Morgunblaðið - 07.10.2008, Blaðsíða 21

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 7. OKTÓBER 2008 21
Leggur sig allan fram Erlendir blaðamenn sýndu blaðamannafundi Geirs H. Haarde í gær mikinn áhuga. Þessi lagði allt í sölurnar og lagðist í gólfið á
meðan hann talaði í einn af fjölmörgum símum sínum. Kannski hefur hann haldið að þannig myndi hann örugglega ekki missa af neinu sem gerðist.
Golli Blog.is
Dofri Hermannsson | 6. október
Líka góðar fréttir!
Það er hætt við að
margar góðar fréttir týn-
ist í því fréttaflóði ótíð-
inda sem nú skellur á
okkur. Ein slík góð frétt
fékk litla umfjöllun á
föstudaginn var.
Þá var loks undirritaður samningur
um Hátækni- og sprotavettvang á milli
fjögurra ráðuneyta og samtaka fyr-
irtækja á þessu sviði.
Meginhlutverk samstarfsvettvangsins
er að vinna á markvissan hátt að því að
bæta starfsskilyrði og stuðnings-
umhverfi hátækni- og sprotafyrirtækja.
Niðurstaða vinnunnar verður vegvísir til
næstu 12 ára en skýr stefna stjórnvalda
og stöðugt umhverfi sprotafyrirtækja er
þeim gríðarlega mikilvægt.
Meira: dofri.blog.is
Margrét St. Hafsteinsdóttir | 6. október
Við erum fólk
en ekki peningar
Ég ætla bara að minna
fólk á að þetta er ekki í
fyrsta skipti sem allt fer
úr böndunum hér á fjár-
málamarkaðinum. Margir
af minni kynslóð lentu í
óðaverðbólgu og margir misstu hús-
næðið sitt sem þeir voru að reyna að
kaupa.
Ég og barnsfaðir minn „áttum“ íbúð á
Laugaveginum, en þegar við seldum
hana árið 1985 þá áttum við ekkert í
henni, af því verðbólgan át alla eignina
upp. Samt vorum við búin að leggja mik-
ið af okkar peningum í íbúðina og m.a.
seldum bílinn okkar og lögðum stíft fyrir.
Við vorum semsagt bíllaus! Hver er það í
dag? Með lítið barn? Við eigum ekki að
láta glepjast af fjármálamarkaðinum og
við eigum að krefjast þess að landinu sé
betur stjórnað og það sé gripið inn í af
ábyrgð af stjórnvöldum þegar eitthvað
er að fara í óefni. Það á ekki að bíða þar
til allt er komið í kalda kol.
Meira: maggadora.blog.is
MIÐ-Austurlönd eru
án vafa eitt af háska-
legustu svæðum
heimsins. Þar gæti
næsta stríð, hryðju-
verk eða frið-
arfrumkvæði leynst
handan við hornið.
Samanborið við pólitík-
ina á þessu svæði er
rússibanareið beinlínis
róandi.
Mið-Austurlönd
svæði, sem þrátt fyrir
þrotlaus átök hefur vart breyst,
heldur marar í undarlegri kyrr-
stöðu. Það hlýtur að vera innra
samband á milli skortsins á þróun
og þess að svo hætt er við neyðar-
ástandi á svæðinu.
Ágreiningurinn á milli Ísraela og
Palestínumanna blasir við sem
dæmi um kyrrstöðueðli þessa
svæðis vegna þess að hann virðist
algerlega óháður öllu uppnámi á
alþjóðlegum vettvangi. Tyrkja-
veldi, Bretar, hrun nýlenduveld-
anna, kalda stríðið, fjöldi banda-
rískra forseta og alþjóðlegra
sáttasemjara hafa komið og farið,
en rammi þessa ágreinings og
getuleysið til að finna lausn virðast
aldrei breytast.
Tveir meginstraumar
Þessi mynd – sem er rétt hvað
varðar fortíðina – gæti hins vegar
reynst villandi í framtíðinni vegna
þess að tveir alþjóðlegir megin-
straumar munu valda meiri breyt-
ingum í þessum heimshluta en
margar stjórnmálakreppur og
styrjaldir fyrri tíma gátu gert.
Sá fyrri er hnattvæðingin, sem
mun þótt hægt fari jafnt og þétt
hafa áhrif víðar og víðar í araba-
heiminum, fyrst í ol-
íuríkjunum við
Persaflóa, bæði efna-
hags- og menning-
arlega.
Um leið og auður
og völd færast frá
vestri til austurs mun
þrýstingurinn vegna
hnattvæðingarinnar í
auknum mæli koma
úr austri. Í Marokkó
hafa til dæmis fjár-
festingar arabísku ol-
íuríkjanna dregið
verulega úr áhrifum
Evrópu.
Hinar innbyggðu mótsagnir á
milli annars vegar stjórnkerfis, sem
er ófært um breytingar, og efn-
hagslegrar nútímavæðingar, og
hins vegar á milli menningarlegrar
og trúarlegrar íhaldssemi og fé-
lagslegra og gildislægra breytinga,
munu því auka og bæta við nýjum
átakaflötum takist ekki að finna já-
kvæð svör við þessum grundvall-
arbreytingum.
Hinn meginstraumurinn er neyð-
arástandið í loftslagsmálum. Fyrir
utan þau lönd, sem eru að hluta
eða öllu leyti í hættu vegna hækk-
andi yfirborðs sjávar, mun hlýnun
jarðar fyrst og fremst hafa áhrif á
eyðimerkurbeltin og vatnsbirgð-
irnar, sem þar er að finna og þegar
standa tæpt. Þótt ágreiningurinn í
Mið-Austurlöndum snúist fyrst og
fremst um land, þá eru hinar tak-
mörkuðu vatnsbirgðir, sem skipta
sköpum um afkomu, hluti af þeim.
Hröð fjölgun íbúa, gríðarleg
aukning vatnsnotkunar vegna vaxt-
ar í iðnaði og landbúnaði, upp-
gangur í ferðaþjónustu og batnandi
lífskjör gera að verkum að vatns-
mál verða jafnvel enn stærri þáttur
í pólitískum stöðugleika á þessum
slóðum en þau eru nú þegar.
Sömu leið og Evrópa
Sjálfbært svar við svo mikil-
vægum spurningum fyrir Mið-
Austurlönd mun aðeins skipta máli
ef það er svæðisbundinnar náttúru.
Og það sama á við um vaxandi eft-
irspurn eftir orku: þótt svæðið í
heild sé ríkt að orkulindum gerir
ójöfn dreifing þeirra að verkum að
eina nothæfa lausnin verður að
byggja á samvinnu.
Vitaskuld hefur forgang að leysa
pólitískar deilur og ágreining. Eigi
hins vegar að vera gerlegt að
koma á friði og stöðugleika verða
hinar ungu og ört vaxandi kyn-
slóðir að eygja efnahagslega kosti,
sem gerir þeim kleift að taka þátt
í hnattvæðingunni – með reisn og
rætur í eigin sögu og menningu.
Einstök ríki í Mið-Austurlöndum
munu ekki vera fær um það án
svæðisbundinnar samvinnu. Árang-
urinn, sem náðst hefur með Evr-
ópusambandinu, gæti því orðið
nánast fullkomin fyrirmynd.
Satt að segja eru forsendur fyrir
svæðisbundnu milliríkjasamstarfi –
allt að því að steypa hagsmunum
þátttökuríkja að hluta til í eitt –
vænlegri en þær voru í Evrópu í
upphafi sjöunda áratugarins. Evr-
ópa hafði hvorki sameiginlegt
tungumál né var hún jafn einsleit
trúarlega og menningarlega og
Mið-Austurlönd.
Í Evrópu var upphafið fólgið í
leiðtogum með framtíðarsýn á borð
við Jean Monnet og að settar voru
á fót nýjar stofnanir á borð við
Kola- og stálbandalagið. Í Mið-
Austurlöndum gæti ferli svæð-
isbundins samruna hafist með
vatni og orku. Sameiginlegur
markaður fyrir vörur og þjónustu
gæti fylgt í kjölfarið ásamt svæð-
isbundnu öryggiskerfi.
Þetta gæti loks veitt Mið-Aust-
urlöndum, þar sem vöxtur hefur
verið af skornum skammti, en of-
framboð af ágreiningi, eigin sjálfs-
mynd, gert svæðið gjaldgengt í al-
þjóðlegum efnahagsskilningi og
gert þjóðunum kleift að verða eig-
in gæfu smiðir.
Þetta var hægt í Evrópu, sem
eitt sinn var álfa styrjalda. Og
Evrópa getur hjálpað grönnum
sínum í Mið-Austurlöndum að ná
þessu strategíska marki. Tækið er
þegar fyrir hendi: hið nýja Mið-
jarðarhafsbandalag.
Hvað sem því líður er tími kyrr-
stöðu að renna á enda í Mið-
Austurlöndum. Hvort afleiðing-
arnar af þessari þróun verða góðar
eða slæmar veltur á því hvort
hægt verður að finna framsýni og
styrk til þess að hafa jákvæð áhrif
á framvinduna. Þörf verður á hug-
myndaflugi, framsýni og raunsærri
þrautseigju. Það sem nú vantar er
arabískur Jean Monnet.
Eftir Joschka
Fischer »Evrópa getur
hjálpað grönnum
sínum í Mið-Austur-
löndum að ná þessu
strategíska marki.
Tækið er þegar fyrir
hendi: hið nýja Mið-
jarðarhafsbandalag.
Joschka Fischer
Höfundur var utanríkisráðherra og
varakanslari Þýskalands frá 1998 til
2005. Hann var einn af leiðtogum
Græningja í tæp 20 ár og átti þátt í að
breyta flokknum úr mótmælahreyf-
ingu í einn af ráðandi stjórnmála-
flokkum Þýskalands. ©Project Syndi-
cate/Institute for Human Sciences,
2008.
www.project-syndicate.org
Lýst er eftir arabískum Jean Monnet
Vilberg Helgason | 6. október
Á miðvikudaginn
er gott að byrja
Það eina sem þú þarft
að eiga er sæmilegur
útivistarfatnaður, þess-
vegna pollabuxur, helst
vatnsþolnir kuldaskór og
svo bakpoki. Bakpokinn
ef þú þarft að fara langt
og gætir þurft að skipta um föt þegar
þú ert kominn á staðinn, s.s. fyrir auka-
föt. Síðan er ágætt að vera með góða
vettlinga því mest hætta er á að þér
verði kalt á puttum og tásum en aðrir
líkamshlutar sjá um að halda á sér hita
með hreyfingunni sem fylgir. Af hverju
að byrja á miðvikudag en ekki á morg-
un eða í dag er ekki heilagt en sniðugt
er að fara og finna til gallann og taka
reiðhjólið fram. Með því að byrja að
hjóla þá ert þú að fá þér ókeypis sál-
fræðimeðferð í kreppunni því hjólreiðar
hreinsa hugann og þó fólk sé eitt á ferð
þá ná neikvæðar hugsanir ekki til
manns …
Meira: vilberg.blog.is
Hrannar Baldursson | 5. október 2008
Eigum við að fórna
lífeyrissparnaði
síðustu áratuga …?
Einkareknir bankar
riða til fallsÞeir vilja fá
pening til að bjarga sér á
þessum gjalddaga í dag.
Góðu fréttirnar eru að
lífeyri þjóðarinnar er
borgið í erlendri mynt.
Vondu fréttirnar eru þær að þessu síð-
asta hálmstrái hins venjulega launa-
manns er ógnað, þar sem stjórnendur
og stjórnmálamenn vilja skipta einhverju
af þessum sjóði yfir í krónur á tíma þeg-
ar enginn kaupir krónur, til að redda
bönkunum út úr krísu sem þeir bjuggu til
sjálfir með alltof miklum tengslum og
hreinni græðgi. Ég treysti ekki stjórn-
málamönnum Íslands í dag til að vera
réttlátir gagnvart lífeyrissjóðum.
Meira: don.blog.is