Skinfaxi - 01.01.1931, Side 28

28
SIÍINFAXI
sér lífsreynslu að reisa á ókomna æfi. Hún hefir
náð þekkingu á landi síini og leikni í að lil'a á gögn-
um þeim, sem það býður. Hún hefir safnað endur-
minningum, sem margar eru lienni lielgir dómar.
Þær eru fólgnar í rituðum sögum, munnmælum, ör-
nefnum, sögustöðum og viðar og víðar — i lungunni
sjálfri ekki sízt. Þjóðin hefir lilotið ýmsar eignir, sem
liafa sérgildi fyrir iiana og eru lienni dýrmætar, þótt
öðrum kunni að þykja skjaldaskrifli og baugabrot.
Og loks: Þjóðin hefir ort og skapað listaverk með
alda starfi. Myndað sérkennilegan liststíl. Ifvers
vegna eru þjóðlög flestum sönglögum fegri? Af því
að straumur tímans, aldanna, liefir sorfið þau og
fágað - margar ónefndar listamannssálir lagt sitt
i þau — í þeim óma tónar þjóðarsálarinnar. Af sömu
rótum er runninn sá einkennilégi fegurðarþroski, sem
fram kemur i íslenzkum þjóðsögum, rímnaháttum, tié-
skurðarstíl, glitvefnaði — og í glimunni, svo að dæmi
séu nefnd. - Um ýmsar þjóðareignir er svijjað far-
ið og fötin mín: Þær úreldast eða lireytast og endur-
nýjast, eftir aldarliætti, efnum og ástæðum. Einkum
gildir þetta um ytri búnað, svo sem moldarkofa, þýfð
lún, grútarlainpa og annað, sem „gengið liefir sér
til húðar“.
Eg er fslendingur að uppruna og eðli. íslendings-
eðli mitt liggur í tvennu: Þeirri mótun, sem forfeð-
ur mínir, þjóð mín, Iiafa orðið fyrir á liðnum öld-
um og mér er i blóð borin og i þeirri mótun, sem
eg liefi sjálfur hlotið af íslenzku umliverfi og and-
rúmslofti á iðinni æfi. Svo er og um þig og aðra
íslendinga. — Mér þykir sómi að vera fslendingur
og vil ekkert annað vera. Svo er yfirleitt um ung-
mennafélaga. Eg veit ekki um þig í þvi efni.
Vér viljum, íslendingar, vera menn með mönn-
um, þjóð meðal þjóða. í alþjóðlegri menningu get-
um vér að sjálfsögðu lítinn skerf af mörkum látið,