Morgunblaðið - 19.09.2008, Side 20

daglegtlíf
K
nattspyrnumaðurinn
Hlynur Birgisson var
17 ára og á fyrsta ári í
2. aldursflokki þegar
hann hóf að leika með
meistaraflokki Þórs á Akureyri í
efstu deild. Þetta var 1985, nærri
aldarfjórðungur er liðinn en skórnir
fóru ekki á hilluna góðu fyrr en um
síðustu helgi.
Skórnir hafa farið víða, reyndar
ekki þeir sömu alla tíð, enda hefur
Hlynur leikið með Örebro í Svíþjóð
og Leiftri í Ólafsfirði auk Þórs, sem
og landsliðinu.
Hlynur lék sem framherji í mörg
ár; var mikill markaskorari í yngri
flokkunum og lék í fremstu víglínu í
meistaraflokki fyrstu árin.
Hlynur lék með landsliði 19 ára og
yngri og 21 árs og yngri og á að baki
12 leiki með A-landsliðinu. Upp-
haflega sem framherji og skoraði
meira segja, en í flestum leikjum
karlalandsliðsins var hann í stöðu
hægri bakvarðar. Og þótt harður í
horn að taka.
Hlynur segir margs að minnast
þegar hann lítur til baka; hann sakn-
ar þess vissulega að hafa ekki unnið
neina titla með félaginu sínu, Þór, en
er að öðru leyti mjög sáttur við fer-
ilinn. Hann segir tímann í Svíþjóð
sérstaklega góðan, nema fyrsta árið.
Þegar spurt er um það eft-
irminnilegasta nefnir Hlynur tvö at-
vik úr leikjum með Örebro. Þetta
segir hann um fyrsta markið sem
hann gerði fyrir sænska liðið. „Við
vorum að spila gegn AIK í Stokk-
hólmi. Ég hélt besta sóknarmanni
þeirra niðri allan tímann og náði líka
að skora; fékk boltann fyrir aftan
miðju, lék fram völlinn og komst
framhjá nokkrum hjá AIK og skor-
aði svo með þrumuskoti fyrir utan
teiginn. Það gerist varla betra hjá
bakverði!“
Hitt atvikið sem Hlynur nefnir er
honum líka ógleymanlegt en ekki
jafn ánægjulegt. „Við vorum að spila
Evrópuleik gegn Avenir Beggen í
Lúxemborg fyrsta tímabilið mitt í
Svíþjóð, haustið 1995. Ég jafnaði
leikinn á síðustu mínútunum og kom
liðinu þar með áfram. Það skipti fé-
lagið gríðarlegu máli fjárhagslega
og menn réðu sér ekki fyrir kæti.
Ég hafði verið skúrkur þetta sumar
en var allt í einu orðinn hetja. Svo
kom í ljós að þjálfarinn hafði notað
of marga útlendinga í leiknum – ég
kom inn á sem varamaður og var því
í raun sá ólöglegi – þannig að við
vorum dæmdir úr keppninni. Það
var ekki sérstaklega skemmti-
legt …“
Hlynur, sem varð fertugur í byrj-
un ársins, lauk námi í fjölmiðlafræði
frá Háskólanum á Akureyri í vor og
var nýlega ráðinn forstöðumaður fé-
lagsmiðstöðva þriggja grunnskóla
bæjarins í Rósenborg. „Ég er þakk-
látur fyrir að hafa komist heill frá
ferlinum og get liðið sáttur til baka.
Nú hefst nýr kafli og ég hlakka jafn
mikið til hans og allra leikjanna.“
Get litið mjög sáttur um öxl
Flugferð Síðasta flugferð Hlyns sem knattspyrnumanns var stutt. Aðrir
leikmenn Þórsliðsins „tolleruðu“ félaga sinn í kveðjuskyni á Akureyrarvelli.
Minningar Hlynur keypti sér forláta kistu á markaði meðan hann bjó í Sví-
þjóð. Í kistunni geymir hann m.a. úrklippur frá knattspyrnuferlinum.
Morgunblaðið/Skapti Hallgrímsson
Velkominn heim! Hlynur fær koss frá eiginkonunni, Ingu Huld Pálsdóttur, eftir síðasta leikinn með Þór, gegn
Haukum fyrir viku. Börnin eru Lillý Rut, sem fylgist vel með, Birgir Ómar og Laufey Elísa, til hægri.
Hlynur Birgisson hefur
lagt skóna á hilluna eftir
24 ár í meistaraflokki.
Skapti Hallgrímsson
ræddi við hann.
HLYNI gekk ekki vel fyrsta
sumarið sem hann lék með
Örebro. Hann hafði fótbrotnað
nokkrum misserum áður, var
ekki búinn að ná sér almenni-
lega þegar til Svíþjóðar kom
og lék lítið sumarið 1995.
Svíarnir hafa kannski klór-
að sér í kollinum, en Arnór
Guðjohnsen, sem lék með
Örebro, benti á Hlyn þegar
spurt var um góðan bakvörð.
„Ég byrjaði alveg skelfi-
lega! Við spiluðum á heima-
velli, vorum 3:0 yfir í hálfleik
og ég kom inn á sem varamað-
ur í byrjun seinni hálfleiks.
Leikurinn endaði svo 4:4!“
Í lok sumars sagði þjálf-
arinn Hlyni að hann mætti al-
veg fara heim aftur. „Ég var
hins vegar ákveðinn í því að
standa mig og sýna þjálf-
aranum að hann hefði rangt
fyrir sér.“ Hlynur kom sér í
góða æfingu um veturinn, var
að vísu ekki inni í myndinni
við upphaf æfingatímabilsins
„en fékk tækifæri í æfinga-
leikjum og komst þá í minn
gamla gír. Í fyrsta leik í deild-
inni byrjaði ég á bekknum en
kom inná í hálfleik. Ég var í
byrjunarliðinu eftir það, spil-
aði alla leikina og gekk svaka-
lega vel.“ Þetta sumar, 1996,
var Hlynur kjörinn besti leik-
maður Örebro.
Auglýsing úr blaðinu Nerikes
Allehanda í Örebro, frá Ed-
walls Ur; eftir að Hlynur var
kjörinn bestur sumarið 1996
og hlaut Rolex-úr að launum.
Mátti fara
en kjörinn
bestur
Eitt má veitingahúsið Panorama á áttunduhæð Hótels Arnarhvols við Ingólfsstrætieiga, staðurinn stendur svo sannarlegaundir nafni. Útsýnið úr björtum veitinga-
salnum er magnað. Það er vart hægt að hugsa sér
glæsilegri umgjörð en sundin og Esjuna og tign-
arlega mávana sem svífa um fyrir utan gluggana.
Vissulega eru byggingaframkvæmdirnar við tón-
listarhúsið ekkert sérstakt augnayndi á þessum
tímapunkti en þegar þeim verður lokið munu fáir
geta keppt við það útsýni sem þarna er boðið upp á.
Salurinn sjálfur er smekklegur og fallega hann-
aður – sótt á svipuð mið og 101, Domo og Apótekið
eins og það var – svart og hvítt ríkjandi ásamt hlý-
legum við á gólfi og fínlegum ítölskum borðbúnaði.
Það er þó áberandi þegar setið er við glugga að
endanlegur frágangur er ekki fullkominn – það
áberandi að konan mín spurði hvort ég hefði verið
fenginn til að mála í kringum gluggapóstana. Smá-
atriði á borð við þessi eiga helst ekki að fanga at-
hygli gesta.
Matseðillinn er einfaldur og val á milli handfylli
forrétta, aðalrétta og tveggja eftirrétta. Eftir að
hafa gætt okkur á nýbökuðu kryddbrauði byrjuðum
við á laxi sem kom snyrtilega útfærður og frábær-
lega eldaður. Þykkt hnakkastykkið var stökkt að ut-
an og fullkomlega bleikt og létteldað að innan með
appelsínubitum sem veittu sýru og milda jógúrtsósu
sem dempaði sýruna. Afskaplega einfaldur en engu
að síður ljúffengur réttur.
Morgunblaðið/Frikki
Stílhreint Salurinn er fallega hannaður, en það er útsýnið sem gestir dást að.
Panorama yfir sundin
Steingrímur Sigurgeirsson gagnrýnir
veitingastaðinn Panorama
Panorama
 Ingólfsstræti 1
Pöntunarsími: 595 8545
|föstudagur|19. 9. 2008| mbl.is
veitingastaðir