Skinfaxi - 01.04.1938, Blaðsíða 15

SKINFAM
15
ir venjulegan skátaaldur, þjálfaða og þroskaða til
félagsstarfa. Gerið svo vel að athuga þetta, ungmenna-
félagar í þorpum og þéttbýli.
Að lokum óska eg eftir að mega segja þetta við
stéttarsystkini mín, kennarana: Vegna starfs vors og
persónulegs sambands við alla æsku þjóðarinnar bðf-
um vér aðstöðu og tækifæri til að bafa ábrif á upp-
eldi þjóðarinnar og bæta það — auka þroska þjóð-
arinnar — umfram allar aðrar stéttir manna. Af
þeim, sem bafa mikil tækifæri og aðstöðu lil stórra
verka, er mikils krafizt. Það er ef til vill ekki sann-
gjörn krafa, en bún er nauðsvnleg engu að síður,
að vér verjum allmiklu af fáum og stuttum tóm-
stundum vorum frá erfiðu starfi, til þess að vinna
að tómstundauppeldi æskunnar og leiða það. Það er
krafa, sem vér megum ekki smeygja oss bjá að gera
full skil, að vér leiðum uppeldislega félagsstarfsemi
meðal unglinga, hvert í sínu umhverfi. Ungmenna-
félögin rétta yður hönd til samvinnu, biðja um að-
stoð yðar og bjóða yður aðslöðu til að vinna merki-
leg verk i þágu lands og þjóðar.
Agnar E. Kofoed-Hansen:
Hlutverk æskunnar.
Frá alda öðli liefir staðið mikil virðing um braut-
ryðjendur. Þeir bafa verið teknir til fyrirmyndar,
sakir framsýni og skapfestu, og þeim þjóðum, sem
nóg áttu slikra manna, var borgið.
Málin komust i framkvæmd sakir atorku og dugn-
aðar þeirra, og lífvænlegra viðborf skapaðist með
bverju nýju ári. í seinni tíð lítur út fyrir, að sú
bugsun bafi komizt inn hjá æskunni, að verkefnin