Skinfaxi - 01.04.1953, Page 25

SKINFAXI
25
skáldsögur, ævisögur, greinar og leikrit. Fyrstu bæk-
ur bans, og þá sérstaklega smásögurnar, skipuðu hou-
um í fremstu röð íslenzkra rithöfunda, en þær fjöll-
uðu nær einvörðungu um vestfirzkt fólk, baráttu þess.
og lífskjör, bæði á sjó og landi. Blær sagnanna, mál-
far og stíll, ber vitni um öflugt kyn og hrikalega byggð.
Sami rannni átthagasafinn rennur gegnum skáldsög-
ur hans, er síðar birtust, Kristrúnu í Hamravík (1933)
og Sturlu í Vogum (1938). Hins vegar er skáldsagan
Blítt lætur veröldin (1934) af öðrum Loga spunnin,
og sama má segja um Konunyinn á Kálfsskinni (1945).
Þótt G. G. H. liafi verið afkastamikill skáldsagna-
höfundur, er ekki siður vert að minnast á ævisagna-
ritun lians. Þegar Virkir dagar komu út (1936 ög
1938) mátti heita, að nýr þáttur bæfist í íslenzkum
bókmenntum. Tókst höf. þar að tengja saman athygl-
isverða persónusögu, sem slungin var þráðum alvöru
og gamansemi á víxl, og stórmerka atvinnusögu þjóð-
arinnar á umbrotatímum. Sama má segja um Sögu
Eldeyjar-Hjalta (1929). Hafa síðan fjölmargir rithöf-
undar farið svipaða leið, en fullyrða má, að G. G. H.
beri þar enn ægishjálminn. Nýlega liefur hann hafið
ritun sinnar eigin ævisögu. Eru tvö bindi út komin, og
mun þetta eiga að verða mikið verk.
G. G. 14. býr nú i hinum unga Kópayogshreppi við
Reykj avík.