Skinfaxi - 01.12.1931, Blaðsíða 20

176
SKINFAXI
aðalatriðið, lieldur liin brennandi löngun til þess að
vinna stefnuskrármálum félagsins verulegt gagn.
„Gullöld íslendinga“ eftir .Tón Jónsson sagnfræð-
ing var fyrir skömmu út komin, og hafði þegar liaft
mikil áhrif á iiugi liugsandi manna, sem svo tilfinn-
anlega fundu lil dvalans og framtaksleysisins i þjóð-
lífi okkar. Fyrirmyndir fyrir dáðríku lífi, dug og
drengskap cr margar að finna i sögu okkar íslend-
inga frá fyrri tímum.
Samkoman varð, að olckar áliti, að vera í svo forn-
um stíl, sem auðið var. Dagskráin var samin. Aðal-
atriði liennar voru iþróttir og lieitstrengingar.
Þó allt færi með nokkurri leynd, kvisaðist þetla
úl um bæinn og gerði menn mjög forvitna. Eldri kyn-
slóðinni þótti við vera full stórhuga og miklir á lofti.
Hvað gátu slíkir kögursveinar heilstrengt í líkingu
við gömlu kappana? Þá var það, að einh mjög mikils-
virtur maður lét sér það um munn fara, að hann
vildi stengja þess heit, „að lifa í 100 ár eða deyja
ella.“ En þetta skop og þessi litla tiltrú hinna eldri
liafði engin álirif á okkur. Við fórum okkar ferða
ótrauðir og höfðum gaman af.
Fyrir okkur vakti að gera svo mikið bark og bá-
vaða, að allur landslýður hlyti að vakna, og vekja
þannig til starfa bundna krafta, sem við vorum viss-
ir um að leyndust með þjóðinni. Óbeit höfðum við
á þeim hugsunarhætti, sem var mjög i tizku, að endi-
lega væri nauðsynlegt ungum mönnum, að hafa hljött
um sín áhugamál, ganga eins og miðaldaspekingar í
þungum þönkum, með lútandi höfði, og stvðja sig
við staf á sléttum götunum.
Fjölda af mönnum var hoðið á þennan fagnað, enda
var því nær búsfyllir í hinum nýja, stóra sal góð-
templara.
Samkoman tókst ágætlega, svo að hún varð mörg-