Tímarit kaupfjelaga og samvinnufjelaga - 01.01.1911, Síða 69

65
Annað sjónarmiðið er á vinnustöðum fjelagsins hjá
afgreiðslumanni og sölustjóra. Par blasa við öll tor-
merkin sem á því eru að gera alla ánægða, að full-
nægja hinum fjölbreyttu kröfum ríkra og fátækra, ráð-
deildarmannsins og ráðleysingjans, smekkmannsins og
sundurgerðarmannsins. Þar rekast á hinar hjáleitustu
kröfur og þarfir, svo ekki er auðvelt að komast hjá
meiðingum, eða framfylgja fullkomnu rjettlæti og jöfnuði.
F’riðja sjónarmiðið er í sæti formanns og stjórnar-
nefndar. Paðan blasa við ekki að eins deildirnar allar,
með sínum þörfum og kröfum, heldur og einstakling-
arnir allir, frá hinum velstæða broddborgara sem leggur
hnefann á borðið, til ræfilsins, sem ekki á málungi mat-
ar og ekki veit sitt rjúkandi ráð, en væntir að minnsta
kosti mannúðar hjá samvinnu- og umbótafjelaginu. En,
ekki nóg með það. Á þessu sjónarmiði blasa líka við
öll viðskiptin út á við, öll tormerki og mótsagnir við-
skiptalífsins og kaupskaparins við aðrar þjóðir, við bank-
ana, við skipaútgerðir, o. sv. frv. Þaðan sjest svo fjöl-
margt, sem alveg er dulið hinum velstæða deildarmanni
heima hjá sjer, sem heimtar að allt gangi eptir sínu
höfði og hagsmunum.
Pað má nú nærri geta, að málefnin sjást ekki í sama
ljósi, eða sömu samböndum, frá þessum sjónarmiðum
hverju fyrir sig, þegar menn eru misjafnlega fúsir til og
misjafnlega sýnt um, að líta á þau frá þeim öllum, en
það er þó aðalskilyrðið fyrir því, að heppilega og far-
sællega sje til málanna lagt. Án þess verða skoðanirnar
einhliða og þröngar, kaldar og ómannúðlegar, eða þá ó-
framkvæmanlegar.
Pað er, t. d., hætt við, ef skoðanir efnabóndans, eða
broddborgarans, sem lítur á öll kaupfjelagsmálin frá sínu
eigin velstæðissjónarmiði, yrðu alveg ofan á í kaupfjelag-
inu, mundi fjelagið á skömmuin tíma verða að duglegri
broddaklíku, sem sæi vel um sig, en lofaði »ræflunum«
5