Morgunblaðið - 07.10.2008, Page 28

Elsku pabbi og
tengdapabbi.
Í dag, 7. október,
hefðir þú orðið sjö-
tugur. Þú lést langt um aldur fram
hinn 19. febrúar sl. eftir erfið veik-
indi við illvígan sjúkdóm. Þú kvart-
aðir samt aldrei yfir veikindum þín-
um heldur hafðir þú yndi af því að
lifa og sagðir svo oft „það er svo
gaman að vera til“ og brostir svo
þínu fallega brosi, en þannig varstu
bara, alltaf jákvæður og glaður.
Þegar þú greindist með sjúkdóminn
núna í þriðja skiptið sagðirðu við
lækninn þinn að þú vildir lifa 70 ára
afmælið þitt, en þegar hún vissi
hvenær það yrði lofaði hún engu
um það heldur sagðist myndu reyna
allt sem hún gæti til að það næðist.
Því miður varð raunin önnur en við
minnumst dagsins þíns fyrir þig og
höldum upp á hann með þig í hjört-
um okkar. Margs er
að minnast þegar litið
er um öxl, allar góðu
minningarnar um þig
munu ylja okkur um
ókomin ár.
Sem sjómaður
varstu ekki mikið til
staðar í æsku minni
en sem faðir kenndir
þú mér að vandvirkni
og heiðarleiki væru
mikilsverðir hlutir í
lífinu. Eins og þegar
ég byrjaði nám í
smíði sagðir þú að
vandvirknin væri númer eitt, hrað-
inn kæmi síðar. Eftir að ég varð
fullorðinn þróaðist með okkur
ómetanleg vinátta sem ég mun ætíð
varðveita.
Þegar ég sem tengdadóttir kom
inn í líf ykkar var mér strax tekið
sem einni af fjölskyldunni og
seinna komu börnin okkar þrjú
sem nutu allrar þinnar ástúðar alla
tíð og þeim þótti svo vænt um hann
afa sinn og sakna hans óendanlega
mikið.
Við kvöddum ekki bara föður og
tengdaföður við andlát þitt heldur
mjög kæran vin sem við söknum
svo sárt.
Hafðu þökk fyrir allt.
Heiðar og Ásta.
✝ Árni fæddist áAkureyri 7.
október 1938. Hann
lést á Sjúkrahúsi
Akureyrar 19. febr-
úar síðastliðinn og
var jarðsunginn frá
Höfðakapellu á Ak-
ureyri 3. mars, í
kyrrþey að eigin
ósk.
Árni
Sigurðsson
28 ÞRIÐJUDAGUR 7. OKTÓBER 2008 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
Kær frænka mín og
vinkona er látin. Eyja
eins og hún var kölluð
af vinum og vanda-
mönnum var bráðkvödd þann 6.
sept. s.l. Óvænt fréttin stoppaði
tímann í huga mínum og fyllti mig
sárum söknuði.
Um huga minn svifu myndir frá
bernsku okkar á Naustum, sveitinni
minni, eins og ég kallaði það.
Mamma fór með okkur systkinin
í sumarheimsóknir til fjölskyldu
sinnar, sem bjó þar.
Við Eyja vorum jafngamlar og
þarna bundumst við vinaböndum,
sem alltaf fylgdu okkur.
Þegar ég var hjúkrunarnemi á
Akureyri einn vetur var gott að
eiga fjölskylduna sína fyrir norðan
og er Eyja miðpunkturinn í þeirri
mynd.
Ungar stúlkur á trúnó, stelpur
sem fóru á böll í Alþýðuhúsinu og á
KEA. Stelpur sem köfuðu snjóinn
uppí mitti, „gerðu engla“, kaffærðu
Þórey Ólafsdóttir
✝ Þórey Ólafs-dóttir fæddist á
Naustum 1 á Ak-
ureyri 15. febrúar
1942. Hún andaðist
laugardaginn 6.
september síðastlið-
inn og var jarð-
sungin frá Gler-
árkirkju 17.
september.
hvor aðra og fóru í
snjókast.
Ég sem átti heima
fyrir sunnan hafði
aldrei upplifað annan
eins snjó og ævintýri
sem honum fylgdi.
Síðar þegar við urð-
um fjölskyldukonur,
heimsóttum við hvor
aðra, börnin okkar
kynntust og eigin-
mennirnir.
Skarðsbraut 21 var
fastur viðkomustaður
á Akureyri í öllum er-
indum sem við áttum þangað. Alltaf
voru hlaðin borð af „brauði“ eins og
Eyja kallaði allt það fína bakkelsi
sem einkenndi hennar búskap. Og
það sem meira var, hlaðin hjörtu af
vináttu og elsku. Þarna var Eyja
alltaf til staðar, ekki bara fyrir okk-
ur, heldur fyrir alla sem þekktu
hana. Þannig er myndin mín af vin-
konu minni og frænku. Tryggðatröll
sem aldrei gleymdi vinum sínum og
aldrei gleymdi afmælinu mínu.
Hún dó nokkrum dögum fyrir af-
mælið mitt og nú kveð ég hana
þann dag, með þessum orðum.
Kæra vina, þakka þér fyrir alla okk-
ar tíma.
Elsku Benni, börn, systkini og
elsku Bogga móðursystir mín, við
Örnólfur sendum ykkur innilegar
samúðarkveðjur.
Brynja Einarsdóttir.
Elsku amma, takk fyr-
ir að þú tókst alltaf svo
vel á móti okkur, norsku
stelpunum þínum, þegar
við komum til Íslands.
Þú varst líka voðalega dugleg að
koma út til okkar þó svo að þú værir
mjög flughrædd. Við söknum þín.
Lína, Sandra, Marta og Camilla.
Erla Valdimarsdóttir
✝ Erla Valdimars-dóttir fæddist á
Ísafirði 8. júní 1934.
Hún lést á Landspít-
alanum í Fossvogi 29.
september síðastlið-
inn.
Útför Erlu var gerð
frá Dómkirkjunni í
Reykjavík 6. okt. sl.
Elsku amma, ég
sakna þín alveg
rosalega mikið en
mér finnst gott að þú
þurftir ekki að vera
veik lengur og ég
vona að þú hafir hitt
afa.
Leiddu mína litlu hendi,
ljúfi Jesús, þér ég sendi
bæn frá mínu brjósti,
sjáðu,
blíði Jesús, að mér gáðu.
(Ásmundur
Eiríksson.)
Þitt barnabarn,
Sigurbjörg.
✝ Ingvaldur Val-garður Holm
Einarsson fæddist í
Reykjavík 7. októ-
ber 1922. Hann lést
á Heilbrigð-
isstofnun Suður-
lands, Ljósheimum,
á Selfossi 1. októ-
ber síðastliðinn.
Foreldrar hans
voru Einar Jó-
hannsson búfræð-
ingur og verka-
maður, f. á
Helgustöðum í
Vestur-Fljótum í Skagafirði 13.
október 1892, d. 13. júlí 1957, og
Fanney Margrét Árnadóttir
Holm húsfreyja, f. í Víkum á
Skaga í A-Hún. 26. nóvember
1899, d. 2. ágúst 1969. Fóst-
urfaðir Ingvalds var Boye Thom-
sen Holm, f. á Jótlandi í Dan-
mörku 6. september 1873, d. 8.
október 1948. Systkini Ingvalds:
Alexandrína Ágústa Ein-
arsdóttir, f. 10. ágúst 1926;
drengur Holm, f. 7. nóvember
1929, d. 7. nóvember 1929; Árni
ólfsson og Ragnhildur Jónsdóttir
á Vatnsgarðshólum í Mýrdal.
Sonur Ingvalds og Margrétar
Hallgrímsdóttur, f. á Siglufirði
13. júlí 1925, er Hallgrímur Jón,
maki Kristbjörg Gunnarsdóttir.
Þau eiga fjórar dætur, þrjá
tengdasyni, ellefu barnabörn og
eitt barnabarnabarn.
Börn Ingvalds og Helgu eru:
Einar Rafn, maki Katrín Jónína
Gunnarsdóttir. Þau eiga þrjú
börn, eina tengdadóttur og tvö
barnabörn. Símon Grétar, maki
Hrafnhildur Scheving. Þau eiga
fjórar dætur, einn tengdason og
tvö barnabörn. Héðinn Smári,
maki Bjarney Ragnarsdóttir. Þau
eiga þrjú börn. Fanney Ósk,
maki Geir Ómar Kristinsson. Þau
eiga fjögur börn, einn tengdason
og tvö barnabörn.
Fyrstu ár ævi sinnar ólst Ing-
valdur upp á Siglufirði en frá
fimm ára aldri á Akureyri. Ing-
valdur starfaði sem bílstjóri og
byrjaði ungur að keyra, ýmist
flutningabíla, olíubíla, rútur eða
eldhúsbíla í hálendisferðum.
Jafnframt akstrinum stundaði
hann ýmiskonar störf. Ingvaldur
og Helga stofnuðu heimili á Sel-
fossi árið 1949 og hafa búið þar
síðan, lengst af á Kirkjuvegi 24.
Útför Ingvalds verður gerð frá
Selfosskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
Hilmar Boye Holm,
f. 22. nóvember
1930, d. 4. desember
2007; Stefán Leó
Holm, f. 22. nóv-
ember 1930; Ásgerð-
ur Lilja Sigurlín
Fanney Holm, f. 22.
október 1933; Karl
Thomsen Holm, f.
16. september 1935;
Kristinn Thomsen
Holm, f. 14. maí
1937; og Júlíus Hin-
rik Holm, f. 3. sept-
ember 1942, d. 28.
júlí 1943.
Ingvaldur kvæntist hinn 17.
júní 1952 Helgu Símonardóttur,
f. í Vestmannaeyjum 4. júlí 1925.
Foreldrar hennar voru Símon
Guðmundsson skipstjóri í Vest-
mannaeyjum og í Reykjavík, f. á
Borgareyrum í V-Eyjafjalla-
hreppi í Rang. 21. maí 1881, d. 2.
apríl 1955, og Pálína Jóhanna
Pálsdóttir húsfreyja, f. á Eyri á
Ísafirði 29. september 1890, d.
23. nóvember 1980. Fósturfor-
eldrar Helgu voru Einar Jón Eyj-
Minning mín um afa.
Ég man þig og þú manst mig.
Ég vil þakka þér fyrir að hafa ver-
ið til staðar þegar ég þurfti á ein-
hverjum að halda.
Ég mun sakna þín svo óendanlega
mikið.
Þitt barnabarn,
Hulda Petra Geirsdóttir.
Kæri afi. Ég vildi aldrei að þú fær-
ir, en samt er ég glöð að þú fékkst að
fara í ró og næði. Einhvern veginn
hélt ég alltaf að þér myndi batna en
svo allt í einu fórstu og ég trúði því
ekki. En allavega, hvíldu í friði elsku
besti afi.
Heiðdís Ósk Geirsdóttir.
Elsku afi.
Það er svo erfitt að trúa því að þú
sért farinn, en gleðin yfir því að þú
þurfir ekki að kljást við veikindin
lengur er betri.
Ég er svo þakklát fyrir að hafa
fengið að vera mikið með þér á yngri
árum, og ég mun ávallt varðveita
þær minningar. Þú hljópst alltaf í
föðurstað fyrir mig og fyrir það er ég
þakklát.
Einnig er ég þakklát fyrir það að
börnin mín fengu að hitta þig og
kynnast þér.
Minningarnar eru svo margar og
góðar.
Elsku afi hvíldu í friði.
Helga Sjöfn.
Í friði og hvíld sem frelsarinn þér bjó
er ferðin hafin burt til ljóssins sala.
Þar ríkir kyrrð um roðagullinn sjó
en raddir þagna inn til fjalladala.
(Ingólfur Þórarinsson)
Mig langar til að minnast tengda-
föður míns hans Valda, eins og hann
var ávallt kallaður. Betri og innilegri
tengdaföður er hægt að hugsa sér.
Strax var mér og dætrum mínum
tekið opnum örmum er Símon sonur
hans kynnti mig fyrir þeim Helgu
konu hans. Valdi var mikill náttúru-
unnandi og undi sér vel úti við, ann-
aðhvort við að rækta blóm og runna,
eða uppi á Laugarvatni í faðmi fjalla
í litla hjólhýsinu eða að ferðast utan
lands sem innan. Valdi ræktaði fjöl-
skylduna sína vel og var samband
hans og systkina hans alla tíð traust
og gott. Fjölskylda hans, börn og
barnabörn voru honum ávallt ofar-
lega í huga og sýndi hann mikinn
áhuga á öllu því sem hver og einn var
að gera. Valdi hugsaði vel um Helgu
konu sína og ríkti mikil virðing og
ást þeirra á milli og var hann hennar
trausti klettur. Mikið og stórt skarð
er höggvið og mikill söknuður ríkir í
hjörtum okkar, en hugsunin um að
þrautagöngu hans sé lokið og vissan
um að honum líður vel er okkur sem
eftir lifa viss huggun. Ég bið góðan
guð að gæta og blessa Helgu tengda-
móður mína og aðra ættingja um
ókomna tíð og gefa þeim styrk.
En komin eru leiðarlok
og lífsins kerti brunnið
og þín er liðin æviönn
á enda skeiðið runnið.
Í hugann kemur minning mörg,
og myndir horfinna daga,
frá liðnum stundum læðist fram
mörg ljúf og falleg saga.
(Höf. ók.)
Hrafnhildur Scheving
og dætur.
Ingvaldur Valgarður
Holm Einarsson
Komið er að ævilok-
um hjá elskulegu
ömmu okkar. Efst í huga okkar er
mikið þakklæti fyrir þann góða tíma
sem við áttum bæði með ömmu og
afa en hann hefur án efa tekið á móti
henni opnum örmum. Við nutum
þeirrar gæfa að eiga margar og góð-
ar samverustundir með ömmu okk-
ar sem og langömmubörnin sem
fengu tækifæri til að eyða sínum
fyrstu æviárum í félagsskap henn-
ar.
Amma okkar var virkilega barn-
góð og þrátt fyrir að hjörtun okkar
séu sorgmædd þá getum við fyllt
huga okkar af fallegum minningum
sem munu lifa og vera hluti af okkur
til eilífðar. Við ferðuðumst mikið
saman og áttum yndislegar stundir
og þá sérstaklega á Þingvöllum þar
Bryndís
Guðjónsdóttir
✝ Bryndís Guð-jónsdóttir frá
Gunnarssundi 6,
Hafnarfirði, fæddist
14. ágúst 1926. Hún
andaðist á Landa-
koti, deild 2-K, að
morgni 5. sept-
ember sl.
Bryndís var jarð-
sungin frá Vídal-
ínskirkju í Garðabæ
18 sept. sl.
sem okkur leið best
saman.
Amma var virkilega
glæsileg kona, alltaf
vel tilhöfð og
skemmtilegt þótti
okkur ömmustelpun-
um að komast í skart-
gripina hennar en hún
átti marga fallega
muni og einnig glæsi-
legt heimili. Hún hafði
mikinn áhuga á öllu
því sem við tókum
okkur fyrir hendur og
var ætíð tilbúin til að
rétta hjálparhönd. Hún og afi voru
mjög samheldin hjón sem voru
virkilega til fyrirmyndar fyrir okk-
ur í einu og öllu.
Það er ómetanlegt að hafa fengið
að skapa þessar góðu minningar
með þeim.
Sofðu vært hinn síðasta blund,
unz hinn dýri dagur ljómar,
Drottins lúður þegar hljómar
hina miklu morgunstund.
(Vald. Briem.)
Amma mun ætíð lifa í hjarta okk-
ar.
Hafðu þökk fyrir allt og allt.
Elín Svafa, Bryndís Erna
og Eyjólfur Már.
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar alla útgáfudagana.
Formáli | Minningargreinum fylgir
formáli, sem nánustu aðstandendur
senda inn. Þar koma fram upplýs-
ingar um hvar og hvenær sá, sem
fjallað er um, fæddist, hvar og hve-
nær hann lést, um foreldra hans,
systkini, maka og börn og loks hvað-
an útförin fer fram og klukkan hvað
athöfnin hefst. Ætlast er til að þetta
komi aðeins fram í formálanum, sem
er feitletraður, en ekki í greinunum.
Undirskrift | Minningargreinahöf-
undar eru beðnir að hafa skírnar-
nöfn sín en ekki stuttnefni undir
greinunum.
Minningargreinar