Skinfaxi - 01.12.1931, Qupperneq 14

170
SKINFAXl
vera liraustir oí> þróttugir; en þeir hafa ekki hand-
hæra getuna til þess að vera heilir, sterkir og nýtir
þjóðborgarar. Hún þarf að þróast. Og til þess að hún
geri það, þarf hjálp og stuðning, ef árangur á að
verða góður.
Aukin menning og efnaleg velmegun hafa gert lífið
auðveldara. Svo má heita, að tækni nútímans hlaupi
nú jafnan undir bagga manna og létti þeim störf, þar
sem áður varð að heita átökum og erfiði. Eigi þurfa
menn heldur að heita jafnmikilU sjálfsafneitun og fyr.
Líkamlegt líf manna liefir gerzt notalegra og auðveld-
ara. En þetta g'elur orðið hættulegt fyrir likamsþroska
æskumanna, þar sem Iiæglega getur af því leitt, að þeir
smeygi sér hjá áreynzlu, erfiði og sparneytni — verði
lingerðari. Líkamir þeirra verða þróttlitlir og við-
kvæmir.
Æskumenn eiga venjulega mikla þörf fyrir hreyf-
ingu. Það lítur út fyrir, að þá þyrsti hreint og beint
í hreyfingar, sem krefjast þróttar og áreynzlu. Það má
líka lieita, að það sé líffræðilcg nauðsyn á slíkum hreyf-
inguni til þess að knýja hlóðið sem rikulegast út í vax-
andi líffæri og vöðva. Aftur leggur starfslif nianha
nú á dögum oft lireyfingarþörfina i fjötra og aftrar
henni að fá fullnægju. Unglingar eru oft knúðir til að
vera í söniu líkamsstöðu eða fremja sömu lireyfingu
langtímum saman, hvorl sem það er nú í skóla eða á
skrifstofu, vinnustofu eða verksmiðju, og svo er tækni
nútiinans fyrir að þakka, að áreynzlan við störfin er oft
harla lítil. Hreyl’ingarþörfin sljóvgast. Likamsþroskinn
verður ófullkominn. Efnaskifting líkamans tregari.
Menn verða miður vel vaxuir. Vöðvarnir linir og van-
jiroskaðir.
Þá stafar líkamsþroskun æskumanna hætta af skorti
þeim á sólskini og útilofti, sem margir æskumenn eiga
við að búa, einkum þeir, er verzlun stunda og iðnaðv
Við þetta hætist, að riflegur fjöldi unglinga þessara