Morgunblaðið - 29.04.2008, Blaðsíða 18

G
erð hjólreiðasamninga
við atvinnurekendur er
nýleg af nálinni hér-
lendis. Reykjavíkur-
borg hefur boðið
starfsmönnum sínum slíka samn-
inga frá því í haust og eins er kunn-
ugt um að einkafyrirtæki veiti
starfsmönnum svipaða samgöngu-
styrki.
Hjólreiðasamningur borgarinnar
kveður á um að starfsmaður hjóli í
og úr vinnu og fyrir það fær hann
mánaðarlegar greiðslur sem sam-
svara 50 km akstri og taka greiðslur
mið af ákvörðunum ferðakostnaðar-
nefndar ríkisins. Einnig skuldbind-
ur starfsmaðurinn sig til að nota
reiðhjólið til styttri ferða í vinnunni.
Hjá þeim sem þurfa að vera á bílum
í vinnunni eru í gildi aksturssamn-
ingar og að sögn Pálma Freys
Randverssonar, sérfræðings í sam-
göngumálum á umhverfis- og
samgöngusviði, ákvað borgin að
bjóða líka að nota hjólin en þá verði
fólk að sýna farna kílómetra og
halda hjólabók, svipaða akstursbók.
„Við erum að reyna að beina fólki
frá því að keyra of mikið,“ segir
Pálmi og bætir því við að umhverfis-
og samgönguráð sé að móta sér-
staka samgöngustefnu fyrir 400
starfsmenn borgarinnar í fyrir-
huguðu húsnæði í Borgartúni 10-12
þar sem reynt verði að gæta jafn-
ræðis á milli allra samgönguleiða.
Hjólreiðasamningurinn hafi verið
skref í áttina að þessari samgöngu-
stefnu. Ef vel takist til segir Pálmi
stefnuna síðan fordæmisgefandi fyr-
ir aðra starfsmenn borgarinnar.
Samkvæmt upplýsingum frá
Mannauðsskrifstofu Reykjavíkur-
borgar hafa ekki verið gerðir marg-
ir hjólreiðasamningar enn sem kom-
ið er og því vanti reynslu á fyrir-
komulagið áður en fjöldi þeirra
verður tekinn saman. Búast má við
að þeim fjölgi með hækkandi sól en
samningurinn er uppsegjanlegur
með mánaðarfyrirvara og því mögu-
legt að hafa samning í gildi hluta úr
ári.
Fram kemur á vefsíðu Mannvits
að fyrirtækið veitir starfsmönnum
sínum allvíðtækan samgöngustyrk
þar sem hægt er að fá strætókort
greidd og eins er hægt að fá and-
virði strætókorts fyrir þá sem
ganga eða hjóla til vinnu eða koma
með öðrum í bíl. Að auki eru merkt-
ir fyrirtækisbílar til staðar fyrir
vinnutengdar ferðir og ef þeir sem
nýta sér vistvænan ferðamáta þurfa
óvænt að ferðast í einkaerindum á
vinnutíma fá þeir endurgreiddan
leigubílakostnað.
thuridur@mbl.is
Hjólreiðasamningar í gildi
Morgunblaðið/Ásdís
Ferðast um á hjóli Í mótun er sérstök samgöngustefna fyrir borgarstarfsmenn sem starfa munu í Borgartúni.
Hjólreiðasamningur
borgarinnar kveður á
um að starfsmaður hjóli
í og úr vinnu og fyrir
það fær hann mánaðar-
legar greiðslur sem
samsvara 50 km akstri
Bílaþjóðir gleyma því auðveldlega að til sé annar ferðamáti en bíllinn. Æ fleiri hér á landi telja þó hjólreiðar bráðsniðugt sam-
göngutæki út frá heilbrigðis- og umhverfislegum sjónarmiðum og ekki hvað síst þegar dýrtíð ríkir. Möguleiki á gerð hjólreiða-
samnings sem svipar til ökutækjastyrks virðist hins vegar ekki á allra vitorði. Þuríður Magnúsína Björnsdóttir hjólaði í málið.
|þriðjudagur|29. 4. 2008| mbl.is
daglegtlíf
Sesselja Traustadóttir grunnskólakennarihefur í seinni tíð gerst mikill hjólagarpurog er ötull talsmaður aukinnar hjólreiða-
menningar á Íslandi. Hún er varaformaður
Landssamtaka hjólreiðamanna og situr í stjórn
Íslenska fjallahjólaklúbbsins. Ljós rann upp
fyrir henni fyrir tveimur árum þegar tók hún
þátt í hjólreiðaátakinu Hjólað í vinnuna. „Allt í
einu sá ég að þetta væri lífsstíll sem ég gæti
sætt mig við,“ segir Sesselja sem fer nú flestra
sinna ferða á hjóli og fjölskylda hennar hefur
m.a. farið í hjólaferðir út fyrir landsteinana.
Sesselja hefur hjólað í vinnuna í Álftamýrar-
skóla í allan vetur og hvetur samstarfsfélaga
sína til hins sama. „Þegar átakið Hjólað í vinn-
una stendur yfir hvet ég fólk til að fara lengri
leið heim á hjólinu og telja kílómetrana. Þá er
ég með leik þannig að ef fólk hjólar t.d. í Perl-
una fær það límmiða, það er mikil stemning. Ég
er svo mikill kennari,“ útskýrir Sesselja kank-
vís.
Í haust gerði hún svo hjólreiðasamning við
Reykjavíkurborg og segist fá um 40 þúsund
krónur á ári. „Í rauninni ætti að borga okkur
miklu meira fyrir að losa minni koltvísýring,“
segir hún en lýsir hins vegar ánægju með þetta
framlag hjá borginni. Samningur sem Mannvit
bjóði upp á sé þó betur útfærður og ekki eins
hamlandi en í samning borgarinnar gildi einu
hvort maður hjóli 50 km á mánuði eða 50 km á
dag. Landssamtök hjólreiðamanna séu að
leggja drög að því sem þau telja mjög góðan
hjólasamning. „Við erum að skoða hvað er að
gerast í kringum okkur og það er mikið, Danir
tala t.d. um skattalækkanir fyrir fólk sem hjólar
í vinnuna. Við sóttum nýlega fund hjá hjólreiða-
nefnd Reykjavíkur sem hefur áhuga á að bæta
hag hjólreiðafólks. Borgin áttar sig náttúrlega á
því að það er ekki endalaust hægt að hlaupa
skilyrðislaust eftir því að opna fleiri bílastæði,
það þarf að grípa til opinberra aðgerða svo við
getum þrifist hérna. Ef fólk þorir að koma út að
hjóla fáum við miklu fallegri og brosandi borg.
Það má ekki gleyma því að mannlífið er ekki fal-
legt með fullt af fólki í bílum, það er svo gott að
geta brosað hver til annars í umferðinni og það
má líka spjalla þegar maður hittist.“
Ég er sjálfbær!
Nánast allt vestan megin Elliðaáa hjólar
Sesselja en hún fer á bílnum ef hún þarf að
stússast eitthvað t.d. fyrir krakkana sína en
sjaldnast fyrir sjálfa sig. „Mér finnst mest gam-
an að fara í Bónus með kerruna aftan á hjólinu,
mér finnst það svo töff, ég er sjálfbær! Ég get
ferðast með mörg kíló af mat og drykk og bara
með kerru aftan í.“
Hún segir stundum upplit á fólki enda ekki
margir sem fari hjólandi í matarinnkaup hér á
landi. „Ég fæ notalega strauma frá fólki: „Mikið
ertu dugleg,“ segir það og trúir því ekki hvað
þetta er fyrst og fremst skemmtilegt. Maður
fer að hugsa aðeins öðruvísi þegar maður
ferðast allt á hjóli, maður hættir að skjótast
alltaf allt og skipuleggur sig betur. Það þarf
heldur ekki að fara í leikfimi eftir vinnu.“ Hún
undirstrikar þó að hún eigi bæði líkamsrækt-
arkort og bíl. „En hjólið gerir alveg rosalega
mikið fyrir mig. Ef maður hugsar út frá al-
mennri lýðheilsu væri hægt að losa þjóðina við
mikið af gleðipillum, bara við það að fá fleiri út
að hjóla. Þetta er svo gríðarlega holl og nær-
andi hreyfing – og nytsamleg!“ Veðrið sé held-
ur ekkert vandamál með góðum klæðnaði. „Ég
finn aldrei fyrir veðri. Þessi búningur utan um
mig kostar alveg 25 þúsund krónur en er mjög
góður.“
Ekki hvað síst í ljósi umræðna um hækkandi
eldsneytisverð síðustu misserin segir Sesselja
það tilvalið fyrir starfsmenn borgarinnar að
gera hjólasamning, „þó það væri ekki nema
bara frá maí fram í september. Ef fólk færi að
hjóla sæist hve það drægi úr umferðinni og fólk
fengi greitt nokkra þúsundkalla fyrir að fara í
vinnuna í stað þess að þurfa að borga endalaust
með sér.“ Hún játar því glaðlega að hún komi út
í plús. „Ég geri það á svo margan hátt.“
Hún vill að Reykjavíkurborg liðki á ýmsan
hátt fyrir hjólreiðum, t.d. opni sundstaði sína
fyrir hjólreiðafólki til að skola af sér ferða-
svitann. Hjólreiðasamtökin hafa auk þess sett
fram tillögu um hjólavísa. „Það minnir fólk á að
hjólreiðamenn eru á samgöngutæki sem eiga
allan rétt á að vera á götum borgarinnar, án
þess að það sé keyrt á þá. Til þess þurfum við
hjólreiðafólk að vera sýnileg og markvisst verð-
ur að minna ökumenn á tilvistarrétt hjólreiða-
fólks. Því miður eru hjólreiðar á gangstéttum
og útivistarstígum dæmi um falskt öryggi. Svo
dregur það úr umferðarhraða þeirra sem nota
hjólin sín sem samgöngutæki.“ Sesselja er með
í undirbúningi stórt kennsluprógramm um
hjólafærni og hún segir marga vilja sjá að
markvisst sé unnið að málum hjólreiðamanna.
Alltaf sé t.d. þörf á að minna á hve hægri beygja
ökumanna sé varasöm því þá sé hjólreiðamaður
á stíg ökumanninum nánast ósýnilegur.
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Hjólagarpur „Ég get ferðast með mörg kíló af mat og drykk og bara með kerru aftan í,“ segir
Sesselja sem ferðast að langmestu leyti á hjóli og Snati fær stundum að fylgja með.
Brosandi borg með hjólum
Ef fólk þorir að koma út að hjóla
fáum við miklu fallegri og bros-
andi borg. Það má ekki gleyma
því að mannlífið er ekki fallegt
með fullt af fólki í bílum
Hjólað í vinnuna á samningi
VORIÐ er á næsta leiti og nú er lag fyrir landsmenn að
láta reyna á hjólakunnáttuna sem langflestir búa yfir
og hjóla í vinnuna. Íþrótta- og ólympíusamband Íslands
hefur frá árinu 2003 staðið að heilsu- og hvatningar-
átakinu Hjólað í vinnuna. Þessi árlega vinnustaða-
keppni er farin að sverja sig í ætt við vorboðana ljúfu
og í ár hefst átakið 7. maí og stendur í þrjár vikur. Í
fyrra hjóluðu þátttakendur samtals 311,5 hringi í
kringum landið.
Lesendur sem vilja eiga þátt í hringferðunum í ár og
velja hjól sem samgöngutæki ættu í leiðinni að athuga
undirtektir vinnuveitanda með hjólreiðasamning.