Morgunblaðið - 03.06.2008, Qupperneq 28

✝ GuðmundurArason fæddist
á Heylæk í Fljóts-
hlíð 17. mars 1919.
Hann lést á hjúkr-
unarheimilinu
Holtsbúð 27. maí
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru Ari
Magnússon sjómað-
ur og útgerð-
armaður í Reykja-
vík, f. á Heylæk í
Fljótshlíð 1.9. 1890,
d. 12.4. 1966, og Jó-
hanna Jónsdóttir húsmóðir, f. í
Vestmannaeyjum 16.8. 1887, d.
20.3. 1974. Bróðir Guðmundar var
Ísleifur, f. 6.8. 1913, d. 27.2. 1995,
kvæntur Klöru Karlsdóttur, f.
31.10. 1912, d. 18.1. 2007.
Guðmundur kvæntist 2.6. 1945
Rannveigu Þórðardóttur, f. í
Reykjavík 12.5. 1923. Foreldrar
hennar voru Þórður G. Magnússon
sjómaður í Reykjavík, f. 1.9. 1897,
d. 18.6. 1976, og Rannveig Krist-
mundsdóttir, f. 28.9. 1889, d. 29.5.
1923. Börn þeirra hjóna eru 1) Ari,
f. 2.11. 1944, kvæntur Elínu Önnu
Brynjófsdóttur, f. 4.3. 1945. Börn
þeirra eru a) Brynjólfur, f. 27.5.
1977, og b) Anna Rannveig, f.
11.12. 1979, gift Kristni Þóri Ólafs-
syni, f. 15.6. 1983. Dætur þeirra
eru Elín Birta, f. 1998, og María
Björt, f. 2003, og 2) Anna Jóhanna,
f. 27.7. 1952, gift Kára Geirlaugs-
syni, f. 15.5. 1949. Börn þeirra eru
a) Guðmundur, f. 18.5. 1974, b)
Erla Björg, f. 29.8. 1978, gift Kjart-
bjuggu þau í Eskiholti 12 í Garða-
bæ.
Guðmundur vann margvísleg fé-
lagsstörf, einkum í sambandi við
íþróttir. Hann var aðalhnefa-
leikaþjálfari Ármanns á árunum
1938-1953 og Íslandsmeistari í
þungavigt árið 1944. Einnig
gegndi hann starfi formanns
Hnefaleikaráðs Reykjavíkur.
Hann barðist lengi fyrir því að
hnefaleikar yrðu leyfðir hér á
landi á nýjan leik. (Þegar það varð
svo að raunveruleika fékk hann á
ný að þjálfa unga og efnilega
hnefaleikakappa.) Einnig keppti
hann fyrir félagið í frjálsum íþrótt-
um og sundknattleik og varð
Reykjavíkurmeistari og Íslands-
meistari í þeirri grein. Guðmundur
var sæmdur gullmerki ÍSÍ árið
1984 og gerður að heiðursfélaga
Ármanns á 100 ára afmæli félags-
ins árið 1988. Hann var meðal ann-
ars formaður byggingarnefndar
Ármanns er félagsheimili þeirra
við Sigtún var reist. Auk þess var
hann sæmdur gullmerki Vals. Guð-
mundur var einnig mikill skák-
maður. Hann var forseti Skák-
sambands Íslands á árunum
1966-1969 og var hann gerður
heiðursfélagi þess árið 1981. Hann
kom því til leiðar að Skáksamband
Íslands eignaðist sitt fyrsta hús-
næði. Guðmundur gerðist Rotary-
félagi 1964 og var hann forseti
Rotaryklúbbs Kópavogs á árunum
1974-1975.
Síðasta árið dvaldi Guðmundur
á hjúkrunarheimilinu Holtsbúð í
Garðabæ.
Útför Guðmundar verður gerð
frá Vídalínskirkju í Garðabæ í dag
og hefst athöfnin klukkan 15.
ani Ólafssyni, f. 17.2.
1979, dóttir þeirra er
Anna Birna, f. 2003,
og c) Rannveig, f. 4.5.
1983.
Guðmundur fluttist
til Vestmannaeyja
með foreldrum sínum
er þau hófu útgerð
þaðan árið 1924. Þau
fluttust síðan til
Reykjavíkur árið
1930. Guðmundur
stundaði ýmis störf,
allt frá því að vera
sendisveinn til sjómennsku. Árið
1939 hóf hann síðan nám í skipa-
smíði í Stálsmiðjunni undir hand-
leiðslu Laurents Rasmussens.
Hann lauk sveinsprófi árið 1943 og
hlaut meistararéttindi árið 1948.
Guðmundur sýndi strax mikla
verkstjórnar- og skipulagshæfi-
leika og var ungur valinn til
mannaforráða. Hann var verk-
stjóri yfir nýsmíðadeild Land-
smiðjunnar á árunum 1950 til
1962. Þar stjórnaði hann stórum
hópi iðnaðarmanna og sinnti ýms-
um verkum af mikilli elju, sam-
viskusemi og dugnaði. Guðmundur
var stofnandi og aðaleigandi Borg-
arsmiðjunnar hf. árið 1962 er varð
ein af stærri vélsmiðjum á landinu.
Síðar eða árið 1970 stofnaði hann
járninnflutningsfyrirtækið Heild-
verslun Guðmundar Arasonar og
var hann forstjóri þess fyrirtækis
til 84 ára aldurs. Þau hjónin
bjuggu í 17 ár í Kópavogi, en fluttu
á Reynimel 68 árið 1970 og síðar
Hann tignar þau lög sem lífið
með logandi eldi reit.
Hann lærði af styrkleika stálsins
að standa við öll sín heit.
Hann lærði verk sín að vanda
og verða engum til meins.
Þá væri þjóðinn borgið,
ef þúsundir gerðu eins.
Þetta erindi úr hinu stórbrotna
ljóði, Höfðingi smiðjunnar eftir
Davíð Stefánsson frá Fagraskógi
kom upp í huga mér þegar ég settist
niður til þess að minnast tengda-
föður míns Guðmundar Arasonar. Í
mínum huga var hann höfðingi
smiðjunnar holdi klæddur. Öll er-
indi skáldsins eiga við lífshlaup
Guðmundar, meiri öðlingi á ég vart
eftir að kynnast á lífsleiðinni.
Ég átti því láni að fagna að kvæn-
ast Önnu dóttur hans fyrir 35 árum.
Ég komst fljótt að því að Anna var
ekki nein venjuleg dóttir í hans aug-
um, hann hefði vaðið eld og brenni-
stein fyrir hana svo að það var eins
gott að standa sig. Þegar við Anna
komum heim úr námi var Guðmund-
ur byrjaður að flytja inn stál. Þrem-
ur árum eftir heimkomuna réð hann
mig í vinnu, og hef ég starfaði við
fyrirtækið Guðmundur Arason ehf
allar götur síðan eða um 30 ár. Betri
vinnuveitanda hefði ég ekki getað
hugsað mér. Það er ekki sjálfgefið
að slíkt samstarf gangi upp, en ég
man aldrei til þess að okkur hafi
orðið sundurorða og segir það ým-
islegt um það hvers konar mann
Guðmundur hafði að geyma, það
voru forréttindi að fá að starfa með
honum. Þrátt fyrir stutta skóla-
göngu var Guðmundur sérlega
slunginn fjármálamaður og ber fyr-
irtækið sem hann stofnaði berlega
þess merki.
Margt hef ég lært af honum og
tileinkað mér og mun gera um
ókomna tíð. Einu sinni sem oftar
spurði hann mig: „Jæja hverning
var salan í dag?“ Ég var þá ekki
sáttur þar sem ég hafði misst af
góðri sölu á stálbitum. „Hafðu eng-
ar áhyggjur, við eigum þá bara
frammi á lager, þeir borða ekki
mat.“ Guðmundur hafði stórt hjarta
og fengu margir að njóta velvildar
og rausnarskapar hans. Það voru
ófáir skákmenn, íþróttamenn, félög
og einstaklingar sem sem hann
studdi með fjárframlögum í gegnum
árin. Þegar skrifstofa fyrirtækisins
var í miðborginni fórum við einu
sinni sem oftar í hádeginu út á
Hressó til þessa að fá okkur í svang-
inn. Þegar við komum til baka mæt-
um við einum útigangsmanni, sem
Guðmundur heilsar með virktum.
„Sæll vinur,“ sagði Guðmundur, tók
upp veskið og gaf honum fimm þús-
und krónur, sem var töluverður
peningur á þeim tíma. Þegar vin-
urinn var horfinn spurði ég Guð-
mund: „Hver var nú þetta?“ „Æ,
þessi var nú í boxinu hjá mér í
gamla daga.“ „Já, en þú gafst hon-
um fimm þúsund krónur!“ „Bless-
aður vertu, hann hefur miklu meiri
þörf fyrir hann en ég.“
Höndin, sem hamrinum lyftir,
er hafin af innri þörf,
af líknsamri lund, sem þráir
að létta annarra störf.
Sá fagri framtíðardraumur
er falinn í verkum hans,
að óbornir njóti orku
hins ókunna verkamanns.
Takk fyrir allt sem þú hefur verið
mér og mínum. Guð blessi minningu
þína.
Kári Geirlaugsson.
Þegar ég hugsa um hann afa
minn, þá er svo margt sem ég er svo
þakklát fyrir.
Ég er svo þakklát fyrir allan tím-
ann sem ég fékk að eyða með hon-
um. Hann hafði margt að gera, all-
staðar var hann virtur og mér
fannst hann alltaf vera eins og
kóngur hvar sem hann var. Stóri og
sterki afi minn. Hann hafði alltaf
tíma fyrir okkur, börnin sín og fjöl-
skyldan var alltaf í fyrsta sæti hjá
afa mínum. Við fórum með honum
til útlanda, við vorum með honum
uppi í sumarbústað, við vorum sam-
an á jólunum og hann kom alltaf í
afmælið mitt á hverju einasta ári.
Ég hélt alltaf upp á afmælið mitt því
að ég vissi að hann og amma myndu
koma. Við fengum að njóta góðs af
velgengni hans og hann hafði alltaf
tíma fyrir okkur. Hann var alltaf
svo ljúfur og góður við mig og ég
gat alltaf treyst á hann. Þegar ég
hljóp upp tröppurnar í G.A. Smíða-
járn til að heilsa upp á hann á skrif-
stofunni hans þá stóð hann alltaf
upp frá skrifborðinu til að taka á
móti mér og hann sagði alltaf: „Er
þetta þú, elsku Anna Rannveig
mín?“, eins og það væri enginn ann-
ar sem hann langaði til að hitta.
Hann gaf sér líka alltaf tíma til að
tala við mig og vildi vita hvernig allt
gengi, hvort það væri eitthvað sem
mig vantaði og hvort hann gæti eitt-
hvað gert fyrir mig. Þegar ég gekk
með hana Elín Birtu mína og allt
var svo erfitt þá sagði hann við mig:
„við gerum þetta bara saman“, því-
líkur afi. Hann hjálpaði mér alltaf
svo mikið.
Ég er svo þakklát fyrir að hann
Kiddi minn fékk að kynnast honum
afa og að stelpurnar mínar fengu að
þekkja hann og elska hann eins og
ég, sitja í fanginu hans og að hann
hafi fengið tækifæri til að taka þær í
stóra faðminn sinn. Ég er svo þakk-
lát fyrir bænirnar sem afi bað með
okkur þegar við fengum að gista hjá
þeim ömmu og sem afi og amma
hafa beðið fyrir okkur alla tíð.
Þeirra vegna fylgja okkur margir
englar sem hafa varðveitt okkur frá
mörgum óhöppum í lífinu. Ég er svo
þakklát fyrir það sem ég hef lært af
afa, að standa með sínum og að gera
allt með hlýju og ákveðni. Ég er svo
þakklát fyrir að hafa fengið að sitja
í fanginu hans, stóra og hlýja, fyrir
að fá að halda í sterku höndina
hans, fyrir að fá að hvíla í faðminum
Guðmundur Arason
28 ÞRIÐJUDAGUR 3. JÚNÍ 2008 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
Mér fannst langafi minn allt-
af svo hugrakkur. Ég elskaði
hann mjög mikið og ég sakna
hans.
Elín Birta.
HINSTA KVEÐJA


  


 



 
    
       
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir, tengdamóðir, dóttir,
amma og langamma,
AÐALHEIÐUR RÓSA EMILSDÓTTIR,
Hæðarbyggð 16,
Garðabæ,
andaðist sunnudaginn 1. júní.
Útförin fer fram fimmtudaginn 5. júní kl. 15.00 frá
Vídalínskirkju, Garðabæ.
Baldvin Magnússon,
Magnús Baldvinsson, Guðrún Ágústa Brandsdóttir,
Björt Baldvinsdóttir, Raphael Wechsler,
Hrund Óskarsdóttir, Árni Gunnarsson,
Drífa Óskarsdóttir, Stúart Hjaltalín,
Ágústa Kristín Árnadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi og
langafi,
HÖSKULDUR RAFN KÁRASON,
Vallargötu 14,
Vestmannaeyjum,
lést á Landspítalanum við Hringbraut, laugardaginn
31. maí.
Útförin fer fram frá Landakirkju í Vestmannaeyjum
laugardaginn 7. júní kl. 14.00.
Sigurleif Guðfinnsdóttir,
Kári Höskuldsson, Guðný Bjarnadóttir,
Ármann Höskuldsson, Bjarnheiður Hauksdóttir,
Jónas Höskuldsson,
Guðrún Sonja Kristinsdóttir, Baldur Benónýsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
✝
Elskulegur eiginmaður, faðir, tengdafaðir, afi og
langafi,
GUÐMUNDUR ARASON
forstjóri,
Eskiholti 12,
Garðabæ,
sem lést þriðjudaginn 27. maí, verður jarðsunginn
frá Vídalínskirkju Garðabæ í dag kl. 15.00.
Þeim sem vija minnast hans er bent á ABC
Barnahjálp.
Rannveig Þórðardóttir,
Ari Guðmundsson, Elín Anna Brynjólfsdóttir,
Anna Jóhanna Guðmundsdóttir, Kári Geirlaugsson,
Guðmundur Kárason,
Brynjólfur Arason,
Erla Björg Káradóttir, Kjartan Vídó,
Anna Rannveig Aradóttir, Kristinn Þór Ólafsson,
Rannveig Káradóttir, Michaël Pankar,
Elín Birta, María Björt og Anna Birna.
✝
Ástkær móðurbróðir minn,
RAGNAR SIGURÐSSON,
Dvalar- og hjúkrunarheimilinu Grund,
áður til heimilis að
Hólmgarði 32,
er látinn.
Útförin auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Ásta Guðjónsdóttir.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi og langafi,
BENEDIKT EYFJÖRÐ SIGURÐSSON
flugvirki,
Lækjasmára 72,
Kópavogi,
lést á heimili sínu laugardaginn 31. maí.
Jarðarför auglýst síðar.
Auður Lella Eiríksdóttir,
Sigrún K. Eyfjörð Benediktsdóttir, Guðni Freyr Sigurðsson,
Eiríkur Eyfjörð Benediktsson, Jórunn Ósk Ólafsdóttir,
Þorsteinn Eyfjörð Benediktsson, Ásta Sóley Sölvadóttir,
Guðjón Þór Jónsson,
Auður Ösp Jónsdóttir, Gunnþór Jens,
Heiða Ármannsdóttir, Halldór Frank,
barnabörn og barnabarnabörn.