Skinfaxi - 01.04.1938, Blaðsíða 49

SIÍINFAXJ
49
Sönghneigður er Benedikt mjög. Hefir hann safnað mörg-
um þingeyskum rímnastemmum, seni síðar komust í sáfn síra
Bjarna á Siglufirði. Er þetta dæmi um hið fjölþætta gáfna-
svið Benedikts.
„Hvers vegna ert þú á tíræðisaldri að hugsa um það, hvort
kvenfólkið, sem við mætum, er laglegt eða ekki? spurði eg.
— „Vitanlega er maður dauður úr ölluin æðum. En eg vildi
ógjariia verða svo gamall, að fegurðarþráin svíki mig“, svar-
aði Benedikt.
Eftir ágætar og ánægjulegar stundir skildum við Benedikt,
með inikilli vináttu og trega. Eg gekk þess ekki dulinn, að
eg hafði kynnzt óvenjulega merkilegum manni. Og Benedikt
sagði að skilnaði, að þessir dagar væru sólskinsblettur á æfi
sinni. Eg tel mér þá yfirlýsingu til tekna.
Aðalsteinn Sigmundsson:
Látinn félagi.
5. febrúar s.l. hvessti skyndilega og gerði foraðsveður. í
því fórst hátur úr Vestmannaeyjum með fimm mönnum. Einn
þeirra var Halldór V. Þorleifs-
son frá Einkofa á Eyrarbakka,
21 árs piltur, f. 14. ágúst 1916.
Halldór i Einkofa var í
fremstu röð, þeirra mörgu ung-
menna, sem eg iiefi kynnzt. —
Glæsimenni í sjón, fáskiptinn,
prúður í framgöngu og hvers
manns hugljúfi. Vel gefinii og
athugull, hagur í bezta lagi og
vandvirkur, svo að af bar.
Áhugasamur var hann um
menningu sjálfs sín og um al-
menn framfaramál. Þó bar það
af, hve góður drengur liann var
og grandvar um alla framkomu.
HalJdór gekk í Umf. Eyrar-
bakka 10 ára gamall og var í
því síðan. Hann var þar aldrei áberandi framkvæmdamaður,
og olli þvi hlédrægni hans. En vel væri félagsskapur vor sett-
ur, ef liann ætti margt svo vel gerðra pilta og traustra.
Halldór V. Þorleifsson.
4