Skinfaxi - 01.07.1954, Blaðsíða 32

80
SKINFAXI
um verkunum eftir átökum vöðvanna og afstöðu þeirra inn-
byrðis við mismunandi hreyfingar og stöður hestsins.
Bógar, armar, bak, lend, læri og langleggir hestsins eru
livert um sig flókið vöðvafélag, sem þó öll vinna saman að
meira eða minna leyti. Á þessum stöðum cru gerðar strang-
astar kröfur um góðar fyllur og þroskamikla vöðva.
Til skýringar og glöggvunar fyrir nemandann, skal sýnd
hér mynd af byggingu hestsins.
Þessi mynd sýnir lielztu likamsliluta hestsins, þá, sem at-
hugaðir eru sérstaklega af hestadómurum, þegar hestar eru
sýndir á sýningum eða byggingarlag þeirra metið.
Sá, sem dæmir, athugar vel hvern af þessum likamslilutum
fyrir sig og gerir athúgasemdir eftir því, sem við á. Það, sem
er i meðallagi, er þá ekki nefnt, aðeins lagt á minnið sérstak-
lega eða skráð í minnisbók það, sem er sérlega gott eða fer
miður í fari hestsins.
Þegar gefnar eru einkunnirnar 0—10, skal nota þær þannig:
9—10 er með ágætum
8—9 er mjög gott
7—8 er vel í meðallagi gott
7 er í meðallagi gott
6—7 er í löku meðallagi
5—6 er að talsverðu leyti ábótavant
5 er að mildu leyti ábótavant
4—5 er mjög slæmt
0—4 er gefið, þegar ókostir, skapnaðargallar eða
lýti eru á svo háu stigi, að hesturinn verð-
ur gildislítill eða gildislaus, vegna þess at-
riðis, sem dæmt er. Sem dæmi um slíkt má
nefna:
1. Bógar svo lausir, að lireyfingar liestsins truflast, og hann
verður óviss á fótum á ójöfnu landi.
2. Armar svo vöðvarýrir, að af þvi leiði þróttleysi.
3. Grannur spjaldhryggur með áberandi kreppu.
4. Lendin skökk, vegna helti í efri liðum afturlima.
5. Mjög afturdregin og vöðvarýr lend.
6. Lærvöðvar mjög rýrir.
7. Hnéskel festist.
8. Spatt í hækli, eða hestur er mjög „kýrfættur“.
9. Grannir og veigalitlir liæklar með skörpu hækilhorni.
10. Miklir vindingar i kjúkuliðum. Sjást bezt, er liestur lyftir
fótum, og hann er teymdur frá skoðanda eða að honum.