Skinfaxi - 01.04.1947, Qupperneq 18

18
SKINFAXI
væri laust herbergi. Þegar hann kom til Magnúsar,
lá liann í flatsæng á gólfinu, las í bók og hruddi
kandís. Þegar komumaður ympraði á þvi, livort hann
hefði nokkuð iiugsað fyrir flutningi, reis liann upp og
sagði, að það væri nú líklega réttast að fara að liugsa
til hreyfings. Hjálpuðust þeir að við að taka saman
dótið, sem var lítið annað en rúmfötin og bækurnar.
Síðan náðu þeir sér i liandvagn og lögðu svo af stað.
Kunninginn hafði orð á því, að bezt væri sennilega
að halda vestur í hæ. Magnús lét sér það vel líka. Er
þeir komu að húsinu, þar sem lausa herbergið var,
taldi kunninginn hezt að stanza þar og spyrja. Magn-
ús gerði svo. Fékk hann herbergið, og þeir félagarnir
lijálpuðust að við að losa handvagninn. Siðan hreiðr-
aði Magnús um sig og tók til við bækurnar á ný.
Síðustu árin átti Magnús heima í litlu þakher-
bergi á Hótel Ilafnarfjörður. Þar naut hann hinnar
beztu aðhlynningar. Skildu liúsráðendur þar, hvefs
hann þurfti við, og leið honum þar vel.
Að sjálfsögðu verður ekki fram hjá því gengið, þeg-
ar rætl er um hina ríku tilhneigingu Magnúsar til þess
að liverfa frá einu til annars, líf hans á faraldsfæti
og áhugaleysi hans á því, sem horgaralegar venjur og
skyldur eru taldar, að á hann lögðust aldrei skyldur
heimilisföðurins. Hefði líf hans að sjálfsögðu orðið
allt annað, ef liann liefði þurft fyrir fjölskyldu að
sjá. En Magnús varð aldrei heithundinn konu. Ekki
svo að skilja þó, að hann liefði ekki kynni af konum.
Ástarævintýrum Magnúsar verður ekki gerð nein
skil hér. Á það skal þó hent, að tvenn kynni hafa haft
veruleg áhrif á skáldskap Iians, hin fyrri frá Aust-
fjörðum, hin síðari frá Yestmannaeyjum. Flest kvæði
Magnúsar um konur, hæði þau, sem í skopi eru kveð-
in, og eins hin ljóðrænu og alvarlegu, eru runnin frá
þcssum kynnum. Er og ekki að efa, að þau hafa
haft mikil álirif á manninn sjálfan, lifnaðarliáttu