Skinfaxi - 01.05.1931, Qupperneq 2
102
SKINFAXI
en lesa þar andvana leirnum á
þá lífsherrans fögru skrift.
Eg fagna þér, fjörgjafi heims!
Eg fagna þeim yngjandi straum,
sem hrýzt gegnum altífsins æðar hvert vor
— hrindir efnisins þunga draum.
Þótt kenni’ eg ei hversu ’ann liófst,
né hverl hann leiðir og her,
við fegurð og yndi hins vaxandi vors
hvern vetur eg orna mér.
Eg etska þig, yndæla vor!
Og óðar gleymist hverl hret,
er sólin það bugar og hrosir og skín
og blessar hvert lífsins fet.
Eg elslca hinn yngjandi straum,
hið yndæla, gróandi vor.
Þá sé eg að Gnð hefir gist vora jörð,
hún geymir og skreytir hans spor.
Sigurður J ó n s s o n.
Sumarmál.
Eftir Hallgrím Níelssoii á Grimsstöðum.
Erindi, flutt á sumardaginn fyrsta 1923 í U. M. F. Egill
Skallagrímsson í Álftaneslireppi á Mýrum.
„Vorið er komið, og grundirnar gróa“ — getum við
öll sungið nú, og það með fullum sanni, og' það er
óvanalegt fyrir okkur hér á þessu landi, að geta haft
þessi orð yfir með hrifningu um sumarmál, því að
miklu oltar er þá hér fremur kalt og ömurlegt, svo að
manni koma þá oft í hug orð annars skálds: „Já, ham-