Tímarit kaupfjelaga og samvinnufjelaga - 01.01.1911, Qupperneq 21

17
eða gegnum svo fáa milliliði sem frekast er unnt. Kaupa
svo aptur þœr vörur, er menn þarfnast, í sameiningu
beint — eða svo beint sem hægt er — frá framleiðanda.
Og að þessu takmarki viljum við ailir vinna, sem hjer
erum, og eg held líka, að allir, sem skilja það, vilji það.
Eg held við sjeum sammála skáldinu í fyrri hluta
þessarar vísu:
»Fylgi þjóðir frjálsu merki,
fylgist þær að einu merki,
gengur allt svo greitt.
Sýnum nú að söguþjóðin,
sú er orkti hreystiljóðin,
enn þá hafi hetjumóðinn,
hug og táp, sem leggst á eitt,
eitt.
Verum eitt, eitt, eitt.«
Eigum við þá ekki einnig að heimfæra til okkar síðari
hluta vísunnar og sýna, að við í þessu máli getum ver-
ið eitt? Fylgjum sama merkinu af frjálsum vilja, og þá,
þá gengur allt svo greitt.
Eigum við ekki, bændur góðir, að vera samtaka og
sýna, að enn þá sje líf í hreystiþjóðinni, að hún enn þá
hafi hug og táp, sem leggist á eitt í samvinnumálunum?
Eigum við ekki að vera eitt?
Páll Zophoniasson.

2