Morgunblaðið - 21.11.2008, Blaðsíða 30

Morgunblaðið - 21.11.2008, Blaðsíða 30
30 Minningar MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 21. NÓVEMBER 2008 ✝ Sigríður Guð-mundsdóttir fæddist í Reykjavík 20. ágúst 1931. Hún lést á Land- spítalanum við Hringbraut 14. nóvember sl. Foreldrar henn- ar voru Guð- mundur Jóhanns- son, f. 16.8. 1907, d. 7.5. 1989, og Gísl- ína Sigurrós (Lóa) Þórðardóttir, f. 3.10. 1907, d. 9.5. 1993. Systkini Sigríðar: 1) Borg- þór, f. 6.9. 1934, d. 7.12. 1976. 2) Jóhann, f. 9.2. 1943, d. 21.8. 2002. 3) Svava, f. 15.1. 1946. Sigríður giftist Sigurgeiri Jó- hannssyni, f. 14.5. 1927, hinn 20.10. 1951. Börn þeirra: 1) Ólaf- ur Sævar, f. 10.2. 1952, d. 2.2. Erla Brynjarsdóttir, c) Sólrún Ósk, f. 13.2. 1992 d) Atli Dagur, 28.1. 1999. 3) Sigrún Lóa, f. 8.7. 1966, maki Steinar Ó. Stephensen, börn þeirra eru a) Sunna Dögg, f. 24.5. 1992. b) Sigurgeir Smári, f. 3.10. 1998 c) Stefán Ólafur, f. 21.7. 2004. Æskuheimili Sigríðar var að Hringbraut 58 í Reykjavík. Sig- ríður stundaði nám í Kvennaskól- anum í Reykjavík. Fluttist hún síðar með manni sínum til Vest- mannaeyja þar sem þau hófu bú- skap 1951. Þegar börnin uxu úr grasi hóf Sigríður störf hjá Bæj- arfógetanum í Vestmannaeyjum. Hún var virkur þátttakandi í Kvenfélaginu Líkn og Sinawik í Eyjum. Árið 1990 fluttu þau hjón- in til Hafnarfjarðar og hóf þá Sig- ríður störf hjá sýslumanni þar og síðar hjá Héraðsdómi Reykjaness þar til hún hætti störfum vegna veikinda árið 1999. Í júlí á þessu ári hrakaði heilsu Sigríðar og lést hún á Landspítalanum við Hring- braut. Jarðarför hennar fer fram frá Kópavogskirkju í dag, 21. nóv- ember, kl. 13. 1995, maki Auður Tryggvadóttir, maki Auðar er nú Magnús Ketilsson. Börn Ólafs og Auðar eru a) Arn- ar, f. 2.8. 1979, maki Ásbjörg Una Björns- dóttir, b) Harpa Rún, f. 4.1. 1982, maki James Weston, c) Hlynur, 1.2. 1988. Fyrir áttu Ólafur og Valgerður Sveins- dóttir dótturina Helgu Björk, f. 18.4.1972, maki Sig- ursteinn Björn Leifsson, börn þeirra Björn, Inga Birna og Berta. 2) Kristín, f. 21.2. 1957, maki Unnsteinn Jónsson, börn þeirra eru a) Ívar, f. 10.8. 1982, maki Erla María Sigurgeirsdóttir, dóttir þeirra er Brynja Guðrún, b) Brynjar Ingi, f. 9.5 1986, maki Elsku mamma mín. Þú starfaðir jafnan með umhyggju og ást, elju og þreki er sjaldan brást, þér nýttist jafnvel nóttin. Þú vannst fyrir besta vininn þinn, þú vinnur nú með honum annað sinn, með efldan og yngdan þróttinn. Af alhug færum þér ástar þökk, á auða sætið þitt horfum klökk, heilsaðu föður og frændum. Að sjá þig aftur í annað sinn enn komast aftur í faðminn þinn við eigum eftir í vændum. (G. Björnsson.) Minningarnar eru margar og ég geymi þær í hjarta mínu. Guð geymi þig, elsku besta mamma mín. Þín dóttir, Kristín. Elsku mamma mín. Þá er komið að kveðjustund, senni- lega er aldrei neinn almennilega und- irbúinn til að kveðja móður sína en ég fékk tækifæri til þess í hjarta mínu þegar ég sat hjá þér kvöldið fyrir andlát þitt. Einhvern veginn kemur að þeim tíma sem maður opnar hjarta sitt og kveður. Ég átti góða stund með þér þetta kvöld og trúi að þú haf- ir heyrt til mín. Síðustu skref þín voru erfið og ég vildi óska að síðustu ár þín hefðu ver- ið þér auðveldari. Samt sem áður hélst þú ávallt reisn og pabbi á nú stóran part af því með því að hugsa um þig á einstakan hátt. Takk fyrir það, pabbi minn. Alltaf varstu með vel lagt fallega rauða hárið þitt og við áttum góðar stundir saman við nagla- snyrtingu og punt. Þú vildir koma vel fyrir og gerðir það svo sannarlega. Þegar ég hugsa til þín, elsku mamma, koma upp góðar minningar, hve góða æsku og sterkar stoðir þið pabbi gáfuð mér og hafið stutt okkur Steinar, góðar stundir í Eyjum og í sumarbústaðnum, litlu þjóðhátíðina sem við héldum ár hvert með reykt- um lunda og tilheyrandi. Lundaveisl- unni þetta sumarið var slegið á frest vegna veikinda þinna en við munum koma saman og minnast þín á nýju ári því þú varst búin að sjá til þess að lundinn væri kominn í frystikistuna. Þakka þér, mamma mín, hve góð þú varst við börnin mín og sérstak- lega hana Sunnu Dögg mína en ég var svo heppin að fá ykkur pabba í Hafnarfjörðinn og hafa ykkur til staðar þegar hún kom í heiminn. Það var vissulega allt tilbúið þegar af fæð- ingardeildinni kom. Þú búin að punta allt til fyrir litlu prinsessuna. Þið brölluðuð ýmislegt saman sem Sunna Dögg geymir í hjarta sínu. Þú studdir hana í fótboltanum og þegar þú varst sem veikust gafstu henni sigurmerki með fingrunum og sagðir henni að þú myndir fylgjast með henni keppa í framtíðinni, þetta á hún eftir að geyma. Þegar Sigurgeir Smári minn kom í heiminn höfðu veikindi þín bar- ið að dyrum en þrátt fyrir það sýndir þú honum umburðarlyndi og þolin- mæði og skildir veikleika hans ótrú- lega vel. Ég mun halda minningu þinni lifandi fyrir honum og segja honum frá „Bestu“ ömmunni í heim- inum. Einnig mun ég passa að Stefán Ólafur muni eftir ömmu sinni þó hann hafi ekki fengið að njóta þín lengi, þú varst einstaklega nærgætin við hann og hann skynjaði ótrúlega vel veik- indi þín. Elsku mamma, það var yndislegt að fá að njóta nærveru þinnar og þá sérstaklega um jólin. Nú fara þau að ganga í garð og mun ég vissulega halda áfram að hafa þau eins og alltaf. Jólasúpan þín verður á boðstólum og kræsingarnar alveg eins og þú vildir hafa þær og tréð ekki skreytt fyrr en á Þorláksmessu. Ég mun sjá til þess að pabba líði vel með okkur eins og ég lofaði. Elsku mamma, guð geymi þig og góða ferð. Þín dóttir, Lóa. Nú er hún Besta kæra tengdamóð- ir mín búin að fá hvíldina frá veikind- unum sínum. Hún var góð kona og vildi gera allt fyrir fólkið sitt í fjöl- skyldunni og má segja að nafnið hennar Besta, sem pabbi hennar gaf henni þegar hún var lítil stúlka, hafi svo sannarlega átt vel við hana í hennar lífi. Þegar ég sá Bestu fyrst var mér starsýnt á fallega rauða hárið hennar sem hún bar með miklum glæsibrag. Það er óhætt að segja að Besta hafi alltaf sett fjölskylduna sína í fyrsta sæti og var gjafmildi hennar með miklum eindæmum og þegar nær dró jólum var það alltaf hennar fyrsta hugsun að allir í fjölskyldunni mættu eiga gleðileg jól. Þrátt fyrir mikil veikindi í lokin var hún enn með hug- ann við þessa stærstu hátíð kristinna manna. Ég gleymi aldrei ferðunum til Vestmannaeyja til Bestu og Sigga og má segja að ég hafi búið á 6 stjörnu hóteli þar sem kræsingarnar á borð- um voru glæsilegar en sérstaklega man ég eftir kleinunum sem voru af- bragðsgóðar með ískaldri mjólk. Það kom mér stundum óvart hvað Besta hafði mikinn áhuga á íþróttum, hún las íþróttasíðurnar mjög oft og fylgdist vel með FH, mínu liði í Hafn- arfirði. Það var því hægt að tala við hana um handbolta og fótbolta, en Besta hafði sérstaklega gaman af handbolta og þegar hún var á spít- alanum í ágúst krafðist hún þess að fá að horfa á íslenska handboltalands- liðið keppa um silfurverðlaunin á Ól- ympíuleiknum, annað kom ekki til greina þrátt fyrir veikindin. Besta var mjög mikill lestrarhestur og hafði ég gaman af því að útvega henni nýj- ustu bækurnar sem hún kláraði á ör- fáum dögum. Kæra Besta, takk fyrir samfylgd- ina á liðnum árum, þín verður sárt saknað en minningin um þig mun lifa um ókomna tíð. Deyr fé, deyja frændur, deyr sjálfur ið sama. En orðstír deyr aldregi hveim er sér góðan getur. (Úr Hávamálum.) Steinar Ó. Stephensen. Elsku amma Besta. Þegar ég hugsa til þín þá hugsa ég um stolta, sterka, ákveðna og góða konu. Konu sem ég get litið upp til og hefur verið mér meiri fyrirmynd í líf- inu en ég geri mér grein fyrir. Konu sem gaf mér ótalmörg heilræði sem ég mun nota í gegnum alla ævina. Þú lést mig alltaf finna að þér þótti vænt um mig. Þú varst þarna á öllum merkisdögum í lífinu mínu. Brosandi eins og ljós við hliðina á afa. Á afmæl- um, útskriftum og fyrstu myndlistar- sýningunni. Þú þrammaðir meira að segja galvösk í kaffisopa í fyrstu íbúð- ina mína alla leið upp á fimmtu hæð. Ég mun heldur aldrei gleyma heimsóknunum sem ég átti heima hjá þér þar sem við þömbuðum kaffi og spjölluðum um allt milli himins og jarðar. Ég mun geyma minningu þína alla ævi. Guð geymi þig. Mér tregt er um orð til að þakka þér, hvað þú hefur alla tíð verið mér. Í munann fram myndir streyma. Hver einasta minning er björt og blíð, og bros þitt mun fylgja mér alla tíð, unz hittumst við aftur heima. (Hugrún.) Harpa Rún Ólafsdóttir. Elsku amma Besta Nú ertu farin frá okkur en við huggum okkur við það að nú líður þér vel. Nú er Guð búinn að kyssa á „bátt- ið“ eins og Stefán Ólafur segir. Við lofum að passa afa fyrir þig. Hvíl í friði, amma okkar. Nú legg ég augun aftur, ó, Guð, þinn náðarkraftur mín veri vörn í nótt. Æ, virst mig að þér taka, mér yfir láttu vaka þinn engil, svo ég sofi rótt. (Sveinbjörn Egilsson.) Þín barnabörn Sunna Dögg, Sigurgeir Smári og Stefán Ólafur. Mínar fyrstu minningar af þér, elsku Besta amma, eru af Boðaslóð- inni. Ég kíkti stundum í heimsókn til þín á sunnudögum meðan þið afi bjugguð enn í Eyjum og ég var enn lítil stelpa. Þá byrjuðum við á því að fá okkur eitthvað sætt í eldhúsinu og spjölluðum svo um alla heima og geima. Svo var farið í kjallarann í tölvuleiki, já, þið afi voruð alltaf mjög tæknivædd. Klukkan fimm var horft á Húsið á sléttunni og toppurinn var svo ef heimsóknin endaði með því að fá að fara með í kvöldmat á matstof- una í Ísfélaginu þar sem afi kokkaði. Þetta voru góðir sunnudagar þegar ég fór heim full af gosi úr gosvélinni í Ísfélaginu. Ég naut svo aftur góðs af því hversu tæknivædd þið afi voruð þeg- ar ég var í námi í Reykjavík. Ég gat alltaf komið til ykkar, fengið að nota tölvuna ykkar og prentara. Það var líka gott að fá þig til að lesa yfir rit- gerðir og verkefni því þú varst mjög hreinskilin um alla hluti. Þú varst alltaf svo opin og kraft- mikil og síðustu ár hafa verið þér erf- ið þar sem líkaminn hlýddi ekki huga Sigríður Guðmunds- dóttir – Besta ✝ Jakobína Guð-mundsdóttir fæddist á Akureyri 16. júlí 1935. Hún lést á Landspít- alanum við Hring- braut hinn 12. nóv- ember síðastliðinn. Foreldrar hennar voru hjónin Guð- mundur Snorrason, f. 29.9. 1898, d. 14.4. 1981, og Sig- urbjörg Jóhanns- dóttir, f. 3.3. 1908, d. 24.7. 1971. Jak- obína átti tvær systur: Guðrúnu, f. 16.7. 1932, d. 25.7. 2008, og Þórunni, f. 13.8. 1937, d. 23.6. 2002. Hinn 17.5 1959 giftist Jakobína Reyni H. Jónssyni frá Eyr- arbakka, f. 9.4. 1931, og eignuðust þau 2 börn: 1) Bragi Reyn- isson, f. 19.11. 1959, kvæntur Eulogia Me- dico, eiga þau einn son, Jón Emil Braga- son. 2) Jón Emil Reynisson, f. 10.8. 1961, d. 30.3. 1976. Jakobína og Reynir skildu árið 1975. Seinni eiginmaður Jakobínu er Örn Scheving, f. 8.3. 1933 í Reykjavík. Hófu þau búskap 1981og giftust 25. okt. 1992. Börn Arnar af fyrra hjónabandi eru 1) Guðrún Hanna, f. 19.2. 1959, eiginmaður hennar er Gísli Hermannsson, börn þeirra eru Ásdís Birna, Agnes Eva og Hermann Hafsteinn. 2) Sigmar, f. 22.5. 1963, sambýlis- kona Hjördís Jóhannsdóttir, börn hans eru Barði, Jóhann Örn og Herbert. 3) Brynja, f. 5.2. 1966, sambýlismaður Karl Jóhann Guð- steinsson, börn: Rakel María, Tómas Viðar, Agla Margrét og Tómas. 4) Egill, f. 31.5. 1967, eig- inkona Laufey Þórðardóttir. Jakobína varð gagnfræðingur frá Gagnfræðaskóla Akureyrar og eftir það fluttist hún til Reykjavíkur og hóf fyrst störf við Elliheimilið Grund og við umönn- unarstörf á Landakotsspítala, síð- an við þjónustustörf á Hótel Sögu, eftir það vann hún margvísleg verslunar- og skrifstofustörf, lengst af hjá Olíuverslun Íslands. Útför hennar fer fram í dag kl. 13 frá Fossvogskirkju. Það er alveg víst að allir sem þekktu ömmu eiga eftir að sakna hennar sárt og er ég þar með talin. Það er margt sem gerði ömmu að þeirri einstöku og ástríku konu sem hún var. Henni var mjög annt um að koma fjölskyldunni saman og stóð því fyrir allskyns fjölskylduboðum og uppá- komum til þess að gera þessa stóru fjölskyldu samrýndari. Ást hennar á fjölskyldunni leyndi sér heldur ekki þegar kom að nýjasta meðlimnum, en hún amma var ekkert lítið spennt fyr- ir því að fá Öglu Margréti í heiminn. Enda voru hennar fyrstu viðbrögð við fréttunum að koma heim frá Kanar- íeyjum með nægan fatnað sem duga mun litlu píunni fram að fermingu. En hún var einnig mikið til staðar og fannst fátt skemmtilegra en að fá hana í heimsókn til sín, og þó svo að Agla sé ennþá svo ung að hún hafi ekki fengið að kynnast ömmu sinni munum við sjá til þess að hún fái að vita hversu einstök kona hún var og hversu mikið hún hélt upp á hana og þannig mun minning hennar lifa um ókomna tíma. En þrátt fyrir þetta á ég þó mest eftir að sakna hversdagslegu hlut- anna eins og þess að koma í heimsókn til ömmu og afa, þar sem maður gat verið viss um það að fá faðmlag, og að amma klikkaði ekki á því að vera búin að bæta einhverju við í dótakassann eða með tilbúna spólu fyrir mann til að horfa á. Svo var það ekki alvöru heimsókn til ömmu og afa nema að fá vanilluís með súkkulaði sósu. Ástkær amma. Þakka þér, elsku besta amma mín, fyrir allt það sem þú gafst af þér. Styrkur þinn, ráðvendni og hlýja lýsti ávallt minn lífsveg. Þú varst ætíð frá- bær fyrirmynd, sér í lagi það hve já- kvæð þú varst og gæska þín gagnvart öllu og öllum. Aldrei misstir þú sjónar á því góða í lífinu og í sérhverju augnabliki var bjartsýni til staðar. Ég gat ávallt leitað á náðir þínar og stólað á að finna hjá þér skilning, leiðsögn og frábæran félagsskap. Ég hugga mig við minningar um samtöl og samveru- stundir okkar tveggja. Ég mun reyna að hafa í heiðri og að leiðarljósi bjart- sýni þína og það að vera jákvæð. Í djúpum míns hjarta er örlítið leynihólf innst, sem opnast af skyndingu þegar mig varir minnst og hugskotsins auga með undrun og fögnuði sér eitt andartak birtast þar mynd síðan forðum af þér. (Jón Helgason.) Þín verður sárt saknað. Friður sé með þér. Þín, Ásdís og Anna Sif. Elsku Bíbí. Okkur langar með örfá- um orðum að fá að kveðja þig, elsku frænka. Við viljum fá að þakka þér fyrir notalegar stundir sem við áttum hjá ykkur Erni þegar við vorum börn. Við, fjölskyldan, áttum alltaf góða stund hjá ykkur á Þorláksmessu, en okkur fannst jólin ekki geta komið nema vera búin að kíkja inn til ykkar eftir bæjarröltið og fá kakó og smá- kökur. Þá eins og alltaf var gott að koma til ykkar í huggulegheitin og finna hvað maður var velkominn á heimilið ykkar. Alltaf þegar við hittum þig barstu af öðrum konum, glæsileg, fín og fal- leg. Minning þín lifir með okkur öll- um. Deyr fé, deyja frændur, deyr sjálfur ið sama; en orðstír deyr aldregi, hveim er sér góðan getur. (Úr Hávamálum.) Elsku Örn, Bragi og aðrir aðstand- endur, missirinn er mikill. Megi guð vera með ykkur og hjálpa á þessari erfiðu stundu. Hvíldu í friði, elsku Bíbí, og kysstu ömmu og afa frá okk- ur. Þínar frænkur, Gunnhildur Ósk og Hulda Björk. Eitt er þó alveg víst að það er mikill missir fyrir alla að amma var tekin frá okkur en við þurfum bara, í hennar anda, að vera jákvæð og hugsa um það að hún er áreiðanlega komin á betri stað. Rakel María. Jakobína Guðmundsdóttir  Fleiri minningargreinar um Jakobínu Guðmundsdóttur bíða birtingar.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.