Tímarit kaupfjelaga og samvinnufjelaga - 01.01.1911, Blaðsíða 5

Samvinna,
fyrirlestur fluttur á búnaðarnámsskeiði á Hvanneyri,
30/i 1911, af Páli Zophoniassyni.
Árið 1908 eru 6558 búandi menn, eða bændur, á
íslandi. Peir lifa allir á landbúnaði, — jarðrækt eða kvik-
fjárrækt. Nokkrir hafa að vísu hlunnindi, svo sem æðar-
varp, lax- og silungsveiði, reka og fleira þessháttar, en
öll slík hlunnindi hverfa oss sjónum hjá aðalatvinnu og
tekjugreininni: landbúnaðinum. Sjávarútvegur landbænd-
anna er einnig lítill og fer alltaf minnkandi. Menn eru
búnir að læra það af reynslunni, að það borgar sig illa
að hafa mörg járn í eldinum í einu, því þá er svo dauð-
ans hætt við að eitthvert þeirra vilji brenna.
Heyið er hið helzta, sem fæst at' jörðinni. Á því lifa
skepnurnar, og hjá okkur er það aðalfóður þeirra. Hús-
dýrin okkar breyta því í ýmsar afurðir, svo sem kjöt,
ull, mjólk o. fi., og á afurðum þessum og verði þeirra
verðum við íslenzku bændurnir að lifa.
Pó verð eg, til að fyrirbyggja að mjer, eptir á, verði
borin á brýn gleymska eða hlutdrægni, að minna á að
garðrœktin leggur líka sinn skerf fram til að auka tekjur
bóndans, en af því það er svo lítið, leyfi eg mjer að
sleppa því og taka ekki tillit til þess, hjer í dag, heldur
en hlunnindanna.
l