Skinfaxi - 01.12.1931, Blaðsíða 2

158
SKINFAXl
tílatt var þjóð á þingi,
þrck og fjör á kreiki,
þegar þróttar-slyngir
þreyttu fornmenn leilci. —
Enn er glíman íslenzkt þjóðar-gaman,
enn þá snarpt og fjörugt gripið saman;
slællir vöðvar, f jör og tóip í taugum,
trú og dyggð í sigurfránum augum.
Lifi list og snilli
löngu liorfnra tíða.
Glíman lialdi hylli
hugumstórra lýða.
Kappi og forsjá krappan leik vér heyjum,
knáum tökum, mjúkum liðasveigjum.
Komi jafnan krókur móti bragði,
karskur sveinn þá ber af hverju flagði.
Æfin öll er glima
ósamþýddra krafta;
milli misjafns tíma,
milli frelsi og lmfta.
Segjum, hvar sem höft og hættur vaka:
Hver vill fáist við mig, og á mér jtaka!
Fylgjum dæmi Ása-Þórs, sem Elli
iaðeins fékk þó beygt lil hálfs að velli.
Sigurður ,1 ó n s s o n.
(Skinfaxi hefir sterkan hug á, að flytja áður langt líður hæfi-
legt lag við þenna snjalla glímusöng, svo að hann geti koniið
að viðeigandi notum).