölskyldur okkar
þegar við komum til þeirra í heim-
sókn. Það var alltaf vel tekið á móti
gestum í Dynskógum 9, og mikið
spjallað og hlegið.
Við stórfjölskyldan áttum frábær-
ar samverustundir þegar við hitt-
umst á ættarmóti í Djúpavík fyrir
nokkrum árum. Okkur þykir líklegt
að Ársæli hafi þótt gaman að borða
kvöldmat í síldarverksmiðjunni sem
föðurbróðir hans byggði á Djúpavík
1935. Síðasta „stórsamkoma“ fjöl-
skyldunnar var síðan í níræðisaf-
mæli móður okkar fyrir þremur ár-
um.
Lára móðir okkar, sem oft dvaldi
hjá Ragnheiði og Ársæli í Hvera-
gerði, biður fyrir hjartans kveðjur
sínar og þakkir fyrir ljúfar og góðar
samverustundir. Hugur hennar hef-
ur verið stöðugt hjá Ragnheiði
þessa síðustu daga.
Ársæll var hlýr og góður maður,
raungóður og vinur vina sinna.
Hann var bóngóður og vildi leysa
vanda hvers þess sem til hans leit-
aði. Að leiðarlokum viljum við und-
irrituð og fjölskyldur okkar þakka
Ársæli af öllu hjarta samfylgdina á
langri vegferð og sendum Ragn-
heiði systur okkar og fjölskyldu
hennar okkar einlægustu samúðar-
kveðjur.
Og Dauðinn þig leiddi í höll sína heim
þar sem hvelfingin víð og blá
reis úr húmi hnígandi nætur
með hækkandi dag yfir brá.
Þar stigu draumar þíns liðna lífs
í loftinu mjúkan dans.
Og drottinn brosti, hver bæn þín var
orðin
að blómum við fótskör hans.
(Tómas Guðmundsson)
Ásbjörn og Eva, Hjördís
og Jón og fjölskyldur.
Ársæll Hermannsson
fyrir, bara áminnt um að fara gæti-
lega. Allt sem þeir gerðu var vandað,
það var þeirra háttur. Hannes var
einstaklega trúr í starfi sem sést best
á því að hann skipti aldrei um vinnu,
keyrði mjólkurbíl fyrir Mjólkurbú
Flóamanna, – M.B.F. – alla sína far-
sælu starfævi, vel liðinn af samstarfs-
mönnum, bændum og sínum yfir-
mönnum. Á Laugarvatni var ég spurð
hverra manna ég væri, dóttir Ingu og
Jóns á Skipum, var þá viðkvæðið „já,
bróðurdóttir Hannesar“. Fóru sögur
af því hversu minnugur hann var, t.d.
voru 3 til 4 að gera pantanir hjá hon-
um samtímis, töluðu hver upp í annan
og ekki brást það að allt kom eins og
um var beðið og ruglaðist hann ekki á
hver átti hvað, ekkert líkur kollega
sínum „Bjössa á mjólkurbílnum“.
Hannes og Sigtryggur höfðu gaman
af að ferðast, tefla og spila brids og
keppa, farsælir í því eins og öðru.
Fjölskyldan kallaði þá „strákana“
og gerði ég það að sjálfsögðu líka. Von
var á þeim í heimsókn til okkar Ólafs,
í „Gamla húsið“, ég hugðist taka á
móti þeim úti á hlaði og bað Óla Ben.
sem var þá 10 ára, að láta mig vita
þegar „strákarnir“ kæmu. Svo veit ég
ekki fyrr til en þeir eru komnir upp á
tröppur og ég segi við Óla: „Þú áttir
að láta mig vita þegar „strákarnir“
kæmu“; hann horfði á mig og þá til
skiptis. Höfðu þeir gaman af þessu at-
viki. Það var líka mjög gaman að
hlusta á þá rifja upp t.d. þegar þeir
léku sér á loftinu við vini sína og ná-
granna, hlupu snarbrattan stigann,
upp og niður, eins og ekkert væri.
Ég mun halda áfram að ylja mér
við minningarnar og er ég þakklát
okkar síðustu samverustund og fann
þá sem endranær umhyggjuna sem
hann sýndi mér og mínum.
Ættingjum Hannesar þakka ég all-
ar góðar stundir og veit ég að Sig-
tryggur saknar bróður og vinar.
Bið ég Guð að blessa minningu
Hannesar
Móeiður Jónsdóttir.
Hannes var okkur bræðrum kær
enda vandfundinn heilsteyptari og
heiðarlegri maður. Hann var sterk-
legur og myndarlegur á velli, hávax-
inn, bjartur yfirlitum, svipfríður með
há kollvik. Hann hafði góða nærveru,
hógværð og nægjusemi einkenndi
hann. Glaðlyndur var hann og átti
auðvelt með að umgangast aðra. Auð-
velt var að laðast að honum og fyrir
honum voru allir jafnir, börn sem full-
orðnir. Hannes ólst upp að Skipum í
hópi hálf- og alsystkina við almenn
bústörf, auk þess sem róið var til
fiskjar vor og haust til að afla fanga til
búsins. Ungur fór hann á vetrarvertíð
og kynntist þá hættum hafsins. Tæp-
lega 17 ára bjargaðist hann úr sjáv-
arháska þegar mótorbátnum Ingu
hvolfdi í innsiglingunni á Stokkseyri
og einn skipverja lést. Þessi lífs-
reynsla hefur eflaust mótað hann.
Sjómennsku, auk annarra starfa,
stundaði hann næstu árin samhliða
því að aðstoða foreldra sína við bú-
störfin. Lengstum, frá 22 ára aldri til
sjötugs, vann hann sem bílstjóri hjá
Mjólkurbúi Flóamanna. Hann fylgdi
þannig þróun starfs sem í byrjun fólst
í að vera allt í senn farþega-, vöru- og
póstflutningar auk brúsaflutninga á
mjólk, til þess tíma er tankbílar tóku
við. Hannes var farsæll í ævistarfi
sínu og naut virðingar hjá vinnuveit-
anda sínum og bændum. Hannes var
heimakær. Hann bjó lengi að Skipum
ásamt bræðrum sínum og aðstoðuðu
þeir foreldra sína við bústörfin og síð-
ar móður sína við lát föðursins. Það
var í kjölfar þess sem við nutum
þeirra forréttinda að fá að dveljast í
sveit og kynntumst því verklagi sem
þá tíðkaðist við bústörf. Hannes var
þá, ásamt bræðrum sínum í austur-
og vesturbænum á Skipum, óspar á
að kenna okkur réttu handtökin við
fjölbreytt störf og koma okkur til
þroska við gefandi vinnu. Er amma
brá búi 1967 fluttist hún með sonum
sínum að Selfossi. Eftir lát hennar
flutti Hannes ásamt bróður sínum
Sigtryggi í eigið hús og bjuggu þeir
saman upp frá því. Voru þeir alla tíð
mjög samrýmdir og vart verður á
annan minnst án þess að hins sé getið
í sömu andrá. Þeir voru ekki aðeins
bræður heldur einnig bestu vinir.
Deildu þeir alla tíð saman áhuga á
skák og ekki síður brids þar sem þeir
unnu til verðlauna, hann einn sér, þeir
saman í tvímenningskeppni eða í
stærri sveit. Spilamennskan var alltaf
aðaláhugamál Hannesar. Hann undi
sér best heima en minntist fárra en
ánægjulegra ferðalaga erlendis og
innanlands. Hann var minnugur og
fróður, fylgdist alla tíð með fréttum
og var vel inni í daglegri þjóðmála-
umræðu. Hann var ræðinn en líka
góður hlustandi, eftirtektarsamur og
sá spaugilegar hliðar á tilverunni.
Aldrei sáum við hann bregða skapi
eða leggja illt til nokkurs manns.
Hannes var hraustur til líkama og sál-
ar og má eflaust m.a. þakka það
reglusemi hans í hvívetna. Honum
varð sjaldan misdægurt og þurfti lítt
að nota heilbrigðisstofnanir. Það varð
þó hans hlutskipti er hann 13. jan. sl.
datt á heimili sínu og lærbrotnaði.
Hann var í endurhæfingu á sjúkra-
húsi er hann lést. Að leiðarlokum
þökkum við honum samferðina.
Blessuð sé minning hans.
Jón Ingvar og Guðmundur.