Morgunblaðið - 13.09.2008, Page 4

4 LAUGARDAGUR 13. SEPTEMBER 2008 MORGUNBLAÐIÐ
FRÉTTIR
TÆPLEGA níræður karlmaður var í
gær dæmdur í fjögurra ára fangelsi
fyrir kynferðisbrot gegn dótturdótt-
ur sinni. Voru þau framin á árunum
1994-2005 þegar stúlkan var á aldr-
inum 4-15 ára gömul. Maðurinn neit-
aði sök en að mati dómsins var það
hafið yfir skynsamlegan vafa að hann
hefði gerst sekur um brotin.
Málið kom á borð lögreglu með
kæru félagsmálastjóra í bæjarfélag-
inu þar sem stúlkan býr. Þar segir að
hún hafi sætt misnotkun af hendi afa
síns frá því hún muni eftir sér í leik-
skóla og til 15 ára aldurs. Brotin urðu
alvarlegri eftir því sem stúlkan varð
eldri.
Þýddi ekkert að kæra
Fljótlega eftir að kæran barst
lagði frænka stúlkunnar, sem einnig
er barnabarn mannsins, fram kæru á
hendur afa sínum og lýsti svipuðum
brotum af hans hálfu. Jafnframt
sagði hún að hann hefði sagt að það
þýddi ekkert að kæra þar sem eng-
inn myndi trúa henni hvort sem er og
hann hefði hótað henni einhverju ef
hún kjaftaði frá. Málið sem leiddi af
kæru frænkunnar var síðar fellt nið-
ur þar sem brotin voru talin fyrnd.
Maðurinn benti á sér til varnar, að
hann hefði orðið getulaus vegna
sjúkdóms fyrir sextugt. Dómurinn
sagði þennan framburð ekki eiga sér
stoð í sjúkragögnum.
Fjölmargt studdi framburð
Í niðurstöðum dómsins segir að
framburður fjölmargra vitna styðji
frásögn stúlkunnar. Þannig hafi
móðir hennar sagt að stúlkan hafi
forðast afa sinn eftir að amma henn-
ar lést og faðir hennar skýrði frá því
að það hefði rifjast upp fyrir sér að
hann hefði orðið vitni að óeðlilegri
háttsemi mannsins gagnvart öðru
barnabarni sínu í sumarbústað fyrir
mörgum árum. Vinkonur stúlkunnar
greindu einnig frá því að stúlkan
hefði sagt þeim frá misnotkuninni.
Þar að auki taldi dómurinn að ekki
yrði litið fram hjá framburði frænk-
unnar sem fyrr var nefnd.
Maðurinn var því dæmdur fyrir
þau kynferðisbrot gegn stúlkunni
sem honum voru gefin að sök; „kyn-
ferðisbrot með því að hafa í fjölmörg
skipti snert á henni kynfærin, farið
með fingur í leggöng hennar, látið
hana fróa sér og í nokkur skipti látið
hana hafa við sig munnmök“. Við
ákvörðun refsingar var litið til þess
að brot mannsins voru alvarleg og
beindust gegn barnabarni hans nán-
ast alla hennar æsku eða allt frá því
hún var fjögurra ára og til fimmtán
ára aldurs. Með brotum ákærða
brást hann trúnaðarskyldum sínum
gagnvart henni og hann rauf fjöl-
skyldutengsl, segir í dómnum. Á
hinn bóginn var litið til þess að mað-
urinn er níræður en samkvæmt lög-
um og dómafordæmum getur hár
aldur lækkað refsingu.
Maðurinn var dæmdur til að
greiða stúlkunni 1,5 milljónir kr. í
bætur og 1,2 millj. í sakarkostnað.
Sandra Baldvinsdóttir, Finnbogi
H. Alexandersson og Þorgeir Ingi
Njálsson kváðu upp dóminn. Kol-
brún Sævarsdóttir saksóknari hjá
ríkissaksóknara sótti málið en Unn-
ar Steinn Bjarndal hdl. var skipaður
verjandi mannsins.
runarp@mbl.is
Braut árum
saman gegn
barnabarni
4 ára fangelsi fyrir kynferðisbrot
Morgunblaðið/ÞÖK
Í HNOTSKURN
» Árið 2007 voru refsingarfyrir kynferðisbrot gegn
börnum þyngdar.
» Þar sem brot mannsinsvoru framin fyrir þann
tíma hefur sú lagabreyting
ekki áhrif í þessu máli.
» Stúlkan sagði að sér þættisárt að stærstur hluti
minninga frá æsku sinni
tengdist brotunum.
» Sálfræðingur sagði óvístað stúlkan myndi nokkurn
tíma ná sér.
SVEINN Kjartan
Sveinsson, fyrrverandi
forstjóri Völundar, lést
í fyrrakvöld, 84 ára að
aldri.
Sveinn fædist 1. júní
1924 í Reykjavík. For-
eldrar hans voru
Sveinn M. Sveinsson,
forstjóri Völundar og
kona hans Soffía
Emelía Haraldsdóttir.
Sveinn varð stúdent
frá MR 1943. Hann
lauk fyrirhlutaprófi í
verkfræði frá Háskóla
Íslands 1945 og prófi í
byggingaverkfræði frá DTH í
Kaupmannahöfn 1948.
Sveinn var verkfræðingur hjá
Vegagerð ríkisins 1948 til 1954.
Hann var verksmiðjustjóri hjá
timburversluninni Völundi í
Reykjavík 1954 til 1968 og forstjóri
fyrirtækisins frá 1964.
Hann sat í stjórn Iðn-
garða hf. frá 1964 og
var jafnframt fram-
kvæmdastjóri. Hann
var formaður stjórnar
Rannsóknastofnunar
byggingariðnaðarins
1965 til 1973 og í
stjórn Verkfræðinga-
félags Íslands 1952 til
1954. Þá var Sveinn
formaður hesta-
mannafélagsins Fáks
1973 til 1976.
Hinn 27. maí 1950
kvæntist Sveinn Ingu
Vilborgu Einarsdóttur röntgen-
tækni, og lifir hún mann sinn. Þau
eignuðust sjö börn, Guðrúnu, sem
er látin, Soffíu, Svein Magnús, Guð-
mund, Einar, Sigurð og Þórlaugu.
Barnabörn og barnabarnabörn
þeirra eru 32 talsins.
Andlát
Sveinn Kjartan
Sveinsson LÍÐAN Össurar Péturs Öss-urarsonar, ungs manns sem fannst
lífshættulega slasaður við gatna-
mót Höfðatúns og Laugavegar, er
enn óbreytt. Hann liggur á gjör-
gæsludeild Landspítalans og er
tengdur við öndunarvél. Hann er
með alvarlega höfuðáverka en ekki
er vitað hvernig hann hlaut þá.
Enn á gjör-
gæsludeild
LÖGREGLAN í Borgarnesi hand-
tók í gær tvo ökumenn fyrir akstur
undir áhrifum fíkniefna. Annar var
tekinn rétt norðan við Borgarnes
eftir að hann hafði ekið aftan á ann-
an bíl en hinn náðist innanbæjar.
Sá sem ók aftan á bílinn var m.a.
með hass í blóðinu, skv. þvagprufu.
Báðir eru mennirnir þekktir að
fíkniefnabrotum og fleiru misjöfnu,
samkvæmt upplýsingum lögregl-
unnar.
Óku undir
áhrifum efna
Eftir Rúnar Pálmason
runarp@mbl.is
TVÆR konur sem búa gegnt Njáls-
götu 74 sögðu í samtali við Morgun-
blaðið í gær að mikið ónæði væri af
heimilinu og að hávaði við götuna
hefði stóraukist frá því það var opnað
í október í fyrra. Raunar hefði hverf-
isbragurinn tekið stakkaskiptum til
hins verra frá því í fyrrahaust.
Hvorug konan vildi koma fram
undir nafni og þær sögðu að sér þætti
umræða um heimilið jafnan fara niður
á afskaplega lágt plan og þær vildu
ekki að nöfn þeirra yrðu dregin þang-
að niður. Í hvert sinn sem íbúar and-
mæltu heimilinu væru þeir úthrópað-
ir, sakaðir um mannvonsku og að þeir
hefðu engan skilning á hlutskipti
heimilislausra. Þær sögðust hafa full-
an skilning á vandanum og vildu ekk-
ert fremur en að þessum mönnum
yrði hjálpað. Staðreyndin væri ein-
faldlega sú að þessi staðsetning væri
með eindæmum óhentug. Mótmæli
þeirra snerust um staðsetninguna.
Lögregla fastagestur
Önnur konan hefur búið við Njáls-
götu í sex ár. Hún sagði að lætin við
götuna hefðu stóraukist. Ein ástæðan
væri sú að miklar breytingar hefðu
orðið á íbúasamsetningu; margt fjöl-
skyldufólk hefði flutt úr hverfinu og í
staðinn komið yngra fólk. Því fylgdi
mun meira samkvæmishald og hávaði
á kvöldin og um nætur. Við þennan
hluta Njálsgötu hefði verið kominn
vísir að skemmtilegu hverfi með
mörgum fjölskyldum með ung börn
en þær hefðu flestar flutt eftir að
heimilið var opnað.
Þar að auki ætti lögreglan sífellt er-
indi að Njálsgötu 74, ýmist til að
skutla heimilismönnum heim til sín
eða sækja þá eða aðra drykkjumenn
sem væru til vandræða. Lögreglan
væri oftast á dísilbílum og þeim fylgdi
verulegur hávaði.
Þar með ónæðið sem heimilinu
fylgir alls ekki upp talið. Þrisvar sinn-
um hefði hún orðið vitni að líkamsárás
óreglufólks fyrir framan heimilið,
sem m.a. hefur beinst að heimilis-
mönnum, tvisvar séð fíkniefnasölu
fyrir framan heimilið og fjórum sinn-
um hefði hún séð áfengisflöskur koma
fljúgandi út um glugga þess. Í þeim
tilvikum hafa heimilismenn væntan-
lega laumað áfengi með sér inn og eru
að losa sig við flöskurnar til að brot
þeirra á húsreglum komist ekki upp.
„Þetta er ekki neitt sem maður vill
hafa fyrir börnunum sínum. Og ég hef
varið ótal klukkustundum í að út-
skýra fyrir [sex ára] dóttur minni að
þetta séu ekki vondir menn og að það
hafi aldrei neinn verið góður við þá.“
Konan sagði að þetta snerist ekki
einfaldlega um heimilið, heldur allt
sem því fylgdi, t.d. það óreglufólk sem
væri að reyna að hafa uppi á heim-
ilismönnum.
Konan kvaðst ekki hafa kvartað til
borgarinnar, hún hefði fengið sig full-
sadda á umræðunni eins og hún var í
fyrrasumar. Hún vill á hinn bóginn að
haldinn verði borgarafundur um
framtíð heimilisins hið fyrsta.
Engin sátt eða friður
um heimilið á Njálsgötu
 Fjölskyldur flytja  Hávaði við götuna jókst til muna
Morgunblaðið/RAX
Konurnar sem rætt var við í gær
vegna heimilisins á Njálsgötu 74
höfðu mjög svipaða sögu að segja;
hávaðinn hefði aukist til muna og
allt annar andi væri nú við götuna
en var áður en það var opnað.
Líkt og fram kemur í viðtalinu við
konuna sem birt er til hliðar sagði
hin konan að staðsetning heimilisins
væri mjög vanhugsuð. Njálsgata
væri of þröng fyrir svona starfsemi
og nábýlið of mikið. Hávaðinn kæmi
ekki endilega frá heimilismönnum
sjálfum, heldur óreglufólki sem
fylgdi því og reglubundnum um-
svifum lögreglu. Óreglufólk talaði
jafnan hátt og orðbragðið væri oft
slæmt. Stundum væri sagt að íbúar í
miðborginni yrðu að venjast hróp-
um og köllum en hún benti á að það
skipti líka máli hvað væri kallað.
Þegar óreglufólkið hrópaði heyrð-
ust fúkyrði, dónaskapur og hótanir.
„Til dæmis: Komdu með flöskuna
eða ég drep þig. Og þetta ómar inn
um gluggann,“ sagði hún. Slíkt
kæmi að jafnaði ekki frá öðru fólki.
Ung dóttir hennar hefði áður sofið í
herbergi sem snýr út að götu en hún
hefði fært hana annað þar sem
stúlkan vaknaði svo oft við fyr-
irganginn. „Mér finnst erfitt að
þurfa að útskýra fyrir fimm ára
gömlu barni að það sé verið að halda
á einhverjum æjandi og öskrandi út
í bíl,“ sagði hún.
Staðsetningin væri ekki heldur
heppileg fyrir heimilismenn. „Mér
finnst að þeir eigi skilið meira næði.
Þeir eiga skilið næði fyrir þeim úti-
gangsmönnum sem ekki búa á heim-
ilinu.“
Fúkyrði og hótanir
óma inn um gluggann
Umdeilt Íbúar við Njálsgötu eru margir enn ósáttir við heimilið.