Morgunblaðið - 30.04.2008, Blaðsíða 34

34 MIÐVIKUDAGUR 30. APRÍL 2008 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Guðlaugur Jóns-son var fæddur
að Skarði á Skarðs-
strönd, Dalabyggð,
30. apríl 1914. Hann
lést á hjúkr-
unarheimilinu
Holtsbúð að kvöldi
23. apríl síðastliðins.
Foreldrar hanns
voru Ólína Sesselja
Kristjana Ívars-
dóttir, f. 29.6. 1866,
d. 9.1. 1917 frá
Langeyjarnesi og
Jón Hannesson
vinnumaður á Skarði, f. 1.2. 1876,
d. 20.10. 1933 frá Heiðnabergi.
Guðlaugur ólst upp á Skarði með
föður sínum en móður sína missti
hann mjög ungur.
Albróðir Guðlaugs var Óskar
Georg Jónsson, f. 31.10. 1915, d.
12.9. 1998. Hálfbróðir sammæðra
var Marinó Breiðfjörð Valdimars-
son, f. 16.4. 1906, látinn. Hálf-
systkini samfeðra Ragnar Jóns-
son, f. 6.2. 1908, látinn, Helga, f.
23.9. 1918.
Díana Guðlaug, á hún 3 börn,
Sylvía, á hún 2 börn, Ólína Krist-
jana, Sesselja Ósk, Arnar Gauti.
4) Valdimar, f. 14.7. 1961. Börn
hans með Elísabetu Pálsdóttur
eru: Bylgja Rán. Hún á 2 syni,
Oddrún Ragna, Jón Þorberg. 5)
Ólína, f. 9.6. 1964, gift Sigurði
Rafni Borgþórssyni, barn þeirra
er Melkorka Rut. Fósturdóttir er
Kristín Jóhanna Valdimarsdóttir,
f. 5.8. 1943. Börn hennar eru a)
Sigurður, f. 12.7. 1961, á hann 3
börn. b) Kjartan, f. 12.7.1961, á
hann 3 börn. c) Guðlaug, f.
20.1.1963, á hún 3 börn d) Ingi-
björg Sigurunn, f. 2.1.1964, á hún
6 börn. e) Kolbrún, f. 9.10.1982, á
hún 1 son. Kristín á 3 barna-
barnabörn. Guðlaugur dvaldi á
Hjúkrunarheimilinu Holtsbúð síð-
ustu 6 árin. Guðlaugur var vinnu-
maður á Skarði, síðan í Búðardal,
flutti til Reykjavíkur 1953, vann
hjá varnarliðinu. Hjá Bílasmiðj-
unni hf. starfaði Guðlaugur 1954-
1974 er hún hætti rekstri. Síðan
hjá Pétri Snæland, á Hótel Akra-
nesi til 1979. Eftir það hjá Goða-
borg og svo ýmis störf eftir það.
Guðlaugur verður jarðsunginn
frá Garðakirkju, Garðabæ, í dag
og hefst athöfnin kl. 13.
Ingveldur, f. 27.12.
1926, látin.
Guðlaugur giftist
12.9. 1943 Ingi-
björgu Valdimars-
dóttur, f. 29.6. 1925.
Hún er dóttir
hjónanna Valdimars
Sigurðssonar og
Ingigerðar Sig-
urbrandsdóttur frá
Rúffeyjum á Breiða-
firði.
Börn Guðlaugs og
Ingibjargar: 1) Jón,
f. 22.8. 1945, kvænt-
ur Öldu Særósu Þórðardóttur.
Börn þeirra, Þórey Jónína, á hún
tvær dætur, Guðlaugur, á hann
tvær dætur, Óskar Georg, hann á
3 börn, Sóley Sigurborg, á hún
eina dóttur,
2) Jóhannes Kristján, f. 24.1.
1948, kvæntur Hildi Steinþórs-
dóttur. Börn þeirra: Hjörvar, hann
á einn son, Sandra, Hilmir, Brynj-
ar. 3) Kristbjörg Helga, f. 16.10.
1952. Börn hennar og Kristjáns
Arnfjörðs eru Guðmundur Ingvar,
Faðir minn ólst upp í fátækt og
átti erfiða æsku, móðir hans lést þeg-
ar hann var einungis þriggja ára
gamall. Konurnar á heimilinu Skarði
við Skarðsströnd önnuðust hann þar
sem faðir hans var vinnumaður á
heimilinu. Þegar Guðlaugur fór að
geta bjargað sér sjálfur vann hann
við hlið föður síns við sjómennsku,
heyskap, sendiferðir á hestum og
seinna við akstur á pallbíl, einn af
fyrstu bílum á Íslandi. Hann giftist
Ingibjörgu og bjuggu um tíma á
Skarði, þaðan fluttust þau í Búðardal
og voru með búskap, skömmu síðar
fluttist fjölskyldan suður til móður-
afa og hans fjölskyldu, þar sem þau
bjuggu fyrst um sinn.
Foreldrar mínir keyptu sumarbú-
stað við Elliðaár og þangað flutti fjöl-
skyldan með fjögur börn í eitt her-
bergi og eldhús. Með dugnaði og
vinnusemi pabba stækkaði húsið
fljótt í 5 herbergi og bar heitið Skarð
víð Elliðaár. Faðir minn vann á
Keflavíkurflugvelli um tíma og síðan
hjá Bílasmiðjunni. Við Elliðaár var
gott að búa, þar var sveit í borginni.
Það var sama hvað pabbi tók sér fyr-
ir hendur, það lék allt í höndum hans,
má þar nefna smíðar, bílaklæðning-
ar, viðgerðir við bílvélar, saumavél-
ar, rafmagnstæki og klukkur. Hann
smíðaði einnig fyrir okkur krakkana
fjölbreytt leikföng og kenndi okkur
að bjarga okkur sjálf, því allt er hægt
ef viljinn er fyrir hendi. Frá Elliða-
ánum fluttist fjölskyldan síðan að
Grettisgötu og gamla húsið við El-
liðaár var rifið.
Eftir að foreldrar mínir skildu
fluttist faðir minn upp á Akranes og
starfaði sem húsvörður á Hótel
Akranesi í mörg ár, þar líkaði honum
vel. Bróðir Guðlaugs, Óskar bjó fyrir
vestan, á Ballará, þangað fór faðir
minn hvert sumar og vann við hey-
skap og fleira eins og fyrstu hjúskap-
arárin. Guðlaugur bjó síðan hjá dótt-
ur sinni Helgu og hennar fjölskyldu.
Börn Helgu hændust fljótt að afa
sínum og hafa alla tíð haft náið sam-
band við hann, ekki síst eftir að hann
fluttist á Hjúkrunarheimilið Holts-
búð í Garðabæ. Ég kveð þig nú,
pabbi minn, með miklum söknuði, þú
varst orðinn mjög þreyttur og
heilsulaus fyrir löngu og hvíldinni
fegin. Þú hefðir orðið 94 ára í dag, 30.
apríl, til hamingju með daginn, Guð
varðveiti þig.
Þinn sonur,
Jóhnnes Kristján Guðlaugsson.
Elsku afi, mikið er það erfitt að
hugsa um að þú sért farinn frá okkur
en við vitum að þér líður betur núna.
Okkur langar að minnast þín með
nokkrum fallegum orðum og minn-
ingum frá okkur.
Við systkinin vorum það heppin að
fá að kynnast þér mjög vel, þú bjóst
með okkur í mörg ár. Það eru marg-
ar skemmtilegar minningar sem
fylgja þessum árum sem við áttum
saman. Þú gafst okkur mikið öryggi
þegar við vorum búnar í skólanum,
þú varst alltaf heima til að gæta okk-
ar og hjálpa okkur.
Afi, þvottahúsið var þitt. Það kom
aldrei til að okkur vantaði eitthvað
sem var óhreint því þú stóðst þig eins
og hetja við að halda öllum fötunum
okkar hreinum.
Þegar við áttum heima í Kópavogi
passaðir þú mjög vel upp á okkur
systurnar, þú ætlaðir ekki að leyfa
hvaða strák sem var að tala við okk-
ur. Ef þeir komu á lóðina til að spyrja
eftir okkur varst þú kominn út og
sagðir þeim að hypja sig í burtu,
einnig ef þeir ætluðu að fara í gegn-
um garðinn og reyna að plata þig þá
varst þú svo snöggur að hlaupa upp
og út í garð svo það gekk aldrei upp
hjá þeim.
Síðan þegar Björn og Vignir komu
til sögunnar þurftu þeir að sanna sig
fyrir þér, í dag ertu mjög sáttur við
þá. Þú náðir oft í okkur systurnar
þegar við vorum búnar að vinna –
munum við sérstaklega vel eftir því
þegar Sylvía hélt að þú værir kominn
til að ná í hana. Hún rauk út í bíl og
beið eftir þér dálitla stund en þá tók
hún eftir því að það var barnastóll í
bílnum og áttaði sig á því að þetta var
ekki þinn bíll.
Þér fannst yndislegt að geta keyrt
um stræti borgarinnar. Við systurn-
ar fórum í sunnudagaskólann og þar
var sagt við okkur að við ættum ekki
að blóta en þú áttir það stundum til
og þá gekk Díana á eftir þér og bað
guð fyrirgefningar í hvert skipti. Öll
þau jól sem við áttum saman voru
yndisleg, við vitum ekki hve oft við
fengum í magann af möndlugrautn-
um því þú varst alltaf svo lúmskur,
varst oft með möndluna en plataðir
okkur svo að við enduðum með því að
sleikja upp úr pottinum til að finna
hana.
Það var mjög gaman að sjá þig
þegar Gummi bróðir okkar kom með
bílinn til þín. Þú fékkst að hafa hann í
bílskúrnum í Holtsbúð, varst voða-
lega glaður að geta keyrt á milli og
gefið í. Þú sagðir við okkur að bílinn
gæti líka bakkað, varst voðalega
ánægður og brostir allan hringinn.
Sylvía man vel hvað þú ljómaðir þeg-
ar hún átti að koma með þér út í bíl-
skúr að sjá bílinn sem þú eitt sinn
keyptir þér. Þú settist á hann og
keyrðir fram og til baka. Sýndir
henni hvernig allt virkaði. Þú ljóm-
aðir af gleði.
Þegar við sjáum eða heyrum um
leikinn „fagur fiskur í sjó“ hugsum
við ávallt til þín, þú varst alltaf tilbú-
inn að leika við okkur og einnig við
barnabörnin þín í þessum leik. Elsku
besti afi, hvíldu í friði, elskum þig.
Díana Guðlaug.
Elsku afi.
Þú varst ótrúlega duglegur að búa
til karla úr appelsínum. Okkur
fannst ekki leiðinlegt að fara með
appelsínukarla með okkur í skólann.
Þér leist ekki vel á þegar Díana og
fjölskylda flutti til útlanda, þú spurð-
ir hana í hvert skipti sem hún kom í
heimsókn til þín hvort þau væru
komin heim á klakann aftur, en hún
var það heppin að geta heimsótt þig
oft. Þegar hún gifti sig gast þú ekki
verið viðstaddur vegna vanheilsu svo
brúðhjónin tóku stóran rúnt og
skruppu í heimsókn til þín í brúðar-
dressinu og gáfu þér blóm úr brúð-
kaupsvendinum. Þú varst mjög stolt-
ur af þessu.
Við ætluðum alltaf að reyna fá þig
með okkur til Vestmannaeyja því þú
hafðir aldrei komið þangað né
ferðast í flugvél.
Alltaf þegar við töluðum um þetta
hentaði það þér mjög illa svo það
varð aldrei neitt úr þessu hjá okkur.
En í dag getur þú skoðað Vest-
mannaeyjar vel úr þinni flugvél.
Díönu var það mikill heiður að þú
hélst Kristófer undir skírn, takk fyr-
ir það. Það gladdi þig ávallt mikið
þegar við komum með barnabörnin
til þín, brosið var það breiðasta og
hjartað blómstraði.
Það var yndislegt að Díana náði að
koma heim og kveðja þig áður en þú
kvaddir þetta líf, takk fyrir það. Við
vorum það heppin að geta öll sex
systkinin verið hjá þér og kvatt þig
þennan örlagaríka dag.
Elsku afi, okkar síðustu ár hefur
þú verið að búa þig undir að fara í
þetta ferðalag. Við gætum skrifað
fullt af bókum um allar þær frábæru
minningar sem við eigum.Við viljum
þakka Ólínu systur okkar fyrir allan
tímann sem hún gaf sér til að vera
með þér, og Sylvíu sem passaði að þú
fengir nóga næringu, og þér þótti
það ekki slæmt þegar hún nuddaði
fæturna á þér.
Elsku afi, við þökkum þér fyrir allt
sem þú hefur kennt okkur og hjálp-
að, hafðu það sem allra best hjá guði
sem geymi þig og varðveiti þig.
Saknaðarkveðjur.
Sylvía.
Elsku afi minn. Nú ertu farinn frá
okkur, við söknum þín mikið. Mikið
var gott að kúra uppi í hjá þér, þú
varst svo blíður og góður. Við undum
okkur vel saman í bílskúrnum heima,
þú kenndir mér að smíða og margt
fleira sem við dunduðum okkur við í
bílskúrnum. Ég elti þig á röndum ef
ég var ekki í leikskólanum eða skóla.
Ég nánast átti heima í þínu herbergi.
Þú gerðir svo margt fyrir mig.
Mér fannst æði er þú fékkst leik-
fangabyssuna mína með hvellhettun-
um lánaða því hundarnir í hverfinu
voru alltaf að skíta á blettinn og þú
skaust út um gluggann hjá þér til að
hrekja þá í burtu – þetta fannst okk-
ur báðum sniðugt. Við vorum miklir
félagar, þú og ég, afi. Enda held ég
að þú hafir alið mig upp, þú varst svo
blíður og góður. Þú smíðaðir verk-
færaskáp handa mér með lás og öllu
hengdir hann upp í bílskúrnum og
fylltir hann af verkfærum. Þetta var
heilagur skápur. Það mátti enginn
komast í hann. Þú brýndir það fyrir
mér og ég var svo stoltur með lyk-
ilinn en hann var geymdur hjá þér.
Þá var öruggt að enginn komst inn í
skápinn, þú passaðir lykilinn. Þess-
um skáp hefur mamma mátt drösla
með okkur er við höfum flutt á milli
húsa.
Við áttum öll leynistað í herberg-
inu þínu svo við hefðum frið með okk-
ar dýrmæta dót og sælgæti. Þú hafð-
ir gaman af því að spila, margar
stundirnar sátum við eitthvert systk-
inanna að spila við þig, þú varst alltaf
tilbúinn. Við löguðum hjólin saman
og eins er þú varst að dútla við bílana
þá mátti ég alltaf vera með. Það var
alveg sama hvað þú varst að gera,
alltaf máttum við snúast þar í kring
enda lærðum við mikið af því. Ég
kom oft upp í Holtsbúð eftir að þú
fórst þangað, ég sætti mig aldrei við
þegar þú fórst að heiman. Þú áttir að
vera hjá okkur. Mikið varstu flottur
á litla bílnum sem Guðmundur
keypti svo þú kæmist á milli húsa í
Holtsbúð, þú varst svo stoltur er þú
komst akandi. Eftir að þú gast ekki
keyrt hann kom ég stundum til þín á
honum með sódavatnið, það fannst
þér gaman. Það var sárt að sjá hvað
þú varst orðinn veikur, ég fór með
mömmu til þín er hún sat hjá þér síð-
ustu sólarhringana – ég vildi vera hjá
þér, það kom ekki til greina að vera
heima. Innst inni héldum við að þér
mundi batna, þú máttir ekki yfirgefa
okkur. Ég vildi ekki missa þig. Við
héldum öll í höndina á þér er þú
kvaddir.
Þinn
Arnar Gauti Arnfjörð.
Elsku afi minn. Nú ertu farinn frá
okkur, það er mjög erfitt að sætta sig
við það, þú varst okkur systkinunum
svo mikið. Ég man er geitungur var í
eldhúsglugganum og ég var svo
hrædd að ég þorði ekki inn en þú
fórst inn og tókst hann úr gluggan-
um. Ég var svo hreykin af þér að ég
tilkynnti öllum hvað þú værir mikil
hetja að taka fluguna. Þú varst sko
hetjan mín. Einnig er við Arnar
kveiktum í vinnuherberginu hennar
mömmu og leikherberginu okkar. Þú
komst niður um morguninn við átt-
um að fara á leikskólann eftir hádegi
en vorum niðri að leika okkur. Arnar
fann kveikjarann og við fórum að
fikta við sígarettustubbana í ösku-
bakkanum sem þarna var. Við vorum
að athuga hvernig væri að reykja, þú
rakst okkur upp.
Við höfðum fundið karamellupoka
og fórum hróðug upp með hann og
inn í herbergi til að borða karamell-
urnar. Mamma spurði hvað við hefð-
um verið að gera af okkur því við vor-
um svo kindarleg. Þú fórst aftur
niður í þvottahús svolítið seinna því
þér fannst það þitt athafnasvæði og
bílskúrinn. Komst svo upp og sagðir
mömmu að við værum búinn að
kveikja í. Þegar þú rakst okkur upp
hentum við sígarettustubbnum í
bókhaldið hennar mömmu, nóg elds-
efni. Mamma og þú fóruð niður að
reyna slökkva eldinn en hann var svo
mikill að það var ekki hægt svo
mamma bað þig að koma upp en þú
ætlaðir að slökkva eldinn. Hún var í
vandræðum að ná þér úr reyknum.
Þið komuð upp, mamma hringdi á
slökkviliðið. Þú komst okkur út úr
húsinu og fórst síðan til Óskars að
hjálpa honum út með súrefniskútinn.
Þú varst með stjórnina á hreinu.
Svo kom löggan, mikið varð ég
hrædd og er enn við lögregluna. Þeir
vildu fara með þig í skoðun á spítala
en þú vildir það ekki og varst með all-
an hugann við að koma Óskari upp á
Vífilsstaði. Aldrei sagðirðu styggð-
aryrði við okkur þó að þú þusaðir yfir
uppátækinu í okkur. Við Arnar vor-
um uppátektasöm en aldrei skamm-
aðir þú okkur en hafðir vakandi auga
með hvað við vorum að bralla. Ekki
var vanþörf á enda datt okkur ým-
islegt í hug. Þú kenndir mér að
prjóna eins og hinum kökkunum.
Afi minn, þú varst svo þrjóskur ef
þú tókst eitthvað í þig en samt svo
góður. Aðra eins hetju á enginn
nema ég og við systkinin. Þú varst
besti afi í heimi. Það verður skrýtið
að geta ekki farið í Holtsbúð í heim-
sókn. Óskar tekur á móti þér á nýj-
um stað og mamma þín og pabbi. Ég
veit að þú hefur það betra þar.
Þín
Sesselja Ósk Arnfjörð.
Elsku besti afi minn, nú ertu far-
inn. Það verður erfitt að hugsa til
þess að þú sért farinn, en ég á marg-
ar góðar gamlar sem nýjar minning-
ar frá þér og um þig, þótt ég sé bara
tvítug, því þú bjóst heima hjá okkur
og það hefur gert þig að mínum lang-
besta vini sem ég mun aldrei gleyma.
Mér finnst ég líka svo rosalega hepp-
in að hafa kynnst þér svona vel, þú
varst alltaf til staðar fyrir mig og
systkini mín.
Elsku afi minn, ég man mjög vel
eftir því þegar þú varst alltaf að
segja mér sögur úr sveitinni, þú
hafðir svo gaman af því að rifja þetta
allt saman upp og mér fannst svo
gaman að hlusta á þær. Þú elskaðir
að segja mér sögur af henni Krist-
jönu, hvað hún var æðislega góð
kona og þegar ég fæddist vildir þú að
ég héti í höfuðið á henni og ég er
mjög ánægð með það, ég vona að ég
hafi verið jafngóð við þig og hún var.
Þú varst minn spilafélagi, þú
kenndir mér marías og ólsen ólsen
sem við vorum alltaf að spila. Þú
varst svo rosalega góður í marías að
þú gast alltaf lesið út hvaða spil ég
væri með. Þú leyfðir mér að geyma
nammið mitt í skápnum þínum svo
Sesselja og Arnar gætu ekki borðað
það frá mér og stundum gleymdi ég
því í nokkur ár. Við krakkarnir litum
svo mikið upp til þín eins og til dæmis
hvernig þú bjóst um rúmið þitt, það
var alltaf svo fallegt og snyrtilegt
þannig að við krakkarnir vorum far-
in að gera eins. Þú hafðir svo gaman
af því að föndra og þótt þú værir með
þessa stóru mjúku putta gastu gert
allt sem var lítið og smátt með þeim,
eins og t.d. þegar þú límdir saman
íspinnana og bjóst til hús úr þeim.
Árið 2002 fluttist þú á Hjúkrunar-
heimilið Holtsbúð, ég veit ekki
hvernig þér leið þar en í lokin var þér
nú farið að leiðast svolítið. Þú mál-
aðir fullt af flottum hlutum þarna og
gafst okkur afabörnunum þínum
sem við öll erum mjög ánægð með.
Þú varst svo ánægður þegar Gummi
bróðir lét þig fá rafmagnsbílinn. Þú
gast dundað þér við hann og þér
fannst hann svo æðislegur. Þú fórst
ekkert á honum nema í næsta hús til
að fara í mat. Þér fannst alltaf svo
æðislegt þegar maður kom í heim-
sókn til þín, þú varst alltaf búinn að
finna fullt af hlutum sem maður
þyrfti að gera fyrir þig, Þú elskaðir
kex með hvítu kremi á milli, kandís,
kleinur og sódavatn. Og svo kom ég
stundum með Elitess fyrir þig og þér
fannst það æðislegt.
Við brölluðum margt saman síð-
ustu dagana þína hér. Nú verður
skrítið að fara ekki upp í Holtsbúð í
heimsókn til þín og spjalla smávegis
við þig, og hoppa í Bónus og kaupa
fyrir þig kex og sódavatn. Jæja,
elsku afi minn, ég er nú ekki eldri en
tvítug þannig að ég hef ekkert ro-
samikið til að skrifa til þín því tíminn
líður svo rosalega hratt og margt
gleymist. Þetta er búinn að vera æð-
islegur tími með þér, en ég sakna þín
rosalega og þú munt alltaf vera efst í
hjarta mér, en nú ertu kominn á
betri stað, til litla bróður þíns og for-
eldra og þér líður mjög vel. Ég fann
fallegt ljóð sem lýsir tilfinningum
mínum til þín, elsku afi. Vertu bless,
afi minn, og við sjáumst aftur seinna.
Er leiðir skilja, afi elskulegi,
við eigum gull í minninganna sjóð.
Um allar þínar mörgu og góðu gjafir,
sem gleymast ei, þótt lokist gröfin hljóð.
Elsku afi, þökkum þér af hjarta,
þína leiðsögn, gæði þín og tryggð.
Öll þín merka ævisaga á jörðu,
er á visku og sönnum manndóm byggð.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Þín afadóttir
Ólína Kristjana.
Guðlaugur Jónsson
Er leiðir skilja, afi elskulegi,
við eigum gull í minninganna sjóð.
Um allar þínar mörgu og góðu gjafir,
sem gleymast ei, þótt lokist gröfin hljóð.
Elsku afi, þökkum þér af hjarta,
þína leiðsögn, gæði þín og tryggð.
Öll þín merka ævisaga á jörðu,
er á visku og sönnum manndóm byggð.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Ólína Kristjana A.K.
HINSTA KVEÐJA