Morgunblaðið - 13.06.2008, Blaðsíða 35
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 13. JÚNÍ 2008 35
!
"#
$
%
&
'
() & % ! '
%
*
'! %!
+
,- . +
#
!/ +
, !
()
!
!
& -
0
1 !
' ! ! ! &
! %
! 23 4 %
#
%
%
!#
0
! !'
#
&
!"#$%&!$'%( ) *+,,
!
- kemur þér við
Sérblað um mat
fylgir blaðinu í dag
Móðir ráðalaus vegna
veikinda sonarins
Verðhrun á bréfum í
Teymi og Eimskip
Stjórnvöld úrræðalaus
vegna efnahagsvanda
Airwaves bjargað
fyrir horn
Hætti í óhollustu til
að eiga fyrir hesti
Hvað ætlar þú
að lesa í dag?
SIGUR Rós er
tvímælalaust ein-
hver merkasta
hljómsveit Ís-
landssögunnar og
á alþjóðavett-
vangi er hún
sennilega með áhrifamestu sveitum
samtímans. Hljóðheimur hennar var
lengi vel einstakur en vel má færa
fyrir því rök að hann hafi jafnframt
verið orðinn fullreyndur, eins og síð-
ustu tvær hljóðversplötur Sigur
Rósar vitna svo vel um.
Á þessari fimmtu breiðskífu sveit-
arinnar hafa menn því ákveðið að
hrista svolítið upp í hlutunum.
Öðlingurinn og reynsluboltinn Ken
Thomas er staðinn upp úr stól hljóð-
meistara og í hans stað hefur nú sest
hinn óviðjafnanlegi Flood, sem lengi
vel nam við fótskör meistara á borð
við Brian Eno og Daniel Lanois. Þá
var ákveðið hljóðrita sem mest í lif-
andi samspili, auk þess að verja mun
minni tíma til eftirvinnslu en áður.
Þessi uppstokkun hefur heppnast
harla vel og strax í upphafslagi plöt-
unnar, „Gobbledigook,“ kveður við
nýjan og ferskan tón. Hljómurinn er
náttúrulegur, lifandi og hlýr, þar
sem kassagítar er í öndvegi. Hraði
lagsins er og meiri en menn eiga að
venjast frá Sigur Rós, auk þess sem
ólík taktbrigði mætast og örva at-
hyglina. Undirritaður átti í raunar í
stökustu vandræðum með að færa
taktferlið rétt til bókar. Afar hress-
andi og skemmtilegt.
Kærkominn upptakturinn heldur
áfram í næsta lagi, „Inní mér syngur
vitleysingur,“ þótt taktstríðan sé
fyrir bí. Þessi prýðilegi poppsmellur
situr allan tímann í fjórum og fjórðu,
svo athyglin hvílir nær óskipt á ljóm-
andi góðri laglínunni. Flutningurinn
ólgar og allur af spilagleði, þar sem
hljóðrýmið er nýtt til hins ýtrasta.
Tvímælalaust eitt af betri lögum
plötunnar og vænlegt til vinsælda.
Í þriðja lagi plötunnar, „Góðan
daginn,“ draga menn andann sem í
dýnamískri rétthugsun og hægja á
ferðinni. Þetta er blæbrigðarík ball-
aða þar sem ægifagrir strengir frá
Amiinu setja sterkan svip á frábæra
útsetninguna.
Aftur er taktur hertur í fjórða lag-
inu, „Við spilum endalaust,“ sem er
nokkurs konar tónlistarlegur hálf-
bróðir „Vitleysingsins,“ í sams kon-
ar takti og á sama hraða. Þetta er
glaðvært og gott popp, sem minnir
um margt á Bítlana. Þannig gæti
laglínan allt eins verið McCartneys
og útsetningin þess vegna eftir
Martin, þar sem sérdeilis áhrifamik-
ill blástur er í öndvegi.
Hugtakið „meistaraverk“ kom
ósjálfrátt upp í huga undirritaðs, eft-
ir hlustun á þessum fyrsta stundar-
fjórðungi hinnar nýju plötu Sigur
Rósar. Þessi byrjun er og ríflega
ágæt. En í fimmta laginu, „Festi-
val,“ er eins og botninn detti svolítið
úr hinni lofandi byrjun. Eftir heið-
bláan himinn og sól er eins og þoku-
slæða leggist þungt yfir Mosfellsdal-
inn. Glaðværð og gáski eru á bak og
burt, en kunnugleg angurværð eldri
verka tekur aftur völdin. Lagið er
dæmigerð og löturhæg Sigur Rósar-
ballaða af gamla skólanum, þar sem
eiginlegri lagasmíðinni lýkur
snemma en lopinn er teygður enda-
laust áfram í tilbreytingarsnauðu
hjakki, sem endar svo á klisju-
kenndum kraftkafla. Þetta rétt tæp-
lega tíu mínútna verk hefði að
ósekju mátt missa sín, þótt eflaust
sé það ágætt til síns brúks á tón-
leikum.
Aftur birtir eilítið yfir í sjötta lag-
inu, „Suð í eyrum.“ Aðlaðandi þrás-
tefjun slaghörpu og hrynheitur
pákuleikur leiða inn í ljómandi gott
lagið sem þó er til allrar hamingju
ekki of langt. Menn hætta þar leik
þegar hæst stendur, enda er næsta
lag heilar níu mínútur og raunar
beint framhald af „Suðinu.“ Þetta er
„Ára bátur“ og honum er áfram róið
af hárfínum stíganda og í óaðfinn-
anlegri dýnamík. Framan af er lág-
stemmd en undurfögur laglínan í
öndvegi og í lokin nær snilldin há-
marki, þegar drengjakór og sjötíu
manna sinfónía tekur undir með
hljómsveitinni. „Báturinn“ býr yfir
öllum þeim listrænu blæbrigðum
sem hina langlokuna skorti og er
besta verk Sigur Rósar til þessa.
„Illgresi“ er áttunda lag plöt-
unnar og afbragð. Þar fer Jónsi á
kostum, vopnaður kassagítar, í frá-
bærri lagasmíð og söng. Breiðskíf-
unni hefði að ósekju mátt ljúka á
þessu dásamlega lagi, enda gerist
fátt markvert eftir það. „Fljótsvík“
er að vísu alveg ágæt smíð, en
„Straumnes“ er bara óþarfur enda-
hali við hana. Þá gerir lokalagið, „All
Alright,“ lítið fyrir heildarmynd
plötunnar, þótt ekki sé það slæmt.
Með suð í eyrum við spilum enda-
laust kemst ansi nærri því að teljast
til meistaraverka. Hún markar tví-
mælalaust ákveðin tímamót á ferli
Sigur Rósar og gefur skýra vísbend-
ingu um að sveitin hyggist róa á ný
mið. Þó er eins og að menn séu enn í
árabátnum, rétt fyrir utan örugga
heimahöfnina og bíði þess að betur
viðri til siglinga á fjarlægari mið.
Róið á
ný mið
Orri Harðarson
TÓNLIST
Geisladiskur
Sigur Rós – Með suð í eyrum við spilum
endalaustbbbbm
ÁRNI Matthíasson gagnrýndi fyrstu plötu Sigur Rósar,
Von, er hún kom út árið 1997. Hafði hann m.a. þetta um
plötuna að segja:
„Von Sigur Rósar er ekki plata sem gleypt verður í
einum bita og vísast eiga hlutar af henni eftir að standa í
nema hörðustu ævintýramönnum. Hún er þó ferskur
andblær í rokklíf sem vill staðna í sókn eftir vindi. Vel
má vera að sumum þyki platan gamaldags á köflum, enda hugmyndirnar
margnotaðar og sitt hvað er ekki nýtt af nálinni. Það breytir því ekki að
Von er byltingarkennd plata nú á dögum og metin sem heild er hún fram-
úrskarandi.“
Byltingin enn á lífi
Morgunblaðið/Kristinn Ingvarsson
Á túr Sigur Rós er þessa dagana stödd á tónleikaferðalagi um Bandaríkin
en von er á sveitinni hingað til lands síðar í mánuðinum þar sem hún mun
leika á stórtónleikum í Laugardalnum ásamt Björk.
ASHLEY Cole, atvinnumaður í
knattspyrnu, er sagður ausa gjöfum
yfir eiginkonu sína Cheryl Cole
þessa dagana í von um að hún fyrir-
gefi honum að hafa haldið framhjá
henni með þremur konum.
Cheryl syngur með stúlknaband-
inu Girls Aloud og er í tónleikaferð
með sveitinni en Ashley er iðinn við
að senda henni gjafir.
Ashley lagði það meira að segja á
sig að fljúga frá London til Birming-
ham til að sjá eiginkonu sína syngja
og dansa á tónleikum en hann hefur
ekki verið þekktur áður af áhuga á
tónlistarstörfum eiginkonunnar. Þá
segja sögusmettur að Ashley beiti
Cheryl þrýstingi hvað barneignir
varðar, hann dauðlangi í króga. Slef-
berar segja Ashley þeirrar trúar að
barneignir muni bjarga hjónaband-
inu.
Gjafmildur
Ashley Cole
Reuters
Girls Aloud Cheryl Cole er önnur frá hægri í stúlknabandinu fræga.