Skinfaxi - 01.04.1953, Blaðsíða 14

11
SKINFAXI
að leggja lönd undir fót í lniga og hugsun og kynnast
nienningu og háttum annarra þjóða. Eins og heimiliS
var menningarmiðstöð þjóðfélagsins um margar ald-
ir, ætti það ekki síður með aukinni tækni að geta
rækt það hlutverk.
I5að er mjög vafasamur velgerningur við æskufólk
höfuðstaðarins að stefna því saman í stórar hallir.
Það slævir ábyrgðartilfinningu einstaklingsins og ró-
lega íliygli og evkur þá hættu, að múgmenni verði
árangurinn. Yrði sú raunin á, spillti það kostum fá-
mennisins, og væri verr farið en lieima setið. Fjár-
hagshliðin er einnig mikilvægt atriði.
Hallir kosta milljónir, og slík stórhýsi eru feikna
dýr i rekstri. Hygg ég, að sú vrði raunin á, eins og
með Þjóðleikhúsið, að það opinbera yrði að sjá um
þá hlið málsins að verulegu leyti.
Sálfræðingar eru á einu máli um það, að lieimilið
sé hollari og betri uppeldisstöð fyrir barnið heldur
en opinberar uppeMisstofnanir. Er það ekki einnig
bcnding um, að reykvískri æsku væri hollara að verja
meiri tima en hun gerir innan síns cigin heimilis við
j)á tómstundaiðju, sem hver og einn vill og getur iðk-
að j)ar? Þröngl niega sátlir silja, segir máltækið, og
|)að verður að gera ráð fyrir, að heimilisfólkið sé svo
umburðarlynt við livert annað, að j)að þoli einstakl-
ingunum þau óþægindi, sem skapast af breytilegum
viðfangsefnum og áhugamálum. Hvað viðvikur fé-
lagslegum áhugamálum, hygg ég farsælla og viðráð-
anlegra, að andlega skyldir áhugamannahópar bind-
ist samtökum um að koma upp félagslieimilum, sem
hæfa stærð félagsskaparins, heldur en hallarbákni,
þar sem öllu ægir saman. Rekstur slíkra félagsheim-
ila er að sjálfsögðu í höndum félagsskaparins sjálfs
og félagsmennirnir bera allir beinlinis og óbeinlínis
ábyrgð á honum. Ábyrgðin livetur til hagsýni, og er
hvort tveggja dýrmæt félagsleg dyggð. Rej'kvíkingar