Morgunblaðið - 15.03.2008, Qupperneq 27

að smíða. Ég var lengi til sjós, eða
þangað til báturinn sem ég var á var
dæmdur ónýtur. Þá ákvað ég að
sækja um vinnu í Grindinni, tré-
smíðafyrirtæki hér í bænum. Það
var skrýtið að mæta í vinnuna og
hlakka til. Ég hafði aldrei upplifað
það áður og ætlaði alveg að springa
úr áhuga. Þetta var æðislegur tími
en samt fannst mér, þegar ég byrj-
aði þar, svolítið skrýtið að sjá þegar
verið var að „klæða spónaplöturnar í
spón“, en megnið af húsgögnum og
innréttingum eru einmitt þannig í
dag.“
Algjör ástríða
Svo kom að því að fyrir átta árum
stofnaði Vignir eigið fyrirtæki,
Krosstré. Þá gat hann farið að gera
það sem hann hafði alltaf dreymt
um, að smíða úr gegnheilu. „Þetta
varð að ástríðu sem óx því meira sem
ég smíðaði. Það sem þú sérð hér,
húsgögn og innréttingar, er skapað
eða hannað af mér og líka eftir hug-
myndum frá konunni. Þetta er al-
gjörlega mitt hugarfóstur og ástríða
en ég get ekki endalaust smíðað fyr-
ir sjálfan mig. Þar er ég eiginlega
staddur í dag.“
Vignir smíðar eingöngu úr eik ,
a.m.k. fyrir sjálfan sig og fjölskyld-
una og segir hann að áferðin skipti
öllu máli. „Til lengri tíma litið finnst
mér persónulega að þegar þú
ákveður að kaupa þér húsgögn þá
þurfi þau að lifa sem lengst. Tilfellið
er að maður skiptir þessu ekki út eft-
ir fáein ár, eins og margir segja.
Þess vegna finnst mér liturinn
skipta svo gríðarlega miklu máli. Ég
ákvað að hvítta eikina en við það lít-
ur hún út eins og hún sé nýpússuð.
Síðan olíuber ég hana og lakka líka
stundum yfir olíuna. Mér finnst mér
hafa tekist að búa til lit sem ég held
að gæti dugað í marga áratugi en
þetta er auðvitað bara minn smekk-
ur.“
Er enn að læra á viðinn
Smiðurinn góði bendir á að það sé
ekki að ástæðulausu að lítið sé smíð-
að úr gegnheilum viði heldur frekar
úr t.d. spónaplötum og síðan spón-
lagt.
„Það er auðvitað fyrst og fremst
út af verðinu en svo er það líka vegna
þess að gegnheill viður á það til að
vinda sig sé ekki rétt með hann farið.
Nú er ég búinn að vera að fikra mig
áfram með þetta í fjögur ár og er enn
að læra hvernig viðurinn hagar sér.
Það verður að gæta þess að hann sé
hæfilega þurr þegar farið er að
smíða úr honum. Svo eru borðin mis-
sterk og eftir því sem þau eru sterk-
ari, þeim mun meiri líkur eru á að
allt vindi sig. Ekki er heldur sama
hvernig timbrið er límt saman.“
Að lokum segir Vignir að hann
telji að þessi smíðastíll sem hann
hefur tileinkað sér geti lifað í mörg
ár og gaman sé að geta átt húsgögn
sem eru alltaf jafnfalleg. „Ég sit oft
hér við borðið og er alltaf að sjá nýj-
ar og nýjar myndir í viðnum. Hann
er svo lifandi,“ segir hann að lokum.
fridabjornsdottir@gmail.com
Morgunblaðið/Valdís Thor
Nú er ég búinn að vera
að fikra mig áfram með
þetta í fjögur ár og er
enn að læra hvernig við-
urinn hagar sér.
Eins og ómeðhöndlað Hönnun
sófaborðanna er óvenjuleg.
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 15. MARS 2008 27