Skinfaxi - 01.04.1947, Blaðsíða 46

46
SKIXFAXl
7. mynd.
cr liættur a'ð auka við hraðann, bolurinn búinn að ná þeim
lialla, sem liann lieldur hlaupið á enda og skreflengdin jöfn.
Við skulum atbuga eitt sprettskref nánar.
1. Sveifla, stig og viðná m. Til frekari atbugunar
vísast til lýsingar varðandi þessa þætti í almennum atriðum
um blaup. Það, sem sérstaklega þarf að bafa í huga varðandi
þessa þætti sprctt-skrefsins, er tvennt; í fyrsta lagi að færa
fótinn eins snöggt fram til stigs og unnt er og eyða til þess
sem minnstri orku; í öðru lagi koma fætinum i sem hagan-
legasta afstöðu við brautina i viðnáminu, svo að spyrnan
verði sem öflugust.
Til þess að ná haganlegastri færslu fótarins fram í stiginu,
er bnéð beygt það mikið, að þegar fótleggurinn færist fram
er hællinn uppundir sitjanda. Um leið og lærinu er lyft í
nær lárétta legu, sveiflast fótleggurinn fram, niður og aftur
eins og eigi að krafsa með fætinum i jiirðu. Fóturinn snerti